«Όσα χρόνια κι αν περάσουν, ο πόνος δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ»

«Μέσα από τον πόνο που βιώνουμε, που δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ, όσα χρόνια κι αν περάσουν, είτε τέσσερα όπως είναι μεθαύριο, είτε δεκατέσσερα, ως που να πεθάνουμε, προσπαθούμε όσο μπορούμε να δώσουμε κάτι σ' αυτή την κοινωνία. Να δώσουμε κάτι στα παιδιά μας, να δημιουργήσουμε ένα καλύτερο, ένα ασφαλέστερο περιβάλλον. Αυτό σημαίνουν για μας οι σημερινές δράσεις στη μνήμη της Ελένης μας…».

Με τις φράσεις αυτές, ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη, της 21χρονης φοιτήτριας, η δολοφονία της οποίας στη Ρόδο πριν τέσσερα χρόνια, στις 28 Νοεμβρίου 2018, συγκλόνισε την κοινωνία, εξηγεί τι σημαίνουν για την οικογένειά του οι δράσεις στη μνήμη της κόρης του, που πραγματοποιήθηκαν χθες στο Διδυμότειχο με απόφαση της δημοτικής Αρχής.

Μία οδός, ένα μνημείο που φέρουν το όνομα της Ελένης και μία ενημερωτική για την έμφυλη βία εκδήλωση με τη συμμετοχή μαθητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είναι δράσεις που σύμφωνα με τον κ. Τοπαλούδη στοχεύουν στην ευαισθητοποίηση της κοινωνίας.

Από την εκδίκαση της υπόθεσης δολοφονίας της Ελένης Τοπαλούδη INTIME NEWS

Με απαράμιλλη δύναμη ψυχής, ευχαριστώντας τον Δήμο Διδυμοτείχου και ιδιαίτερα τον δήμαρχο Ρωμύλο Χατζηγιάννογλου καθώς και τον προκάτοχό του Παρασκευά Πατσουρίδη ο κ. Τοπαλούδης διευκρινίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι δεν πρόκειται για ένα μνημείο μνημοσύνου αλλά ελπίδας για τα παιδιά.

«Θέλαμε ως οικογένεια να συμμετάσχουν σχολεία της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης της περιοχής μας, τα οποία να έχουν κάποια ενημέρωση από ειδικούς επιστήμονες, από φορείς του Έβρου αλλά και τα ίδια να κάνουν κάποιες βιωματικές δράσεις. Αυτά είναι η ελπίδα του τόπου και εύχομαι αυτή η αυριανή γενιά να αποτελέσει κάτι καλύτερο, να δημιουργήσει ένα ασφαλέστερο περιβάλλον. Προσπαθούμε να δώσουμε κάτι στα παιδιά μας και θα είμαστε εδώ παρόντες όπως και πολλοί άλλοι από την ελληνική κοινωνία, αρκεί και οι εκάστοτε κυβερνώντες να έχουν τη διάθεση να ακούσουν και να πράξουν αναλόγως», αναφέρει χαρακτηριστικά.

Δηλώνει ότι τόσο για την οικογένειά του όσο και για όλες τις οικογένειες που βίωσαν αντίστοιχη απώλεια η διαχείριση των συναισθημάτων, του πόνου «είναι μία κατάσταση ανυπέρβλητης δυσκολίας. Όλοι μας προσπαθούμε να ξεπεράσουμε αυτή την ανυπέρβλητη δυσκολία, να ανέβουμε αυτόν τον ψυχολογικό γολγοθά. Ώσπου να πεθάνουμε αυτός ο γολγοθάς δεν πρόκειται να τελειώσει ποτέ, ούτε θα μπορέσουμε να ανεβούμε στην κορυφή και να ξαποστάσουμε.

Ως προς το τι μηχανισμούς άμυνας διαθέτει ο κάθε ένας άνθρωπος για να μπορέσει να το διαχειριστεί θα έλεγα ότι πρωτίστως η μάνα και ο πατέρας δίνει ο ένας στον άλλο κουράγιο και τα άλλα παιδιά τα αδέλφια του θύματος, αν υπάρχουν, όλοι μαζί προσπαθούν ενωμένοι ν' αντιμετωπίσουν αυτή τη δυσκολία.

