Ρούμπιν Κάρτερ: O «Τυφώνας» που φυλακίστηκε άδικα κι έγινε τραγούδι από τον Ντίλαν
Από πολλούς Αμερικανούς, ιδιαίτερα από την αφροαμερικανική κοινότητα, ο πυγμάχος Ρούμπιν «Χαρικέιν» Κάρτερ υπήρξε λαϊκός ήρωας. Όχι μόνο επειδή έγινε τραγούδι από τον Μπομπ Ντίλαν και ταινία από τον Νόρμαν Τζούισον, αλλά κυρίως διότι επί 19 χρόνια προσπαθούσε ν’ αποδείξει την αθωότητά του για μία ανθρωποκτονία που δεν διέπραξε ποτέ, έχοντας απέναντί του το λευκό κατεστημένο της εποχής του.
Ο Ρούμπιν «Χάρικεϊν» Κάρτερ (Rubin "Hurricane" Carter), γεννήθηκε στις 6 Μαΐου 1937 στο Κλίφτον της πολιτείας Νιου Τζέρσεϊ των ΗΠΑ. Ήταν το τέταρτο από τα συνολικά επτά παιδιά μιας προβληματικής οικογένειας. Σε ηλικία 11 ετών μπήκε στο αναμορφωτήριο, όταν μαχαίρωσε έναν άνδρα, που του επιτέθηκε για να τον βιάσει. Το 1954 δραπέτευσε και κατατάχθηκε στον αμερικανικό στρατό.
Τα προβλήματα με το νόμο και η διάκριση στα ρινγκ
Λίγους μήνες μετά την ολοκλήρωση της βασικής του εκπαίδευσης στη Νότια Καρολίνα, στάλθηκε στη Δυτική Γερμανία. Εκεί ξεκίνησε την πυγμαχία, αγωνιζόμενος αρχικά για την ομάδα του στρατού. Το 1956 απολύθηκε από τον στρατό ως ακατάλληλος, ύστερα από τέσσερα στρατοδικεία. Επέστρεψε στη γενέτειρά του και συνέχισε ν’ απασχολεί το νόμο. Συνελήφθη εκ νέου για δύο ληστείες, καταδικάστηκε και φυλακίστηκε.
Μετά την αποφυλάκισή του τον Σεπτέμβριο του 1961, ο Κάρτερ έγινε επαγγελματίας πυγμάχος. Παρά τη μικρή του σωματική διάπλαση (από τον μέσο όρο της κατηγορίας των μεσαίων βαρών), κατάφερε να διαπρέψει λόγω του επιθετικού του στιλ και της τρομερής γροθιάς του, που του επέτρεψε να κερδίσει αρκετούς αγώνες με νοκ-άουτ.
Το παρατσούκλι «The Hurricane» (O Τυφώνας) τον ακολουθούσε από εκείνα τα χρόνια. Το 1963 βρέθηκε στη λίστα με τους δέκα διεκδικητές του τίτλου των μεσαίων βαρών, ενώ προς το τέλος του 1965 βρέθηκε στην πρώτη πεντάδα. Το ρεκόρ της καριέρας του ήταν 27 νίκες, 12 ήττες και μία ισοπαλία σε 40 αγώνες, με συνολικά 19 νοκ άουτ (8 νοκ άουτ, 11 τεχνικά νοκ άουτ) κι έλαβε τιμητικά τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή.
Κατηγορούμενος για ένα φόνο που δεν διέπραξε
![]()
Στις 17 Ιουνίου 1966, δύο άνδρες μπήκαν στο μπαρ «Λαφαγιέτ», στο Πάτερσον του Νιου Τζέρσεϊ και άρχισαν να πυροβολούν. Ο μπάρμαν Τζέιμς Όλιβερ κι ένας πελάτης, ο Φρεντ Νάουγιοκς, σκοτώθηκαν αμέσως. Ο Χέιζελ Τάνις, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά εκείνη τη βραδιά, απεβίωσε σχεδόν ένα μήνα αργότερα. Ένας τρίτος πελάτης, ο Γουίλι Μάρινς, επέζησε της επίθεσης, παρά το γεγονός ότι έχασε την όρασή του από το ένα μάτι. Τόσο ο Μάρινς, όσο και ο Τάνις, στις καταθέσεις τους υπέδειξαν ότι οι δράστες ήταν δύο μαύροι άνδρες, χωρίς ν’ αναγνωρίσουν τον Κάρτερ ή τον Τζον Άρτις που επίσης κατηγορήθηκε.
