Απόφαση «βόμβα» κατά ΟΣΕ – «Πιλότος» για τα Τέμπη
Πρόσθετη αποζημίωση ύψους 200.457 ευρώ σε επιβάτη που ακρωτηριάστηκε κατά τη διάρκεια σιδηροδρομικού ατυχήματος του ΟΣΕ το 2000 επιδίκασε το Μονομελές Εφετείο Λάρισας.
Πρόκειται για απόφαση «πιλότο» η οποία είναι ενδεικτική για τις διαδικασίες αποζημίωσης που θα ακολουθήσουν για δεκάδες συγγενείς θανόντων και τραυματιών του σιδηροδρομικού δυστυχήματος των Τεμπών, με δεδομένο το μέγεθος της τραγωδίας, που οφείλεται αποκλειστικά και μόνο σε εγκληματικές παραλείψεις των αρμοδίων.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην απόφαση, το Δικαστήριο φέρεται να αναγνωρίζει την αποκλειστική υπαιτιότητα του ΟΣΕ και υπαλλήλων του για τον ακρωτηριασμό της παθούσας και τη μόνιμη αναπηρία της.
Πιο αναλυτικά πρόκειται για την υπ‘ αριθμόν 6/2023 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου της Λάρισας, η οποία αποτελεί συνέχεια προηγούμενων αμετάκλητων δικαστικών αποφάσεων του Εφετείου και του Αρείου Πάγου που είχαν εκδοθεί για την ίδια υπόθεση και είχαν επιδικάσει στην ενάγουσα την κύρια αποζημίωση για τον τραυματισμό της.
Το Δικαστήριο κλήθηκε να εκδικάσει την έφεση που άσκησε ο ΟΣΕ κατά της υπ΄αριθμόν 275/2021 απόφασης Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας. Με αυτήν το Δικαστήριο επιδίκασε πρόσθετη αποζημίωση ύψους 200.457 ευρώ υπέρ της παθούσας και κατά του ΟΣΕ για «την πρόσληψη βοηθού νοσηλεύτριας, για υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμας, για αγορά ορθοπεδικών ειδών, μελλοντικές δαπάνες για την πρόσληψη βοηθού νοσηλεύτριας και μελλοντικές δαπάνες για υπηρεσίες αποκλειστικής νοσοκόμας».
Πως έγινε το ατύχημα
Το ατύχημα συνέβη στις 27 Φεβρουαρίου του 2000. Όπως αναφέρεται στη δικαστική απόφαση η παθούσα επιβιβάστηκε σε αμαξοστοιχία του ΟΣΕ, η οποίο εκτελούσε το δρομολόγιο Αθήνα – Θεσσαλονίκη, με ενδιάμεσο σταθμό τον Παλαιοφάρσαλο Λάρισας.
Κάποια στιγμή και ενώ η αμαξοστοιχία έκανε στάση στο σταθμό Παλαιοφαρσάλων η παθούσα επιχείρησε να κατέβει από την αμαξοστοιχία μαζί με άλλους επιβάτες.
Στην προσπάθεια της αυτή και ενώ βρισκόταν στα σκαλοπάτια του βαγονιού, η αμαξοστοιχία ξεκίνησε, με αποτέλεσμα «να απολέσει την ισορροπία της και να πέσει από το σκαλοπάτι στο οποίο βρισκόταν, στο κρηπίδωμα με τα πόδια της προς την κατεύθυνση της αμαξοστοιχίας, τα οποία ακρωτηριάστηκαν από τις μεταλλικές ρόδες του βαγονιού».
Η παθούσα μεταφέρθηκε αρχικά στο νοσοκομείο Καρδίτσας και στη συνέχεια στο ΚΑΤ όπου υποβλήθηκε σε ακρωτηριασμό των κάτω άκρων περίπου στο ύψος των γονάτων. Στη συνέχεια, όπως επισημαίνεται «κρίθηκε αναγκαία η μετάβασή της στο Ινστιτούτο Αποκατάστασης του Σικάγο στις ΗΠΑ για την καλύτερη αποκατάσταση της υγείας της και την τοποθέτηση τεχνητών μελών».
