23 μέρες από την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία-Μάχες στο κέντρο της Μαριούπολης–Στη σκιά της ρωσικής απειλής η Οδησσός – Ώρα αποφάσεων για τους κατοίκους
Δραματική είναι η κατάσταση στη Μαριούπολη της Ουκρανίας, σύμφωνα με τον δήμαρχο της πόλης Βαντίμ Μποϊτσένκο.
Όπως δήλωσε στο BBC, επιβεβαιώνοντας προηγούμενες ρωσικές αναφορές, οι μάχες έχουν φτάσει στο κέντρο της πόλης. Ο ίδιος τόνισε ότι οι μάχες με τανκς και πολυβόλα συνεχίζονται. «Όλοι κρύβονται σε καταφύγια», συμπλήρωσε.
Σύμφωνα με τον δήμαρχο, πάνω από το 80% των πολυκατοικιών έχουν υποστεί ζημιές ή καταστραφεί ολοσχερώς. «Δεν έχει απομείνει κέντρο πόλης. Δεν υπάρχει ούτε ένα μικρό κομμάτι γης στην πόλη που να μην έχει σημάδια πολέμου», υπογράμμισε.
Η επιχείρηση για τη διάσωση ανθρώπων από το υπόγειο του θεάτρου που βομβαρδίστηκε συνεχίζεται, συμπλήρωσε, χωρίς να δώσει κάποια εκτίμηση για αριθμό θυμάτων. Κατά τις ουκρανικές αρχές, μέχρι στιγμής έχουν διασωθεί 130 άνθρωποι.
Τουλάχιστον 816 άμαχοι νεκροί από την έναρξη της εισβολής
Τουλάχιστον 816 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους και 1.333 τραυματίστηκαν από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία έως τις 17 Μαρτίου, όπως ανακοίνωσε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα (OHCHR) την Παρασκευή.
Τα περισσότερα θύματα σκοτώθηκαν από εκρήξεις όπλων, όπως οβίδες πυροβολικού και ρουκέτες, καθώς και από πυραύλους και αεροπορικά πλήγματα, σύμφωνα με την OHCHR.
Ο πραγματικός απολογισμός θεωρείται ότι είναι σημαντικά υψηλότερος καθώς η OHCHR, που έχει μεγάλη ομάδα παρατηρητών στη χώρα, δεν έχει καταφέρει να εξακριβώσει τις αναφορές περί θυμάτων από πόλεις που έχουν υποστεί μεγάλο πλήγμα, όπως η Μαριούπολη.
222 οι νεκροί στο Κίεβο
Οι αρχές της ουκρανικής πρωτεύουσας ανακοίνωσαν σήμερα ότι 222 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί από την αρχή της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, στις 24 Φεβρουαρίου, ανάμεσά τους 60 άμαχοι και τέσσερα παιδιά.
Επιπλέον 889 άνθρωποι στο Κίεβο έχουν τραυματιστεί, οι 241 εκ των οποίων είναι άμαχοι, επεσήμαναν οι αρχές της πόλης σε ανακοίνωσή τους.
Δραπετεύοντας από την «κόλαση» συγκλονίζουν οι μαρτυρίες των κατοίκων
Τράπηκαν σε φυγή από την «κόλαση», από την πολιορκημένη πόλη της Μαριούπολης και περιγράφουν εικόνες με πτώματα να κείτονται στους δρόμους για μέρες. Πείνα, δίψα, τσουχτερό κρύο τις νύχτες που πέρασαν σε κελάρια με θερμοκρασίες κάτω από το μηδέν.
Υπό το αδιάκοπο σφυροκόπημα των βομβαρδισμών των ρωσικών δυνάμεων σε αυτό το στρατηγικό λιμάνι στη νοτιοανατολική Ουκρανία, κάτοικοι, που βρίσκονται τώρα στη Ζαπορίζια, περίπου 250 χιλιόμετρα βορειοανατολικά, λένε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι μπόρεσαν να φύγουν αφού χρειάστηκε να λιώσουν χιόνι για να πιουν νερό και να μαγειρέψουν υπολείμματα τροφίμων χρησιμοποιώντας ξύλα, λόγω έλλειψης πόσιμου νερού και προμηθειών τροφίμων.
«Δεν είναι πια η Μαριούπολη, είναι μια κόλαση», είπε η Ταμάρα Καβουνένκο, 58 ετών. Οι Ρώσοι «εκτόξευσαν τόσες ρουκέτες», προσθέτει, «που οι δρόμοι είναι γεμάτοι με πτώματα αμάχων». «Όταν χιόνιζε, μαζεύαμε χιόνι και το λιώναμε για νερό. Όταν δεν χιόνιζε, βράζαμε νερό από το ποτάμι για να το πιούμε».
