«Tι ομάδα είσαι;»

Ξυλοκοπούσαν, λήστευαν, έκαιγαν, έσπαγαν και μετά προέβαλαν τα «κατορθώματά» τους στα social media. Συνήθως απηύθυναν στα θύματά τους μία και μόνο ερώτηση: «Τι ομάδα είσαι;». Αν η απάντηση δεν τους ικανοποιούσε, τότε τα έστελναν στο νοσοκομείο. Καδρόνια, σουγιάδες, μολότοφ και λοστοί αποτελούσαν το «οπλοστάσιο» των 17 «πρωταγωνιστών» της πρώτης μεγάλης δικογραφίας για οπαδική βία, την οποία σχημάτισε η Δικαιοσύνη μετά τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού στη Θεσσαλονίκη.

Οι κατηγορούμενοι, οπαδοί του «Παναθηναϊκού», περνούν πλέον ο ένας μετά τον άλλον το γραφείο του ανακριτή προκειμένου να απολογηθούν για επιθέσεις κάθε είδους σε φιλάθλους του «Ολυμπιακού» και μάλιστα ήδη «έπεσαν» οι πρώτες προφυλακίσεις. Οι απολογίες τους συνεχίζονται αυτή την εβδομάδα, όπως και η μεγάλη εισαγγελική έρευνα για αντίστοιχη δράση οπαδών και άλλων ομάδων, σε μια προσπάθεια, αυτή τη φορά, μετά και τη σχετική παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Βασίλειου Πλιώτα, το μαχαίρι να μπει βαθιά στο κόκκαλο.

Η δικογραφία

Η δράση των κατηγορουμένων αποτυπώνεται καρέ-καρέ στη δικογραφία που έχει σχηματιστεί για την υπόθεση, τα σημαντικότερα στοιχεία της οποίας αποκαλύπτει το «ΘΕΜΑ». Μέσα από τον ογκώδη φάκελο προκύπτει ο ηγετικός ρόλος των αρχηγικών μελών της εγκληματικής οργάνωσης. Μεταξύ αυτών είναι και μια 27χρονη γυναίκα, η οποία από την περασμένη Δευτέρα βρίσκεται στη φυλακή.

Το ιδιαίτερα εντυπωσιακό -και συνάμα εξοργιστικό- στοιχείο είναι ότι μεγάλη μερίδα των «αρχηγών» είχε συλληφθεί τουλάχιστον μία φορά κατά τη διάρκεια τυχαίων ελέγχων της Αστυνομίας. Μάλιστα, η νεαρή γυναίκα, όπως αναφέρεται στη δικογραφία, κατά το παρελθόν είχε συλληφθεί επτά φορές για τέτοιου είδους επιθέσεις, αλλά κατάφερνε, άγνωστο πώς, όπως και οι συγκατηγορούμενοί της, να παραμένει ελεύθερη και να συνεχίζει απτόητη την αποτρόπαια δράση της. Μια δράση που θυμίζει αυτή των ταγμάτων εφόδου της Χρυσής Αυγής, με καταδρομικές επιθέσεις, ξυλοδαρμούς, στρατολογήσεις νέων μελών, πλύση εγκεφάλου και πολλή βία ώστε εξασφαλιστεί η «συντριπτική αριθμητική υπεροπλία» της εγκληματικής οργάνωσης έναντι όσων θεωρούσε αντιπάλους.

Όπως προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας, οι δράστες γνώριζαν τα πάντα για τα θύματά τους, από το πού εργάζονται και ποια είναι τα μέλη του οικογενειακού και φιλικού τους περιβάλλοντος μέχρι και τι ώρα έπεφταν για ύπνο. Προκλητικά κινηματογραφούσαν τις επιθέσεις που διέπρατταν -είχαν για τον λόγο αυτό και εικονολήπτη!- και τις «ανέβαζαν» στα social media.

