Φτάνει με το Wokeness στα Παιχνίδια(και γενικά στο Entertainment)

 
Πριν προχωρήσω, θέλω να ξεκαθαρίσω κάτι πολύ σημαντικό: Δεν αναφέρω όλα αυτά με ρατσιστική διάθεση ή μίσος προς οποιονδήποτε. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με άτομα από την LGBTQ+ κοινότητα, τους μαύρους, ή με οποιονδήποτε άλλον που διαφέρει από την... ''παραδοσιακή'' εικόνα της κοινωνίας. Μάλιστα, ο αγαπημένος μου τραγουδιστής, ο Freddie Mercury, ήταν gay και είναι για μένα σύμβολο ταλέντου και δημιουργικότητας. Επομένως, ο σκοπός αυτού του άρθρου δεν είναι να επιτεθεί σε καμία κοινωνική ομάδα, αλλά να θίξει πώς κάποιες υπερβολικές εφαρμογές της πολιτικής ορθότητας στις βιομηχανίες ψυχαγωγίας και gaming ενδέχεται να επηρεάσουν αρνητικά την ποιότητα και τη δημιουργικότητα, δημιουργώντας προβλήματα εκεί που δεν θα έπρεπε να υπάρχουν.

Η βιομηχανία των βιντεοπαιχνιδιών περνά μια δύσκολη περίοδο, καθώς μια νέα τάση, γνωστή ως «wokeness», φαίνεται να κυριαρχεί και να επηρεάζει τις αποφάσεις των μεγάλων gaming εταιρειών. 

Αυτό το φαινόμενο, το οποίο μπορεί να προκαλέσει σύγχυση σε κάποιους, βασίζεται στην επιθυμία για πολιτική ορθότητα και την αναγνώριση και ένταξη διαφορετικών ομάδων ανθρώπων. Παρόλο που η αποδοχή όλων των ανθρώπων και η προώθηση των κοινωνικών δικαιωμάτων είναι θεμιτή, η υπερβολική εφαρμογή αυτής της ατζέντας σε τομείς όπως το gaming φαίνεται να έχει σοβαρές συνέπειες.

Για να το εξηγήσουμε πιο απλά, η "woke agenda" είναι μια σειρά από ιδέες που προσπαθούν να προωθήσουν την κοινωνική δικαιοσύνη, την ισότητα και την ένταξη. Δηλαδή, προσπαθούν να κάνουν τις εταιρείες να προσλαμβάνουν και να ενσωματώνουν άτομα από διαφορετικές κοινωνικές ομάδες, όπως LGBTQ+ άτομα, μαύρους, άτομα με μεγαλύτερο βάρος (plus-size), ή γενικά άτομα που δεν ανήκουν στην «παραδοσιακή» ομάδα (όπως λευκοί, λεπτοί και στρέιτ άνθρωποι). 

Οι εταιρείες συχνά προβαίνουν σε αυτές τις αλλαγές για να κερδίσουν υψηλότερους βαθμούς σε μέτρα που αξιολογούν την Ποικιλομορφία, Ισοτιμία και Ένταξη (DEI), κάτι που τους προσφέρει καλύτερη εικόνα και, φυσικά, περισσότερα χρήματα. 

Ωστόσο, αυτή η πρακτική συχνά οδηγεί σε απολύσεις ανθρώπων που δεν ανήκουν σε αυτές τις ομάδες, όπως λευκοί, λεπτοί και στρέιτ, για να «ανοίξουν» θέσεις για άλλους, που ίσως να μην έχουν την ίδια εμπειρία ή γνώσεις στον τομέα της ανάπτυξης παιχνιδιών. Το αποτέλεσμα; Παιχνίδια γεμάτα προβλήματα και bugs, που καταστρέφουν την εμπειρία των παικτών.

Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της πολιτικής είναι το παιχνίδι Assassin's Creed Shadows, στο οποίο προστέθηκε ένας μαύρος σαμουράι, κάτι που δεν έχει καμία σχέση με την ιαπωνική ιστορία. 

Αυτή η απόφαση, που έγινε προκειμένου να προωθηθεί η πολιτική ορθότητα, προκάλεσε αντιδράσεις από τους Ιάπωνες fans, οι οποίοι περίμεναν ότι το παιχνίδι θα ασχολιόταν με την Ιαπωνία και την ιστορία της με σεβασμό. Αυτός ο «πολιτικά ορθός» χαρακτήρας όχι μόνο δημιούργησε σύγχυση στους παίκτες, αλλά χάλασε και την αυθεντικότητα του παιχνιδιού, που υποτίθεται ότι βασίζεται σε πραγματικά ιστορικά γεγονότα.