Η Καβουνένκο είναι μία από τους περισσότερους από 4.300 εκτοπισμένους από τη Μαριούπολη που έχουν φτάσει στη Ζαπορίζια από την αρχή της εβδομάδας. Σύμφωνα με το Κίεβο, περισσότεροι από 2.000 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι στιγμής στη Μαριούπολη. Η πόλη είναι στρατηγικής σημασίας στον βαθμό που η κατάληψή της θα επέτρεπε στη Ρωσία να κάνει τη σύνδεση μεταξύ των στρατευμάτων της στην Κριμαία και εκείνων στο Ντονμπάς, ενώ θα μπλόκαρε την πρόσβαση των Ουκρανών στη Θάλασσα του Αζόφ.
Χθες, Πέμπτη, η Ουκρανία κατηγόρησε τη Μόσχα ότι βομβάρδισε ένα θέατρο στην πόλη, όπου εκατοντάδες κάτοικοι είχαν βρει καταφύγιο. Οι τοπικές αρχές είπαν ότι οι ρωσικές δυνάμεις βομβάρδισαν το θέατρο χωρίς να λάβουν υπόψη τους την προειδοποίηση που ήταν γραμμένη στο έδαφος με τεράστια γράμματα μπροστά και πίσω από το κτίριο: «Diéti» («Παιδιά» στα ρωσικά).
Οσμή θανάτου
Σε ένα μήνυμα που δημοσιεύτηκε στο Telegram, ο δήμαρχος της Μαριούπολης, Βαντίμ Μποϊτσένκο, ανέφερε ότι περίπου 6.500 οχήματα μπόρεσαν να φύγουν από την πόλη τη νύχτα της Τετάρτης προς Πέμπτη.
Στη Ζαπορίζια, σε ένα κτίριο σοβιετικής περιόδου, εθελοντές του Ερυθρού Σταυρού περιμένουν εκτοπισμένους δίπλα σε στοίβες παιδικά παπούτσια και κουβέρτες.
Με μακριά νύχια και βρώμικα χέρια, ο Ντίμα είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι είχε να πλυθεί δύο εβδομάδες και αναγκάστηκε να κλέψει τρόφιμα από καταστήματα για τα παιδιά και τους παππούδες του.
«Μείναμε σε υπόγεια και όταν ήταν -4 βαθμοί Κελσίου, ήταν μια καλή θερμοκρασία», λέει, σηκώνοντας το πόδι του για να δείξει ότι φοράει τρία παντελόνια για να αντέξει το κρύο.
«Ορισμένες φορές τα πτώματα έμεναν στο δρόμο για τρεις μέρες», προσθέτει, «η οσμή είναι έντονη στην ατμόσφαιρα και κανείς δεν ήθελε να το αισθάνονται αυτό τα παιδιά του».
Ο Ντίμα λέει ότι κατάφερε να φύγει από τη Μαριούπολη στην τρίτη προσπάθεια και έφτασε στη Ζαπορίζια την Τρίτη με τη σύζυγό του και τα δύο μικρά παιδιά του.
Η Ντάρια θυμάται από την πλευρά της ότι έμεινε στο υπόγειο του κτιρίου της με το μωρό της, μια κόρη, για δέκα μέρες.
«Εξαντλημένοι, άρρωστοι, κλαίνε…»
«Μέρα με τη μέρα η κατάσταση χειροτέρευε», λέει, «ήμασταν χωρίς φως, χωρίς νερό, χωρίς αέριο, χωρίς κανένα μέσο επιβίωσης. Ήταν αδύνατο να αγοράσουμε οτιδήποτε, πουθενά».
Η Μαρίνα, εθελόντρια του Ερυθρού Σταυρού, βλέπει τη μεγάλη αγωνία των επιζώντων. «Είναι εξαντλημένοι, άρρωστοι, κλαίνε», είπε. Στη Ζαπορίζια, τους προσφέρεται καταφύγιο και η δυνατότητα να κάνουν ντους. «Τους φροντίζουμε», προσθέτει η Μαρίνα, «τους παρέχουμε τα πάντα».
Ο μόνος τρόπος να φύγεις από τη Μαριούπολη είναι με το αυτοκίνητο. «Είδαμε ανθρώπους με λευκές κορδέλες [στο όχημά τους] που έφευγαν», μαρτυρεί μια γυναίκα η Ντάρυα, λέγοντας ότι ενώθηκε μαζί τους αφού ζήτησε από μια γειτόνισσα να έρθει κι εκείνη μαζί τους.