Αιφνιδιασμός

Σύμφωνα με τη δικογραφία, βασική στρατηγική των κατηγορουμένων ήταν «ο απόλυτος αιφνιδιασμός των αντιπάλων τους». Αρχικά επέλεγαν τον «στόχο» που θα χτυπούσαν και μετά ξεκινούσε η κατόπτευση του χώρου όπου θα γίνονταν η επίθεση. «Οργωναν» ολόκληρες περιοχές όπου διέμεναν οι «στόχοι» ώστε μέσω αυτών να εντοπίσουν διευθύνσεις γραφείων συνδέσμων και σπιτιών οπαδών της αντίπαλης ομάδας. Για τη μεταξύ τους επικοινωνία είχαν ομαδικές συνομιλίες σε Viber και WhatsApp, ενώ στις τηλεφωνικές τους συνομιλίες χρησιμοποιούσαν κωδικοποιημένες εκφράσεις, όπως «πάμε για καφέ», «πάρε και κάνα χαρτάκι να παίξουμε», «αύριο να μοιράσουμε κάτι δέματα».

Μετά την ανταλλαγή των πληροφοριών ακολουθούσε συνάντηση διά ζώσης και εκεί οι «αρχηγοί» έδιναν το «σήμα» για την επίθεση. Σύμφωνα με τη δικογραφία, η δράση ήταν πάντα ομαδική. Για τον λόγο αυτό «οι επιμέρους ξυλοδαρμοί, οι φθορές οχημάτων και αντικειμένων, η κατασκευή και χρήση εκρηκτικών και εμπρηστικών μηχανισμών, οι ληστείες σε βάρος προσώπων, η οπλοχρησία και τα λοιπά αδικήματα που ελάμβαναν χώρα δεν θα πρέπει να λογίζονται ως μεμονωμένες πράξεις των φυσικών αυτουργών τους, αλλά ως εντασσόμενες στο συνολικό έργο της εγκληματικής οργάνωσης, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι της δράσης τους».

Οι κατηγορούμενοι ενημερώνονταν συνεχώς για τις νέες διατάξεις αθλητικής νομοθεσίας, παρακολουθούσαν την εξέλιξη αντίστοιχων δικαστικών υποθέσεων, ενώ σε περιπτώσεις συλλήψεων μελών τους φρόντιζαν να τους εξασφαλίζουν τα έξοδα για παράσταση δικηγόρου, για τη σίτισή τους, τον ρουχισμό τους κ.ά. Για να αποφύγουν τυχόν αντίποινα από μέλη της αντίπαλης ομάδας άλλαζαν συχνά σπίτια, ενώ κάποιοι εξ᾿ αυτών είχαν παραιτηθεί ακόμη και από τις δουλειές τους. Παρ’ όλα αυτά, κατάφερναν να εξασφαλίζουν τα χρήματα που απαιτούνταν για τα «πολεμοφόδιά» τους βασιζόμενοι «στην ανιδιοτελή αγάπη» οπαδών του «Παναθηναϊκού» και συγκεκριμένα διοργανώνοντας εκδηλώσεις με αντίτιμο και πουλώντας αντικείμενα με διακριτικά της ομάδας.

Οι «στόχοι»

Για να γνωρίζουν τις κινήσεις των οπαδών του «Ολυμπιακού», οι κατηγορούμενοι παρακολουθούσαν κάθε ανακοίνωση της εν λόγω ομάδας, αναρτήσεις της στα social media για συγκεντρώσεις, καλέσματα σε συνδέσμους φιλάθλων κ.ά. Με τον ίδιο τρόπο παρακολουθούσαν και την ιδιωτική ζωή των «στόχων» τους, ακόμη και την παρουσία τους σε τουριστικά θέρετρα, παραλίες, καφέ, εστιατόρια κ.λπ. Εξ’ αυτού του λόγου είχαν δημιουργήσει ψεύτικα προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προκειμένου εκτός της διεύθυνσης κατοικίας των υποψήφιων θυμάτων τους να μπορούν «να διακριβώσουν άτομα του κύκλου τους (συντρόφους, συγγενείς κ.λπ.), αλλά ακόμη και συνήθειες της καθημερινότητάς τους (χώρους εργασίας, ωράριο, ώρα κατάκλισης κ.ο.κ.)».