Από εκεί και μετά προσπαθείς μέσα από κάποιες τέτοιες δράσεις που γίνονται να ευαισθητοποιήσεις την ελληνική κοινωνία και όπως προανέφερα τους κυβερνώντες για να κάνουμε ότι καλύτερο για τα παιδιά μας, για να κάνουμε και να πετύχουμε κάτι που όπως είπαμε απ' την πρώτη στιγμή "Καμιά 'Αλλη Ελένη" αλλά να μην είναι μόνο ευχές δικές μας. Εμείς προσπαθούμε εκτός από τις ευχές, με τις δράσεις μας να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε όσο και όπως μπορούμε και θα είμαστε εδώ σ' αυτές τις επάλξεις του κοινωνικού αγώνα».

Το χρονικό

Η Ελένη Τοπαλούδη ήταν φοιτήτρια Μεσογειακών Σπουδών στη Ρόδο με καταγωγή από το Διδυμότειχο Έβρου. Στις 28 Νοεμβρίου 2018 βιάστηκε ομαδικώς και δολοφονήθηκε από δύο άντρες.

Το άψυχο σώμα της βρέθηκε την ίδια ημέρα από λιμενικούς στην περιοχή «Φώκια», λίγες ώρες αφότου δύο νεαροί αντέδρασαν μπροστά στην άρνησή της να συνευρεθεί σεξουαλικά μαζί τους. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ιατροδικαστικής μελέτης, η Ελένη βιάστηκε ομαδικώς πριν δεχθεί ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι, το οποίο την έκανε να χάσει τις αισθήσεις της αφού της προκάλεσε κάταγμα στο κρανίο και εγκεφαλική αιμορραγία.


Οι δύο άνδρες στη συνέχεια τη μετέφεραν σε κοντινή περιοχή και την πέταξαν ζωντανή στη θάλασσα. Τότε έχασε εντελώς τις αισθήσεις της και τελικά πνίγηκε στη θάλασσα.

Η σύλληψη των δραστών

Λίγες ώρες μετά την ανεύρεση της σορού ξεκίνησε έρευνα, η οποία οδήγησε στα ίχνη των δύο νεαρών, καθώς στο αυτοκίνητο του ενός βρέθηκε DNA της Ελένης Τοπαλούδη.

Παράλληλα, εξετάστηκε οπτικοακουστικό υλικό που οδήγησε στον εντοπισμό τους στις 5 Δεκεμβρίου 2018. Οι δύο άνδρες ομολόγησαν τις πράξεις τους, αλλά ο αλβανικής καταγωγής νεαρός κατέθεσε ότι μετά το χτύπημα η Ελένη τούς παρακαλούσε να την πάνε στο νοσοκομείο και το ίδιο προέτρεπε και εκείνος, αλλά ο 21χρονος Έλληνας τον πίεσε να την πετάξουν στα βράχια ζωντανή.

Η δίκη

Η δίκη των δύο κατηγορουμένων ξεκίνησε στις 13 Ιανουαρίου 2020 με τους δύο νεαρούς να προσπαθούν διαρκώς επιρρίψουν ευθύνες ο ένας στον άλλο. Η εκδίκαση της υπόθεσης διήρκησε σχεδόν 5 μήνες στο Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αθηνών και με την ολοκλήρωση της υπόθεσης στις 15 Μαΐου 2020, ανακοινώθηκαν οι ποινές.

Σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, τόσο ο κατηγορούμενος αλβανικής καταγωγής όσο και ο Ροδίτης, καταδικάστηκαν σε ισόβια και 15χρόνια κάθειρξη για τα κακουργήματα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση και του ομαδικού βιασμού.


Τη Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2022 όμως αναβίωσε στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών η υπόθεση της δολοφονίας της Ελένης Τοπαλούδη με παρόντα στο εδώλιο μόνο τον 24χρονο κατηγορούμενο, ελληνικής καταγωγής, αφού ο 22χρονος συγκατηγορούμενος του, αλβανικής καταγωγής, έκανε γνωστό πως δεν επιθυμεί να παρίσταται στο δικαστήριο.

Τρεις μήνες αργότερα, στις 20 Μαΐου η ετυμηγορία των δικαστών του Μικτού Ορκωτού Εφετείου της Αθήνας, οι οποίοι δεν αναγνώρισαν κανένα ελαφρυντικό στους δύο κατηγορουμένους για τον ομαδικό βιασμό και τη δολοφονία της φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη, στη Ρόδο το Νοέμβριο του 2018 ήταν ισόβια και δεκαπέντε έτη κάθειρξης.