Για ορισμένους, το ταξίδι από τη Ζαπορίζια, που συνήθως διαρκεί τρεις ή τέσσερις ώρες, κράτησε μιάμιση μέρα.
Πολλοί από αυτούς που έφτασαν στη Ζαπορίζια λένε ότι δεν μπόρεσαν να εγκαταλείψουν τα καταφύγιά τους λόγω της σφοδρότητας των ρωσικών επιθέσεων και ότι βρήκαν μια ασφαλή διαδρομή τυχαία, χωρίς να μπορούν να λάβουν βοήθεια μέσω του τηλεφώνου ή του διαδικτύου.
Όλη η Ουκρανία ένα πεδίο μάχης
Μόλις εβδομήντα χιλιόμετρα από τα σύνορα με την Πολωνία, το Λβιβ εθεωρείτο μία από τις σχετικά ασφαλείς πόλεις της Ουκρανίας, καθώς δεν είχε ζήσει τον εφιάλτη των καθημερινών βομβαρδισμών και φιλοξενούσε μεγάλο αριθμό προσφύγων και εκτοπισμένων. Χθες τα χαράματα, όμως, ο πόλεμος του Βλαντιμίρ Πούτιν έφτασε και στο γραφικό Λβιβ. Οι κάτοικοι της πόλης ξύπνησαν από τους ήχους τριών μεγάλων εκρήξεων στην περιοχή του αεροδρομίου και τα σύννεφα μαύρου καπνού που υψώθηκαν στη συνέχεια στον ορίζοντα διεμήνυαν προς όλους ότι κανένα σημείο της Ουκρανίας δεν μπορεί να θεωρείται πλέον ασφαλές. Από τη ρωσική επίθεση καταστράφηκε σταθμός επισκευής αεροσκαφών, χωρίς να υπάρξουν θύματα.
Την ίδια ώρα κορυφωνόταν το δράμα της Μαριούπολης, καθώς ο ρωσικός στρατός προσπαθούσε να κάμψει την αντίσταση των υπερασπιστών της με κάθε τίμημα, μετατρέποντας μεγάλο μέρος της πόλης σε σωρούς ερειπίων. Σύγχυση εξακολουθούσε να επικρατεί και χθες για τα πραγματικά περιστατικά και τον αριθμό των απωλειών στο θέατρο της πόλης, που επλήγη στη διάρκεια των μαχών, ενώ στο θωρακισμένο υπόγειό του φιλοξενούνταν πάνω από 1.000 άμαχοι.
Η συνήγορος του πολίτη στην Ουκρανία, Λιουντμίλα Ντενίσοβα, ανακοίνωσε χθες ότι τα σωστικά συνεργεία ανέσυραν σώους 130 πολίτες, ενώ οι υπόλοιποι εξακολουθούν να είναι εγκλωβισμένοι, περιμένοντας βοήθεια. Δεν υπήρξε καμία επίσημη ανακοίνωση για θύματα.
Στο Λβιβ, 70 χιλιόμετρα από τα πολωνικά σύνορα, έφτασαν οι ρωσικοί βομβαρδισμοί.
Παρά τη γενίκευση των βομβαρδισμών, ο ρωσικός στρατός ελάχιστη πρόοδο πραγματοποίησε την τελευταία εβδομάδα, σύμφωνα με την τελευταία εκτίμηση του βρετανικού υπουργείου Αμυνας. «Οι ουκρανικές δυνάμεις γύρω από το Κίεβο και το Μικολάιφ συνεχίζουν να ματαιώνουν τις προσπάθειες των Ρώσων να περικυκλώσουν τις δύο πόλεις. Κίεβο, Χάρκοβο, Τσερνίχιβ, Σούμι και Μαριούπολη έχουν περικυκλωθεί και υφίστανται εντατικό βομβαρδισμό από τους Ρώσους», αναφέρει η σχετική ανακοίνωση.
Στο διπλωματικό επίπεδο, ο Γερμανός καγκελάριος Ολαφ Σολτς είχε χθες νέα τηλεφωνική επικοινωνία με τον Ρώσο πρόεδρο. Οπως ανακοίνωσε το Κρεμλίνο, ο Βλαντιμίρ Πούτιν κατηγόρησε το Κίεβο ότι «προσπαθεί με κάθε τρόπο να καθυστερήσει τη διπλωματική διαδικασία, θέτοντας προτάσεις που στερούνται ολοένα και περισσότερο ρεαλισμού». Τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πούτιν επρόκειτο να έχει και ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν.