Να σημειωθεί ότι με την υπ’ αριθμόν 4767/2007 απόφαση, το Εφετείο της Λάρισας καταλόγισε αποκλειστική υπαιτιότητα σε υπαλλήλους του ΟΣΕ για την πρόκληση του τραυματισμού της και ειδικότερα στο «μηχανοδηγό της αμαξοστοιχίας», τον «προϊστάμενο υπηρεσίας της αμαξοστοιχίας» και το «σταθμάρχη του σταθμού».
Επιπρόσθετα έξοδα από το 2007 και μετά
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην την υπ‘ αριθμόν 6/2023 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου της Λάρισας, το 2007 η παθούσα αναγκάστηκε να αντικαταστήσει για πρώτη φορά τα τεχνητά μέλη που της είχαν τοποθετηθεί το 2001.
Ειδικότερα, προέβη σε «αλλεπάλληλες αντικαταστάσεις των τεχνητών μελών δεδομένου ότι αυτά υπόκεινται σε διαρκή φθορά και καθίστανται με την παρέλευση του χρόνου μη λειτουργικά, ενώ σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται η έγκαιρη ανανέωσή τους για να μην τίθεται σε κίνδυνο η υγεία της ενάγουσας, δεδομένου ότι οι φλεγμονές αποτελούν συνήθεις απόρροιες της μακροχρόνιας χρήσης τους». Στο πλαίσιο αυτό η παθούσα αναγκάστηκε να καταβάλλει το συνολικό ποσό των 10.293 ευρώ από το 2013 έως το 2018.
Τελικά το Δικαστήριο απέρριψε την έφεση που άσκησε ο ΟΣΕ κατά της πρωτοβάθμιας απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας με την οποία επιδίκασε ύψους 200.457 σε βάρος του ΟΣΕ.
«…Πρέπει να απορριφθούν οι σχετικοί λόγοι της έφεσης που υποστηρίζουν τα αντίθετα, ως ουσιαστικά αβάσιμοι, όπως και η έφεση στο σύνολο της, αφού δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι προς εξέταση. Περαιτέρω, πρέπει να καταδικασθεί η εκκαλούσα λόγω της ήττας της, στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή ως βάσιμου του νόμιμου αιτήματος της τελευταίας..» επισημαίνεται μεταξύ άλλων στη σχετική απόφαση.
Σύμφωνα με όσα αναφέρονται στην την υπ‘ αριθμόν 6/2023 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου της Λάρισας, το 2007 η παθούσα αναγκάστηκε να αντικαταστήσει για πρώτη φορά τα τεχνητά μέλη που της είχαν τοποθετηθεί το 2001.
Ειδικότερα, προέβη σε «αλλεπάλληλες αντικαταστάσεις των τεχνητών μελών δεδομένου ότι αυτά υπόκεινται σε διαρκή φθορά και καθίστανται με την παρέλευση του χρόνου μη λειτουργικά, ενώ σε κάθε περίπτωση επιβάλλεται η έγκαιρη ανανέωσή τους για να μην τίθεται σε κίνδυνο η υγεία της ενάγουσας, δεδομένου ότι οι φλεγμονές αποτελούν συνήθεις απόρροιες της μακροχρόνιας χρήσης τους». Στο πλαίσιο αυτό η παθούσα αναγκάστηκε να καταβάλλει το συνολικό ποσό των 10.293 ευρώ από το 2013 έως το 2018.
Τελικά το Δικαστήριο απέρριψε την έφεση που άσκησε ο ΟΣΕ κατά της πρωτοβάθμιας απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Λάρισας με την οποία επιδίκασε ύψους 200.457 σε βάρος του ΟΣΕ.
«…Πρέπει να απορριφθούν οι σχετικοί λόγοι της έφεσης που υποστηρίζουν τα αντίθετα, ως ουσιαστικά αβάσιμοι, όπως και η έφεση στο σύνολο της, αφού δεν υπάρχουν άλλοι λόγοι προς εξέταση. Περαιτέρω, πρέπει να καταδικασθεί η εκκαλούσα λόγω της ήττας της, στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας, κατά παραδοχή ως βάσιμου του νόμιμου αιτήματος της τελευταίας..» επισημαίνεται μεταξύ άλλων στη σχετική απόφαση.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Καλωσήρθατε στον χώρο σχολίων του Αντικειμενικότητα. Να θυμάστε ότι κάθε άποψη είναι δεχτή εκτός αν προσβάλει ή θίγει τον άλλον όποτε παρακαλώ ο σχολιασμός σας να είναι κόσμιος.