Τελικά, ο Κάρτερ καταδικάστηκε για τη δολοφονία τριών λευκών, μόνο με τη μαρτυρία δύο άλλων λευκών, οι οποίοι προσπαθούσαν να κάνουν ληστεία σε εργοστάσιο κοντά στο σημείο όπου διαπράχθηκαν οι φόνοι. Οι μάρτυρες, αν και με «λερωμένο» ποινικό μητρώο, έγιναν πιστευτοί, κατεθέτοντας ψευδώς ότι αναγνώρισαν τον Κάρτερ ως τον έναν από τους δύο εκτελεστές.
Έτσι, τον Μάιο του 1967, ο Κάρτερ και ο φίλος του καταδικάστηκαν σε τέσσερις φορές ισόβια. Το 1974 οι μάρτυρες ανακάλεσαν τις καταθέσεις τους και δύο χρόνια αργότερα ο Κάρτερ αφέθηκε ελεύθερος. Αλλά όχι για πολύ. Νέες καταγγελίες, νέα δικαστική μάχη, για να βρεθεί και πάλι πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Το τραγούδι «Hurricane» του Μπομπ Ντίλαν και η ταινία «Τυφώνας: Η αληθινή ιστορία»
Η περιπετειώδης ζωή του αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για δύο σπουδαίους δημιουργούς: τον τραγουδοποιό Μπομπ Ντίλαν και τον σκηνοθέτη Νόρμαν Τζούισον. Μάλιστα, ο Ντίλαν τον επισκέφθηκε στη φυλακή, έχοντας ήδη διαβάσει το βιβλίο του Κάρτερ με τίτλο «Ο 16ος γύρος», το οποίο εκδόθηκε το 1975 και ευαισθητοποίησε την κοινή γνώμη.
Την ίδια χρονιά, ο Ντίλαν έγραψε το τραγούδι «Hurricane», το οποίο με αφορμή την περιπέτεια του αμερικανού μποξέρ, αναφερόταν στον ρατσισμό και τις δραματικές συνέπειες που είχε για τον Κάρτερ. Το τραγούδι έγινε τεράστια επιτυχία και ο αγώνας του Κάρτερ για δικαίωση απέκτησε νέες διαστάσεις.
To 1999 ο Τζούισον μετέφερε στη μεγάλη οθόνη τη ζωή του Κάρτερ με τον τίτλο «The Hurricane» («Τυφώνας: Η αληθινή ιστορία») και πρωταγωνιστή τον Ντένζελ Ουάσινγκτον, o οποίος προτάθηκε για Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου.
Η αναψηλάφηση της υπόθεσης έφερε στο φως νέα στοιχεία, τα οποία και οδήγησαν στην αθώωσή του. Στις 20 Απριλίου 2014, ο Ρούμπιν Κάρτερ, νικημένος από τον καρκίνο, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών στο Τορόντο του Καναδά, όπου και διέμενε από την ημέρα της αποφυλάκισής του.