Χθες ο Βλαντιμίρ Πούτιν μίλησε σε μεγάλη συγκέντρωση οπαδών του, στο κεντρικό στάδιο της Μόσχας, προς υπεράσπιση της εισβολής στην Ουκρανία. «Ξέρω τι πρέπει να κάνουμε, πώς να το κάνουμε και με τι κόστος. Και θα υλοποιήσουμε σε απόλυτο βαθμό όλα τα σχέδιά μας», διακήρυξε ο Ρώσος ηγέτης. Η κρατική τηλεόραση, που μετέδιδε την ομιλία του, διέκοψε για λίγο την κάλυψη της εκδήλωσης και άρχισε να μεταδίδει πατριωτικά τραγούδια, κάτι που εκπρόσωπος του Κρεμλίνου απέδωσε σε τεχνικό σφάλμα.
Στη σκιά της ρωσικής απειλής η Οδησσός
Η ώρα των αποφάσεων πλησιάζει για τους κατοίκους της Οδησσού στην Ουκρανία, 23 ημέρες μετά την έναρξη της ρωσικής εισβολής στη χώρα.
Καθώς η στρατηγικής σημασίας πόλη βρίσκεται αντιμέτωπη με τη ρωσική απειλή από τη θάλασσα, τον αέρα και την ξηρά, το άλλοτε κοσμοπολίτικο αστικό κέντρο είναι πλέον σχεδόν άδειο από ανθρώπους και γεμάτο με αυτοσχέδια εμπόδια για στρατιωτικά οχήματα και σάκους γεμάτους άμμο που στοιβάζονται γύρω από διάσημα μνημεία.
Όπως και πολλοί άλλοι κάτοικοι της Οδησσού, έτσι και η Βαλεντίν Καρτάσοβα παραμένει μέχρι στιγμής στην πόλη, όπου διευθύνει ένα κρατικό ορφανοτροφείο, φροντίζοντας 90 παιδιά, συμπεριλαμβανομένων τόσο νεογέννητων όσο και 18 άλλων με σοβαρές αναπηρίες.
«Αυτά τα παιδιά έχουν ανάγκη από οξυγόνο και αναπνευστική υποστήριξη για να κρατηθούν στη ζωή», αναφέρει η Καρτάσοβα. «Είχα πολλές προτάσεις βοήθειας από το εξωτερικό. Αλλά θέλουν να μας συναντήσουν στα σύνορα. Δεν μπορώ να ταξιδέψω με αυτά τα παιδιά με τρένο ή αυτοκίνητο. Πώς μπορώ να τα πάρω από εδώ; Να τα αφήσω; Να τα εγκαταλείψω; Και να πάρω μόνο εκείνα που είναι υγιή;» λέει η Καρτάσοβα στο BBC, κουνώντας το κεφάλι της.
Προμήθειες για μία εβδομάδα
Η ίδια έχει γεμίσει ένα κελάρι του ορφανοτροφείου με προμήθειες για μία εβδομάδα ή και παραπάνω, έχοντας αποφασίσει ότι τα παιδιά θα είναι πιο ασφαλή εάν μείνουν στην Οδησσό, εκτός κι αν βρεθούν στη γραμμή του πυρός.
Λίγα χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης, η Όλγα Πάβλοβα έχει πάρει μια παρόμοια απόφαση.
«Φοβάμαι – και όχι μόνο εγώ. Πιστεύω πως και άλλοι άνθρωποι φοβούνται με αυτή την κατάσταση. Αλλά θα μείνουμε εδώ. Αγαπούμε την πόλη μας και θα μείνουμε», αναφέρει.
«Έγινα εθελόντρια. Ποιος άλλος θα ταΐσει τα ζώα;», λέει η Πάβλοβα, η οποία είναι κτηνίατρος και εργάζεται στον δημοτικό ζωολογικό κήπο της Οδησσού.
Μυστική επιχείρηση μεταφοράς στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία
Δημοσιογράφοι της Washington Post καταγράφουν μαρτυρίες και μεταφέρουν το «κλίμα» μέσα από τις αυτοκινητοπομπές με τη βοήθεια που στέλνουν εθελοντές στην Ουκρανία.
«Όχι φωτογραφίες, όχι φωτογραφίες», φώναξε ο Πολωνός συνοριοφύλακας, καθώς η πομπή με τα 17 φορτηγά αυτοκίνητα έφτανε νωρίς το πρωί στα σύνορα της Πολωνίας με την Ουκρανία, όχι πολύ μακριά από την ουκρανική στρατιωτική βάση την οποία βομβάρδισαν προ ημερών οι Ρώσοι κοντά στο Λβιβ της δυτικής Ουκρανίας.