Με την ίδια σπουδή συντηρούσαν και το «οπλοστάσιό» τους, το οποίο αποτελούνταν από βόμβες μολότοφ, ναυτικές φωτοβολίδες τις οποίες αποκαλούσαν «ναύτες», φωτοβολίδες χειρός (τις οποίες αποκαλούσαν «γόνα»), κροτίδες, εύφλεκτες ύλες, σπρέι, μαχαίρια (τα οποία αποκαλούσαν «τσουριά» ή «ρίτσου»), ρόπαλα, πτυσσόμενες μεταλλικές ράβδους, κοκάλινα γάντια, κουκούλες full face, σκούρα ρούχα κ.ά.». Συνεχώς στρατολογούσαν νέα πρόσωπα στην εγκληματική οργάνωση «βασιζόμενοι στην άγνοιά τους». Την ισχύ και τη δύναμη του κάθε μέλους της ηγετικής ομάδας αποτύπωνε ο αριθμός των ατόμων που είχε υπό την άμεση επιρροή του «τους δικούς τους, το “crew”», όπως αρέσκονταν να αποκαλούν όσους τους ακολουθούσαν. Επρόκειτο κυρίως για νεαρά άτομα τα οποία «ακολουθούσαν τυφλά τους ηγήτορές τους», οι οποίοι φρόντιζαν «και για την επόμενη ημέρα της οργάνωσης, επιδεικνύοντας ιδιαίτερη σπουδή για την κατήχηση και την εξέλιξη των νεότερων μελών της, προκειμένου να αναλάβουν τα ηνία σε περίπτωση απόσυρσής τους».

Είχαν εικονολήπτη

Αφού πραγματοποιούσαν τις επιθέσεις τους, οι δράστες επεξεργάζονταν το υλικό που είχαν καταγράψει, το «έντυναν» με μουσική υπόκρουση, σχόλια και υπότιτλους και το αναρτούσαν με τη μορφή «σποτ», σε προφίλ εφαρμογών στα social media. Ιδιαίτερης προβολής, μάλιστα, τύγχαναν τα «λάφυρα» των επιθέσεων αυτών, δηλαδή αντικείμενα που είχαν αφαιρέσει από τα θύματά τους. Οι αρχηγοί της εγκληματικής οργάνωσης είχαν «επενδύσει και στη δύναμη της εικόνας κατά τις “καταδρομικές” τους επιθέσεις», σύμφωνα με τη δικογραφία, καθώς «είχαν αναθέσει ρόλο “εικονολήπτη” σε κάποιο εκ των μελών της, προκειμένου να καταγράφει με κάθε λεπτομέρεια την έκνομη δράση των συνεργών του, ήτοι τους ξυλοδαρμούς, τους εμπρησμούς και τις φθορές». Συνήθως ο «εικονολήπτης» χρησιμοποιούσε για την καταγραφή το κινητό του τηλέφωνο και προκειμένου αυτός «να μη στερείται τη συμμετοχή του στα διαλαμβανόμενα χρησιμοποιούσε ακόμη και φορητές κάμερες δραστηριότητας (action cameras τύπου gro pro)»!

«Επαναστατικές» διακοπές

Ο φανατισμός των κατηγορουμένων ήταν τέτοιος που ακόμη και στις διακοπές τους οργάνωναν επιθέσεις. Όπως αναφέρει η δικογραφία, «φρόντιζαν να παραθερίζουν ομαδικά με τους συνεργούς τους αναζητώντας -εν είδη διασκέδασης- οπαδούς ανταγωνιστικών αθλητικών σωματείων προκειμένου να αντιπαρατεθούν». Μεγάλη, δε, σημασία είχαν για την εικόνα τους τα graffiti σε πολυσύχναστα σημεία της Αττικής. «Αναζητούσαν συνεχώς τοίχους που προσφέρονταν για τον σκοπό αυτό, ενώ αιτία πολέμου αποτελούσε graffiti οπαδών ανταγωνιστικών αθλητικών σωματείων τα οποία έσπευδαν να σβήσουν», αναφέρεται στη δικογραφία. Η εν λόγω πρακτική κατείχε σημαντική θέση στην προσπάθεια για οπαδική υπεροχή τους «καθώς στις περιοχές στις οποίες υπερίσχυαν τα “καλλιτεχνήματά” τους, θεωρούνταν από τους ίδιους ζώνες απόλυτης επικράτησής τους, στα πρότυπα δράσης αντίστοιχων εγκληματικών ομάδων σε μεγαλουπόλεις των ΗΠΑ (Bloods, Creeps κ.λπ.)».

