<< Μόνο νεκρό δεν έχω δει ακόμα >>

Τετάρτη απόγευμα στο κέντρο της Αθήνας. Στα Προπύλαια του Πανεπιστημίου εξελίσσεται μια συγκέντρωση για το Εργασιακό, χωρίς μεγάλη συμμετοχή, αλλά με πολύ καλή μικροφωνική εγκατάσταση. Η φωνή της διαμαρτυρίας φτάνει μέχρι την πλατεία Κλαυθμώνος, σπάζοντας τη φαινομενική ησυχία.

Στο κάτω μέρος της πλατείας, εκεί όπου συναντώνται η Παπαρρηγοπούλου με την Παρνασσού, ένας νεαρός άνδρας με στρατιωτική βερμούδα και λευκό φανελάκι στέκεται μπροστά από τον καθρέπτη μιας σταθμευμένης μηχανής. Αν τον δεις από απόσταση, ίσως θεωρήσεις ότι χτενίζεται. Αν περάσεις όμως από κοντά του δεν υπάρχει περίπτωση να σου διαφύγει: Ο άνδρας κρατάει μια σύριγγα και με τη βοήθεια του καθρέπτη ψάχνει να βρει φλέβα για να κάνει ένεση με ηρωίνη…

Την ίδια ώρα, στο ύψος της Σταδίου, λίγα μέτρα μακριά από το εμβληματικό άγαλμα στην μέση της πλατείας, βρίσκεται σταθμευμένη μια κλούβα της Αστυνομίας. Μερικοί ένστολοι άνδρες είναι έξω, με το βλέμμα τους προς την Πανεπιστημίου, εκεί όπου εξελίσσεται η διαδήλωση. Από πίσω τους, ελάχιστα μέτρα πιο κάτω, ο νεαρός έχει μόλις πάρει τη δόση του.

«Μόνο νεκρό δεν έχω δει ακόμα», λέει στο kathimerini.gr μία κυρία, που η κόρη της έχει τα τελευταία χρόνια επιχείρηση στην περιοχή κι έχει βιώσει τη δυσκολία αυτής της κατάστασης.

Η ίδια, τηρώντας την ανωνυμία της (τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της σύνταξης), μας αποκαλύπτει ότι έχει πέσει θύμα κλοπής τόσο η ίδια, όσο και ο σύζυγος της. «Σε μένα άνοιξαν το αυτοκίνητο, στον άνδρα μου είπαν ότι είχε εγκλωβιστεί ένα γατάκι στη ρόδα του αυτοκινήτου του, βγήκε για να δει και του άρπαξαν το κινητό και το πορτοφόλι του».

Σημειώνει ότι με μεγάλη συχνότητα οι τοξικοεξαρτημένοι που βρίσκονται μέσα στην πλατεία σπάνε ΙΧ που σταθμεύουν στην περιοχή και αποσπούν ό,τι βρουν μέσα.

Αυτό, ωστόσο, που την απασχολεί περισσότερο είναι η συνεχιζόμενη υποβάθμιση της περιοχής, μια ανάσα από την εμβληματική τριλογία, καθώς ενδέχεται να οδηγήσει νέους ανθρώπους, όπως η κόρη της, που επένδυσαν σε επιχειρήσεις εκεί, να φύγουν και να επιστρέψουν στο εξωτερικό.

«Πριν από μερικά χρόνια είχαμε πληρώσει ιδιωτική φύλαξη για να υπάρχει ασφάλεια στο χώρο», σημειώνει, με την αγωνία να είναι δηλωτική σε κάθε της πρόταση.

«Πριν από μερικές ημέρες μέσα στην πλατεία ήταν ένας άνδρας γυμνός, ανάσκελα, νομίζαμε ότι είχε πεθάνει. Τέτοιες εικόνες δεν έχουμε δει πουθενά», τονίζει.

«Ο κόσμος τρομάζει», λέει και προσθέτει: «Είναι ντροπή δίπλα στην τριλογία να νιώθεις τόσο μεγάλη ανασφάλεια. Όποτε πάω να δω την κόρη μου κρατάω δεμένη γερά την τσάντα με τα χέρια μου. Πριν ένα διάστημα είχαν κλέψει μια δικηγόρο. Στην πλατεία φοβάμαι να μπω, υπάρχει τρομερή ανασφάλεια».

«Ποιος μπορεί να το βιώνει αυτό σε καθημερινή βάση;», διερωτάται.

Μέσα στην πλατεία, το απόγευμα της Τετάρτης τα πάντα μοιάζουν σχετικά ήρεμα. Σε ένα παγκάκι έχει πέσει και κοιμάται ένας άνδρας. Στα αριστερά υπάρχει ένα ζευγάρι τοξικοεξαρτημένων που ο ένας έχει γύρει πάνω στον άλλο και για ώρα παραμένουν ακίνητοι.

Στην κάτω αριστερή γωνία της πλατείας μερικές δεκάδες άνθρωποι νιώθουν το χρόνο να κυλάει ράθυμα, στη δική τους περίπτωση βεβαίως ενδέχεται να κυλάει αντίστροφα.

Περί τις 21.00 μια ομάδα αστυνομικών με μηχανάκια μπαίνει στην πλατεία και περνάει από μπροστά τους. Δεν κινείται κανείς, δεν ελέγχει η ΕΛ.ΑΣ κανέναν. Οι ένστολοι με τις μηχανές σταθμεύουν προσωρινά στη μέση της πλατείας και στέκονται.

Την ίδια ώρα, μερικές δεκάδες μέτρα μακριά, πίσω από τον Ιερό Ναό των Αγίων Θεοδώρων, εκεί όπου ξεκινά ένας όμορφος πεζόδρομος, η Σκουλενίου, οι καφετέριες είναι γεμάτες- η εικόνα παραπέμπει σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Σερβιτόρος που μίλησε στο kathimerini.gr μας λέει ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας έρχονται τοξικοεξαρτημένοι και ζητάνε λεφτά από τους πελάτες, χωρίς ωστόσο περαιτέρω ενόχληση.

Αποχωρώντας, ένας νεαρός ξεκινά από την Παπαρρηγοπούλου και σέρνοντας –κατά κυριολεξία- τα πόδια του κατευθύνεται προς την Σταδίου. Τα πάντα τριγύρω βρίσκονται σε κίνηση, το κέντρο είναι γεμάτο. Ο νεαρός έχει απλανές βλέμμα, κανείς δεν του δίνει σημασία.

Η κυρία που έχει επιχείρηση στην περιοχή προτείνει αυτοί οι άνθρωποι να οδηγηθούν σε χώρους ελεγχόμενης χρήσης. «Αν τους αφήνεις εδώ, στο κέντρο της Αθήνας, στην βιτρίνα της πόλης, είναι σαν να τους έχεις στην Ακρόπολη», σχολιάζει και παρατηρεί: «Πώς είχε γίνει στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Έτσι μπορεί και τώρα…».

Τα τελευταία χρόνια, αυτή η στρατιά των εξαρτημένων ανθρώπων κινείται από περιοχή σε περιοχή. Μετακινούνται όταν η αγανάκτηση φτάνει στο ζενίθ και λαμβάνονται μέτρα.

Απλά αλλάζουν περιοχή: Ήταν η πλατεία Εξαρχείων, το Πολυτεχνείο (στην Τοσίτσα), το Πεδίο του Άρεως, το πάρκο πίσω από το Πνευματικό Κέντρο του δήμου Αθηναίων στην Ακαδημίας και τώρα η πλατεία Κλαυθμώνος. Κάτι σαν αστικοί νομάδες των ναρκωτικών…

ΠΗΓΗ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