Η πομπή των φορτηγών είχε ξεκινήσει από τη Λιθουανία. Έφτασε στα σύνορα της Ουκρανίας μέσω Πολωνίας, έπειτα από ολονύκτιο ταξίδι, μεταφέροντας οχήματα (τζιπ, ασθενοφόρα κ.ά.) και καύσιμα. Όσο για τους οδηγούς των φορτηγών αυτοκινήτων που μετέφεραν τις προμήθειες στους Ουκρανούς που αντιστέκονται, πολλοί από αυτούς ήταν εθελοντές.
Αυτή είναι η μόνο μια από τις εικόνες που μεταφέρει ο δημοσιογράφος της Washington Post, Στιβ Χέντριξ, από τα σύνορα της Πολωνίας με την Ουκρανία, αναδεικνύοντας έτσι τον πολύ απτό τρόπο με τον οποίο οι γείτονες ενισχύουν τους Ουκρανούς ενάντια στη ρωσική εισβολή.
Ο Αμερικανός δημοσιογράφος είχε βρεθεί προηγουμένως στη Λιθουανία, μια μικρή χώρα μόλις 2,8 εκατομμυρίων κατοίκων από την οποία όμως έχουν σταλεί μόνο τις τελευταίες εβδομάδες στην Ουκρανία δωρεές και προμήθειες αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων.
Το πιο εντυπωσιακό, δε, είναι το ότι πίσω από τις περισσότερες δωρεές, από τις αποστολές και τις παραδόσεις βρίσκονται εθελοντές.
«Το Βίλνιους, η μεσαιωνική πρωτεύουσα της Λιθουανίας, είναι πια γεμάτη με ουκρανικές σημαίες», γράφει ο πολύπειρος απεσταλμένος της Washington Post.
Η Jonas Ohman, επικεφαλής της λιθουανικής ΜΚΟ «Blue and Yellow», δηλώνει στην Washington Post πως μόνο η δική του ΜΚΟ στέλνει μια πομπή με προμήθειες και βοήθεια στην Ουκρανία κάθε τέσσερις ή πέντε ημέρες. Κι αυτό, χάρη σε δωρεές καθώς και με τη βοήθεια εθελοντών.
Με το κινητό του τηλέφωνο ανά χείρας, ο Ohman κάνει παραγγελίες και προσπαθεί να κανονίσει τις αποστολές. Μια αποθήκη στα περίχωρα της Βαρσοβίας, και άλλη μία πίσω στο Βίλνιους, τις οποίες έχουν παραχωρήσει ιδιώτες, λειτουργούν ως σημεία παράδοσης και παραλαβής για τις αποστολές.
Τί μεταφέρουν όμως τα φορτηγά που παίρνουν τον δρόμο για τα σύνορα της δυτικής Ουκρανίας;
Στρατιωτικές μπότες, αλεξίσφαιρα γιλέκα, μπουφάν (δωρεά μιας εταιρείας κυνηγετικών ειδών), ιατρικές προμήθειες, κράνη, γεννήτριες, εξοπλισμοί νυχτερινής όρασης, δορυφορικά τηλέφωνα και άλλα πολλά καταφθάνουν στη Λιθουανία και στην Πολωνία με προορισμό την Ουκρανία.
Ουκρανοί στρατιώτες βρίσκονται σε επικοινωνία με Λιθουανούς και Πολωνούς, ενημερώνοντάς τους για τις ανάγκες που υπάρχουν κάθε στιγμή.
Από την πλευρά τους, απλοί Λιθουανοί πολίτες, όπως για παράδειγμα ο 43χρονος Dainius Navikas που μίλησε στην Washington Post, έχουν στείλει ακόμη και «γιωταχί» στην Ουκρανία, κυρίως τζιπ, για να τα χρησιμοποιήσουν εκεί όσοι μάχονται στήνοντας πάνω πυροβόλα κ.ά. «Δεν είχα άλλη επιλογή. Οι Ουκρανοί πολεμούν για εμάς», δηλώνει ο ίδιος, μιλώντας στην Washington Post. Εάν η Ουκρανία ηττηθεί, πολλοί Λιθουανοί θεωρούν ότι ο επόμενος στόχος της Ρωσίας του Πούτιν θα μπορούσε να είναι η δική τους χώρα.
Μηχανικοί, πολλοί από τους οποίους είναι και εκείνοι εθελοντές, τσεκάρουν τα οχήματα, τα επιδιορθώνουν, τα ξαναβάφουν και τα ενισχύουν με στρατιωτικές θωρακίσεις, προτού εκείνα σταλούν στην Ουκρανία.