«Τι ομάδα είσαι;»

Το κουβάρι της δυσώδους αυτής υπόθεσης άρχισε να ξετυλίγεται τον Απρίλιο του 2020, με αφορμή επίθεση που είχε πραγματοποιηθεί σε βάρος φιλάθλων συνδέσμου του «Ολυμπιακού» στον Κορυδαλλό. Μετά την επίθεση αυτή εκδόθηκαν 12 βουλεύματα για την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου των κατηγορουμένων και ο αθλητικός εισαγγελέας Κωνσταντίνος Σπυρόπουλος κατάφερε να δέσει τις κατηγορίες, να ασκήσει τις διώξεις και να προχωρήσει στην έκδοση ενταλμάτων σύλληψης.

Στη δικογραφία καταγράφονται αναλυτικά οι επιθέσεις των κατηγορουμένων, με μία εξ’ αυτών να λαμβάνει χώρα τον Μάιο του 2020, όταν ομάδα 25 ατόμων με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά τους και κρατώντας μαχαίρια, καδρόνια και λοστούς επιτέθηκε σε έξι οπαδούς του «Ολυμπιακού» ενώ έκαναν μπάνιο στο Πόρτο Γερμενό. Αφού τραυμάτισαν έναν από αυτούς, λίγη ώρα αργότερα ανέβασαν στο Facebook βίντεο με το χρονικό της επίθεσης με τίτλο: «Με έχεις κάνει λούτσα… οι καλύτεροι κολυμβητές οι Δυτικοί».

Με ξύλα και καδρόνια επιτέθηκαν σε αλλοδαπό διανομέα στον Ασπρόπυργο και προσπάθησαν να τον ληστέψουν. Ο άτυχος άνδρας τραυματίστηκε και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο. Γι’᾿αυτή την επίθεση η 27χρονη γυναίκα εκ των αρχηγών της οργάνωσης, ακούγεται να λέει αργότερα στο τηλέφωνο σε συγκατηγορούμενό της: «Κι ο Βούλγαρος έμεινε λέει, δεν ξέρω κατά πόσο ευσταθούν αυτά, έμεινε 30% ανάπηρος από τα ένα χέρι, έκανε οκτώ ράμματα στο κεφάλι». Σε άλλη περίπτωση επιτέθηκαν και πάλι σε διανομέα, αυτή τη φορά στο Ιλιον, χτυπώντας τη μοτοσικλέτα του με το αυτοκίνητό τους. Μόλις το 24χρονο θύμα έπεσε στο έδαφος, βγήκαν από το όχημα και άρχισαν να το χτυπούν με μπουνιές και κλοτσιές στο κεφάλι.

Τον Ιανουάριο του 2021 οι κατηγορούμενοι επιτέθηκαν σε έναν 20χρονο φίλαθλο του «Ολυμπιακού» ο οποίος περπάταγε μαζί με τρεις φίλους του σε δρόμο των Αμπελοκήπων στην Αθήνα. Οι δράστες τους ακολούθησαν με μοτοσικλέτες και ακινητοποίησαν τον έναν από αυτούς. Τότε η 27χρονη «με τη χρήση μαχαιριού τύπου σουγιά που έφερε κατάφερε -με τη λαβή αυτού- αλλεπάλληλα χτυπήματα στο κεφάλι του νεαρού τραυματίζοντάς τον». Την ώρα της επίθεσης η κατηγορούμενη τον ρωτούσε: «Τι ομάδα είσαι;».