Πηγή:SanSimera.gr
Στις 17 Ιουνίου 1966, δύο άνδρες μπήκαν στο μπαρ «Λαφαγιέτ», στο Πάτερσον του Νιου Τζέρσεϊ και άρχισαν να πυροβολούν. Ο μπάρμαν Τζέιμς Όλιβερ κι ένας πελάτης, ο Φρεντ Νάουγιοκς, σκοτώθηκαν αμέσως. Ο Χέιζελ Τάνις, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά εκείνη τη βραδιά, απεβίωσε σχεδόν ένα μήνα αργότερα. Ένας τρίτος πελάτης, ο Γουίλι Μάρινς, επέζησε της επίθεσης, παρά το γεγονός ότι έχασε την όρασή του από το ένα μάτι. Τόσο ο Μάρινς, όσο και ο Τάνις, στις καταθέσεις τους υπέδειξαν ότι οι δράστες ήταν δύο μαύροι άνδρες, χωρίς ν’ αναγνωρίσουν τον Κάρτερ ή τον Τζον Άρτις που επίσης κατηγορήθηκε.
Τελικά, ο Κάρτερ καταδικάστηκε για τη δολοφονία τριών λευκών, μόνο με τη μαρτυρία δύο άλλων λευκών, οι οποίοι προσπαθούσαν να κάνουν ληστεία σε εργοστάσιο κοντά στο σημείο όπου διαπράχθηκαν οι φόνοι. Οι μάρτυρες, αν και με «λερωμένο» ποινικό μητρώο, έγιναν πιστευτοί, κατεθέτοντας ψευδώς ότι αναγνώρισαν τον Κάρτερ ως τον έναν από τους δύο εκτελεστές.
Έτσι, τον Μάιο του 1967, ο Κάρτερ και ο φίλος του καταδικάστηκαν σε τέσσερις φορές ισόβια. Το 1974 οι μάρτυρες ανακάλεσαν τις καταθέσεις τους και δύο χρόνια αργότερα ο Κάρτερ αφέθηκε ελεύθερος. Αλλά όχι για πολύ. Νέες καταγγελίες, νέα δικαστική μάχη, για να βρεθεί και πάλι πίσω από τα κάγκελα της φυλακής.
Το τραγούδι «Hurricane» του Μπομπ Ντίλαν και η ταινία «Τυφώνας: Η αληθινή ιστορία»
Η περιπετειώδης ζωή του αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για δύο σπουδαίους δημιουργούς: τον τραγουδοποιό Μπομπ Ντίλαν και τον σκηνοθέτη Νόρμαν Τζούισον. Μάλιστα, ο Ντίλαν τον επισκέφθηκε στη φυλακή, έχοντας ήδη διαβάσει το βιβλίο του Κάρτερ με τίτλο «Ο 16ος γύρος», το οποίο εκδόθηκε το 1975 και ευαισθητοποίησε την κοινή γνώμη.
Την ίδια χρονιά, ο Ντίλαν έγραψε το τραγούδι «Hurricane», το οποίο με αφορμή την περιπέτεια του αμερικανού μποξέρ, αναφερόταν στον ρατσισμό και τις δραματικές συνέπειες που είχε για τον Κάρτερ. Το τραγούδι έγινε τεράστια επιτυχία και ο αγώνας του Κάρτερ για δικαίωση απέκτησε νέες διαστάσεις.
To 1999 ο Τζούισον μετέφερε στη μεγάλη οθόνη τη ζωή του Κάρτερ με τον τίτλο «The Hurricane» («Τυφώνας: Η αληθινή ιστορία») και πρωταγωνιστή τον Ντένζελ Ουάσινγκτον, o οποίος προτάθηκε για Όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου.
Η αναψηλάφηση της υπόθεσης έφερε στο φως νέα στοιχεία, τα οποία και οδήγησαν στην αθώωσή του. Στις 20 Απριλίου 2014, ο Ρούμπιν Κάρτερ, νικημένος από τον καρκίνο, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 76 ετών στο Τορόντο του Καναδά, όπου και διέμενε από την ημέρα της αποφυλάκισής του.
Πηγή:SanSimera.gr
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Καλωσήρθατε στον χώρο σχολίων του Αντικειμενικότητα. Να θυμάστε ότι κάθε άποψη είναι δεχτή εκτός αν προσβάλει ή θίγει τον άλλον όποτε παρακαλώ ο σχολιασμός σας να είναι κόσμιος.