Νέα απειλή Λαβρόφ για βομβαρδισμό φορτίων με όπλα
«Οποιαδήποτε φορτία όπλων προς την Ουκρανία είναι θεμιτός στόχος της Ρωσίας», δήλωσε χθες ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, σε μια δήλωση που γεννάει φόβους διεύρυνσης της σύγκρουσης έξω από τα σύνορα της Ουκρανίας. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ διατηρούν γραμμές επικοινωνίας με τη Ρωσία, ώστε να αποφευχθούν σπασμωδικές ενέργειες και παρανοήσεις στις ευαίσθητες συνοριακές περιοχές.
Παράλληλα, στους κόλπους της Συμμαχίας επιχειρείται να ενισχυθεί ο συντονισμός, μετά το περιστατικό της προηγούμενης εβδομάδας, όταν ρωσικό μη επανδρωμένο κατασκοπευτικό αεροσκάφος βάρους έξι τόνων διέσχισε τον εναέριο χώρο τριών κρατών-μελών του ΝΑΤΟ (Ρουμανίας, Ουγγαρίας και Κροατίας) και συνετρίβη στο Ζάγκρεμπ χωρίς οι χώρες να προειδοποιήσουν η μία την άλλη. Ο υπουργός Εξωτερικών της Ρουμανίας, Μπογκντάν Αουρέσκου, είπε ότι η βελτίωση του συντονισμού «αποτελεί ήδη θέμα συζήτησης στους κόλπους του ΝΑΤΟ».
Απάντηση για Μπάιντεν
Στη Μόσχα, ο εκπρόσωπος Τύπου του Κρεμλίνου επανήλθε χθες στις δηλώσεις με τις οποίες ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν είχε χαρακτηρίσει τον Βλαντιμίρ Πούτιν «εγκληματία πολέμου». «Ακούμε προσωπικές προσβολές προς τον πρόεδρο Πούτιν», είπε ο Ντμίτρι Πεσκόφ. «Δεδομένου ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν είναι ευερέθιστος, κουρασμένος και ξεχνάει ότι η κόπωση κάποιες φορές οδηγεί σε επιθετικές δηλώσεις, δεν θα προχωρήσουμε σε σκληρές δηλώσεις για να αποφύγουμε νέα επιθετικότητα».
Παράλληλα, ο Πεσκόφ περιέγραψε χθες την απόφαση της Βρετανίας να αφαιρέσει την άδεια εκπομπής του ρωσικού τηλεοπτικού σταθμού RT ως «τρέλα», ενώ απευθυνόμενος στη Γερμανία σημείωσε ότι η απόφαση για το ποιος θα κυβερνάει τη Ρωσία λαμβάνεται από τους Ρώσους και όχι από τον Γερμανό καγκελάριο. Χθες η βρετανική αρχή ραδιοτηλεόρασης Ofcom αφαίρεσε την άδεια του RT υποστηρίζοντας ότι, επειδή λαμβάνει χρηματοδότηση από τη ρωσική κυβέρνηση, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι κάνει τη δουλειά του με υπευθυνότητα.
Πυρά Πεσκόφ στη Βρετανία για την άδεια του ρωσικού καναλιού RT.
Παρά τις αυστηρές δηλώσεις, το τέλμα στο οποίο έχουν πέσει οι ρωσικές δυνάμεις στα περισσότερα μέτωπα έχει επιπτώσεις στη Μόσχα. Χθες έγινε γνωστό ότι ο στρατηγός Ρομάν Γκαβρίλοφ, ο υπ’ αριθμόν 2 της Εθνοφρουράς δεν βρίσκεται πλέον στη θέση του. Δεν είναι σαφές αν παραιτήθηκε ή αν αποπέμφθηκε θεωρούμενος ως εν μέρει υπεύθυνος για την κατάσταση στην Ουκρανία. Χθες ο Ρώσος πρόεδρος συγκάλεσε το συμβούλιο εθνικής ασφαλείας, αλλά, σε αντίθεση με άλλες φορές, από τη συνεδρίαση δεν δημοσιεύθηκαν ούτε φωτογραφίες ούτε βίντεο.
Οι πρόσφυγες
Εν τω μεταξύ, το δράμα των προσφύγων καθημερινά μεγαλώνει. Σύμφωνα με στοιχεία της Υπάτης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, οι Ουκρανοί που έχουν περάσει τα σύνορα της χώρας ανέρχονται πλέον σε 3,1 εκατομμύρια, εκ των οποίων πάνω από 2 εκατομμύρια βρίσκονται στην Πολωνία. Εξ αυτών, 700.000 είναι παιδιά σχολικής ηλικίας. Επίσης, πάνω από 13 εκατομμύρια άτομα στο εσωτερικό της Ουκρανίας υπολογίζεται ότι χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια λόγω του πολέμου.
