Γιατί το σύστημα φοβάται τη νεολαία

Η νεολαία, ανέκαθεν, υπήρξε η κινητήριος δύναμη πίσω από τις πιο ριζοσπαστικές και μεταμορφωτικές αλλαγές στην κοινωνία. Αυτός είναι ο λόγος που το σύστημα την φοβάται τόσο πολύ. 

Από την εποχή των μεγάλων εξεγέρσεων μέχρι τις σύγχρονες μορφές κοινωνικού ελέγχου, οι νέοι ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή της αντίστασης, και η απειλή που αντιπροσωπεύουν για την καθεστηκυία τάξη δεν πρέπει να υποτιμάται.

Δύο από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της νεανικής αντίστασης ήταν ο Μάης του '68 στη Γαλλία και η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 στην Ελλάδα. Ο Μάης του '68 ήταν μια μαζική εξέγερση φοιτητών και εργατών που κλονίστηκε την γαλλική κοινωνία και αμφισβήτησε τις υπάρχουσες κοινωνικές και πολιτικές δομές. Η φωνή της νεολαίας αντήχησε σε ολόκληρο τον κόσμο, προβάλλοντας αιτήματα για ελευθερία, δικαιοσύνη και ισότητα.

Στην Ελλάδα, η εξέγερση του Πολυτεχνείου αποτέλεσε την κορύφωση της αντίστασης κατά της δικτατορίας των Συνταγματαρχών. Οι φοιτητές κατέλαβαν το Πολυτεχνείο, υψώνοντας τη φωνή τους ενάντια στην καταπίεση και την ανελευθερία. Η θυσία τους έγινε σύμβολο του αγώνα για δημοκρατία και ελευθερία, εμπνέοντας τις επόμενες γενιές.

Σήμερα, το σύστημα χρησιμοποιεί πιο λεπτές και αποτελεσματικές μεθόδους για να κρατήσει τη νεολαία μακριά από την πολιτική και τις επαναστατικές κινήσεις. Τα κοινωνικά δίκτυα, όπως το TikTok, προωθούν μια κουλτούρα εφήμερης διασκέδασης και επιφανειακών αξιών. 

Η τραπ μουσική, με τους στίχους της να περιστρέφονται γύρω από χρήματα, βία και υλισμό, αποπροσανατολίζει τους νέους από τα σημαντικά κοινωνικά ζητήματα.

Επιπλέον, ο φανατισμός για τις αθλητικές ομάδες δημιουργεί ένα πλαίσιο που κατευθύνει την ενέργεια και το πάθος της νεολαίας σε αβλαβείς κατευθύνσεις. Η νίκη του Παναθηναϊκού στο Euroleague, του Ολυμπιακού στο Conference League και του ΠΑΟΚ στο πρωτάθλημα είναι σημαντικές για τον αθλητισμό, αλλά η υπερβολική ενασχόληση με αυτά απομακρύνει τους νέους από την πολιτική δράση.

Η woke κουλτούρα, παρά τις καλές προθέσεις της, συχνά καταλήγει να είναι εργαλείο του συστήματος για να ελέγχει τις αντιδράσεις της νεολαίας. Αντί να προωθεί ουσιαστικές αλλαγές, πολλές φορές περιορίζεται σε συμβολικές πράξεις που δεν απειλούν τις βαθύτερες δομές εξουσίας.

Το σύστημα φοβάται τη νεολαία γιατί γνωρίζει τη δύναμή της. Οι νέοι έχουν την ενέργεια, την ορμή και τη δημιουργικότητα να αμφισβητήσουν και να ανατρέψουν τις κατεστημένες δομές. Οι επαναστάσεις του παρελθόντος το αποδεικνύουν αυτό, και το σύστημα κάνει τα πάντα για να αποτρέψει την επανάληψή τους.

Ωστόσο, παρά τις προσπάθειες αυτές, η φλόγα της νεανικής επαναστατικότητας δεν μπορεί να σβήσει εύκολα. Η ιστορία δείχνει ότι, αργά ή γρήγορα, οι νέοι θα βρουν τρόπους να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους και να αγωνιστούν για έναν καλύτερο κόσμο. Είναι καθήκον μας να τους υποστηρίξουμε και να τους ενθαρρύνουμε να συνεχίσουν να αμφισβητούν, να σκέφτονται κριτικά και να αγωνίζονται για τις αξίες που πιστεύουν.