Η επιθυμία να συμπεριληφθούν όλοι και να προωθηθεί η κοινωνική ισότητα είναι θεμιτή, αλλά όταν αυτό γίνεται εις βάρος της ποιότητας των παιχνιδιών και της καλλιτεχνικής ελευθερίας, τότε το παιχνίδι καταλήγει να χάνει την αληθινή του αξία. 

Αν η πολιτική ορθότητα και οι κοινωνικές ατζέντες συνεχίσουν να επηρεάζουν τη δημιουργία παιχνιδιών, τότε τα παιχνίδια κινδυνεύουν να γίνουν απλώς εργαλεία για την προώθηση ιδεολογιών, αντί για δημιουργικές εμπειρίες που ενώνουν τους ανθρώπους.
Γιατί Προωθούν την Woke Agenda οι Κυβερνήσεις

Οι κυβερνήσεις, ιδιαίτερα στο δυτικό κόσμο, φαίνεται να υποστηρίζουν και να ενθαρρύνουν την "woke agenda" μέσω της νομοθεσίας και της δημόσιας πολιτικής. Αυτό συχνά περιλαμβάνει τη δημιουργία νόμων που ενισχύουν τα δικαιώματα των μειονοτήτων, την ενσωμάτωση των LGBTQ+ ατόμων και άλλων κοινωνικών ομάδων σε δημόσιες υπηρεσίες και τον ιδιωτικό τομέα. 

Η ώθηση πίσω από αυτή την πολιτική είναι η προσπάθεια για την καταπολέμηση των διακρίσεων και την προώθηση της κοινωνικής δικαιοσύνης. Οι κυβερνήσεις θεωρούν ότι προωθώντας τέτοιες ατζέντες ενισχύουν την ισότητα και την ένταξη.

Ωστόσο, το ερώτημα που τίθεται είναι αν είναι σωστό να προωθείται η woke agenda μέσω σειρών, παιχνιδιών, διαφημίσεων και ταινιών, και πώς αυτό επηρεάζει τη συμπεριφορά των ανθρώπων. 

Ορισμένοι πιστεύουν ότι αυτό το είδος προπαγάνδας μπορεί να οδηγήσει σε παραπλάνηση και ακόμα και σε ριζοσπαστικοποίηση κάποιων ανθρώπων, στρέφοντας τους προς τις ακραίες πολιτικές θέσεις. 

Ο τρόπος με τον οποίο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και η βιομηχανία της ψυχαγωγίας παρουσιάζουν αυτά τα θέματα, μπορεί να δημιουργήσει ένα είδος κοινωνικής πίεσης να αποδεχτείς ή να συμμετάσχεις σε συγκεκριμένα ιδεολογικά πρότυπα. Όταν αυτή η πίεση γίνεται υπερβολική ή επιβλητική, μπορεί να προκαλέσει αντίδραση από το κοινό, κυρίως από εκείνους που αισθάνονται ότι οι αξίες και οι παραδόσεις τους παραγκωνίζονται.

Στην ουσία, οι υπερβολικές προσπάθειες για την προώθηση της "woke agenda" μπορεί να δημιουργήσουν ένα κλίμα έντασης και πόλωσης. Οι άνθρωποι που αισθάνονται ότι το κοινωνικό τους περιβάλλον ή τα παιχνίδια που αγαπούν αλλάζουν για να εξυπηρετήσουν μια συγκεκριμένη ιδεολογία μπορεί να στραφούν προς άλλες, πιο ακραίες επιλογές, όπως η ακροδεξιά, σε μια προσπάθεια να ανακτήσουν την αίσθηση του ελέγχου και της ταυτότητας τους. Αυτή η πορεία μπορεί να οδηγήσει σε κοινωνικές διαμάχες, όπου αντί για πρόοδο, οι διαχωρισμοί γίνονται μεγαλύτεροι.

Η επιδίωξη μιας κοινωνίας χωρίς διακρίσεις είναι σημαντική, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να διατηρηθεί η ισορροπία και να μην επιβληθούν ορισμένες ιδέες σε όλους τους τομείς της ζωής μας, όπως το gaming, η ψυχαγωγία ή τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. 

Η ελευθερία έκφρασης και η ποικιλία απόψεων είναι που μας βοηθούν να αναπτυχθούμε ως κοινωνία, και όχι η επιβολή μιας «μονόπλευρης» προσέγγισης που μπορεί τελικά να μας οδηγήσει σε ακόμη μεγαλύτερη πόλωση και διαίρεση.