<<Τι θα γινόταν αν σκότωναν τον Πούτιν;>>
Στις 3 Μαρτίου, ο γερουσιαστής Λίντσεϊ Γκράχαμ ήταν καλεσμένος του "Hannity" στο Fox News, μέσω του οποίου ζήτησε ανοιχτά τη δολοφονία του Βλαντίμιρ Πούτιν. Προκειμένου να καταστήσει σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι αυτή δεν ήταν μία εν θερμώ τοποθέτηση, κάποιο στιγμιαίο ολίσθημα, την ίδια κιόλας ημέρας, έκανε και tweet, σε μία επανάληψη της έκκλησης για "αφανισμό" του Πούτιν: "Ο μόνος τρόπος για να τελειώσει όλο αυτό είναι κάποιος στη Ρωσία να βγάλει αυτόν τον τύπο εκτός".
Ο Τζιτ Χιρ, αρθρογράφος του "The Nation", θέλησε να αποκρυπτογραφήσει τη δήλωση του Ρεπουμπλικανού γερουσιαστή, εκτιμώντας και τις ενδεχόμενες συνέπειες, καθώς και το μέγεθος αυτών, από μία τέτοια τοποθέτηση, πολλώ δε από την υλοποίηση αυτής. Ο πρώτος χαρακτηρισμός-απάντηση στη δήλωσή του; Ολοκαύτωμα....
"Δεν απαιτεί και ιδιαίτερη φαντασία για να σκεφτεί κανείς το παγκόσμιο ολοκαύτωμα που θα μπορούσε να προκύψει όταν ένας Αμερικανός γερουσιαστής ζητά τη δολοφονία του Ρώσου προέδρου, τη στιγμή που ο ίδιος κάθεται πάνω σε ένα τεράστιο πυρηνικό οπλοστάσιο".
Για τον λόγο αυτό, άλλωστε, όπως γράφει ο Χιρ, η τοποθέτηση του Γκράχαμ δεν έτυχε και τόσο θερμής υποδοχής, ακόμα και από τον χώρο της άκρας δεξιάς, όπως η Λόρα Ίνγκραχαμ του Fox News και ο γερουσιαστής Τεντ Κρουζ.
Από την άλλη, όσο κι αν σπανίζουν, έχουν ακουστεί πολλές ακόμη αντίστοιχα "απερίσκεπτες και εμπρηστικές απόψεις", αναφέρει ο αρθρογράφος, που κάλλιστα θα μπορούσαν να επιδεινώσουν την ήδη τεταμένη και εμπόλεμη κατάσταση στην Ευρώπη.
"Η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία είναι ένα έγκλημα που απειλεί την παγκόσμια ειρήνη. Οι απειλές του για πυρηνικά επιβεβαιώνουν την εγκληματικότητά του και καθιστούν ξεκάθαρο το υπαρξιακό διακύβευμα. Οποιαδήποτε απρόκλητη επίθεση σε ένα κυρίαρχο κράτος θα πρέπει να θεωρείται ως επίθεση στη διεθνή τάξη και στις βασικές αρχές της ανθρώπινης αξιοπρέπειας", γράφει ο Χιρ, επαινώντας εν συνεχεία τη συσπείρωση της Ευρώπης απέναντι στις ενέργειες του Πούτιν, στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας και την υποδοχή εκατομμυρίων Ουκρανών προσφύγων από τα ευρωπαϊκά κράτη.
"Λιγότερο ωφέλιμο, αλλά βέβαιο ότι θα επιβραδύνει τον Πούτιν, είναι η δέσμευση της Γερμανίας και της Γαλλίας για αύξηση των στρατιωτικών τους δαπανών, την ώρα που η Σουηδία και η Φινλανδία (αμφότερες, σταθερά ουδέτερες κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου) έχουν αυξημένη υποστήριξη για ένταξή τους στο ΝΑΤΟ. Συνεπώς, η προσπάθεια του Πούτιν να αναβιώσει τη Ρωσική Αυτοκρατορία έχει αποτύχει. Η χώρα του θα βγει από τον πόλεμο διπλωματικά απομονωμένη, οικονομικά πιο αδύναμη, και αντιμέτωπη με μια πολύ μεγαλύτερη και πιο ενωμένη συμμαχία εχθρικών προς τον ίδιο κρατών. Στο άμεσο μέλλον, η Ρωσία θα είναι ένα έθνος-παρίας".
Την ίδια ώρα βέβαια, γράφει ο Χιρ, "μια απομονωμένη Ρωσία παραμένει πυρηνική δύναμη. Η απερισκεψία του Πούτιν θα πρέπει να μας κάνει ακόμη πιο ανήσυχους για τους κινδύνους μιας ευρύτερης σύγκρουσης. Ο στενός και επικίνδυνος δρόμος προς την ασφάλεια απαιτεί, τόσο την υπεράσπιση της ουκρανικής κυριαρχίας, όσο και την αποφυγή ενός πυρηνικού ρίσκου. Αυτό σημαίνει πως πρέπει να βρεθεί μια λύση από όλες τις πλευρές που να οδηγήσει σε αποκλιμάκωση και να επιτρέψει τη διαπραγμάτευση".
Ο αρθρογράφος του Nation σχολιάζει και τη θέση ΗΠΑ και Μπάιντεν στην έκκληση της Ουκρανίας για στρατιωτική εμπλοκή, ισχυριζόμενος πως "η απόρριψη των εκκλήσεων για τη δημιουργία ζωνών απαγόρευσης πτήσεων ίσως απαιτούσε την κατάρριψη ρωσικών αεροσκαφών", κάτι που θα μπορούσε να έχει καταστροφικές επιπτώσεις ως αποτέλεσμα της σύγκρουσης δύο μεγάλων πυρηνικών δυνάμεων.
Ωστόσο, "η δικαιολογημένη οργή για τη ρωσική επιθετικότητα έχει εξελιχθεί σε σοβινιστική φρενίτιδα, με ένα φεστιβάλ κινηματογράφου στη Γλασκώβη να ακυρώνει ρωσικές ταινίες και τις ρωσικές γάτες να απαγορεύονται προσωρινά από τη Διεθνή Ομοσπονδία Αιλουροειδών στις εκθέσεις γατών", γράφει ο Χιρ, καταλήγοντας στο σκωπτικό προφανώς συμπέρασμα: "Η επιρροή που θα μπορούσαν να έχουν τα ρωσικά γατάκια στον περιορισμό της ρεβανσιστικής εξωτερικής πολιτικής του Πούτιν είναι ασαφής".
Ο Χιρ αξιολογεί και το αποτύπωμα των επιλογών του Αμερικανού προέδρου στην κοινή γνώμη και τα media, σταχυολογώντας και ορισμένα αιτήματα Αξιωματούχων της χώρας που ζητούσαν πιο δραστικά μέτρα που θα βοηθούσαν πιο ουσιαστικά και άμεσα την Ουκρανία: "Ως είθισται στους πολέμους, η λογική περνά σε δεύτερη μοίρα", σημειώνει, παραθέτοντας εκκλήσεις όπως αυτή του Πολωνού Ράντοσλαβ Σικόρσκι (μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και πρόεδρος της Αντιπροσωπείας του για τις σχέσεις με τις ΗΠΑ) που έκανε λόγο για αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία, αλλά και του πρώην Αμερικανού πρεσβευτή στη Ρωσία, Μάικλ ΜακΦόλ που υποστήριξε πως "δεν υπάρχουν πια αθώοι ουδέτεροι Ρώσοι".
Γι' αυτό και αντιπαραθέτει τους Ρώσους που διαμαρτύρονται (και συλλαμβάνονται) κατά του πολέμου στη Μόσχα, ώστε να καταδείξει πόσο λανθασμένη είναι η αντίληψη ή ακόμα και η διατύπωση πως οι απλοί Ρώσοι "είναι ένοχοι" για τις αμαρτίες του Πούτιν. Δεν είναι μόνο άδικο, αλλά είναι και μια επικίνδυνη δαιμονοποίηση που ωθεί στο να βλέπει κανείς τους αμάχους ως νόμιμους στόχους".
Και καταλήγει ο αρθρογράφος: "Οι πυρηνικές απειλές του Πούτιν είναι πολύ κακές και δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με εξίσου ανεύθυνες φωνές από την πλευρά της Δύσης. Αν και οι μεταφορές του Ψυχρού Πολέμου υπάρχουν παντού, τα βασικά διδάγματα της κουβανικής πυραυλικής κρίσης και οι κίνδυνοι του πυρηνικού πολέμου έχουν ξεχαστεί από πολλύς. Ας ελπίσουμε ότι ο Τζο Μπάιντεν δεν είναι ανάμεσά τους".
ΠΗΓΕΣ:ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ NEWS247
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Καλωσήρθατε στον χώρο σχολίων του Αντικειμενικότητα. Να θυμάστε ότι κάθε άποψη είναι δεχτή εκτός αν προσβάλει ή θίγει τον άλλον όποτε παρακαλώ ο σχολιασμός σας να είναι κόσμιος.