Ευρωεκλογές: Ανησυχία σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για την εκλογική αναμέτρηση
Έντονο προβληματισμό προκαλεί τόσο στο κυβερνητικό όσο και στο στρατόπεδο της Χαριλάου Τρικούπη η εκλογική αναμέτρηση της 9ης Ιουνίου.
Στην εκλογική ζυγαριά της Ν.Δ. έχουν τοποθετήσει την υποψηφιότητα του Φρέντι Μπελέρη τα στελέχη όλων των βαθμίδων της παράταξης. Ο πρωθυπουργός, έπειτα από διαδοχικά πισωγυρίσματα, υλοποίησε τη σχετική εισήγηση του Μάκη Βορίδη προδίδοντας την αγωνία του για τις διαρροές των γαλάζιων ψηφοφόρων προς τα δεξιά.
Η φιλελεύθερή πτέρυγα της Ν.Δ. εντούτοις θεωρεί πως θα προκαλέσει μεγαλύτερες εκλογικές ζημιές στην κάλπη της 9ης Ιουνίου η ένταξη του φυλακισμένου δημάρχου Χειμάρρας στην ευρωλίστα.
Όπως διαμηνύουν, η επιλογή αυτή αλλοιώνει το προφίλ της παράταξης που φιλοτεχνείται από την εκλογή (2016) του Κυριάκου Μητσοτάκη και μετά δίνοντας τις διαδοχικές εκλογικές νίκες στη Ν.Δ.
Για πολλούς, μία από τις πρωθυπουργικές αγωνίες ήταν η «εξισορρόπηση» του ψηφοδελτίου λόγω των αντιδράσεων που είχαν προκληθεί στο βαθύ κόμμα από τις υποψηφιότητες των «πασοκογενών» Εύης Χριστοφιλοπούλου, Πύρρου Δήμα, Βούλας Πατουλίδου, Σωτήρη Σέρμπου και Σπύρου Καρανικόλα. Περισσότερο δε είναι ηλεκτρισμένη η ατμόσφαιρα μεταξύ των νυν ευρωβουλευτών που είναι εκ νέου υποψήφιοι (Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Σοφία Σπυράκη, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Στέλιος Κυμπουρόπουλος) λόγω και της συμμετοχής των Γιώργου Αυτιά και Ελεωνόρας Μελέτη στη λίστα, που κάνουν γκελ στο τηλεοπτικό κοινό.
Αδύναμο το διακύβευμα της πολιτικής σταθερότητας
Το διακύβευμα της πολιτικής σταθερότητας που θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ώστε να συσπειρώσει το γαλάζιο ακροατήριο αξιολογείται από στελέχη όλων των κομματικών «φυλών» ως εξαιρετικά αδύναμο.
Διακινούν σε διάφορες αποχρώσεις την άποψη ότι ούτε οι νεοδημοκράτες πείθονται από την επίκληση του κινδύνου αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης δέκα μήνες μετά την ευρεία νίκη στις εθνικές εκλογές.
Πόσο μάλλον από τη στιγμή που, όπως επιχειρηματολογούν, από την κάλπη της 9ης Ιουνίου δεν θα προκύψει το πολιτικό σχήμα που θα αναλάβει τα ηνία της χώρας, αλλά θα εκλεγούν οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο.
Πιο προβληματικό δε θεωρούν το γεγονός ότι η επίκληση της σταθερότητας συνοδεύεται από την αναγκαιότητα της συνέχειας «της μεταρρυθμιστικής ορμής» εκ μέρους της κυβέρνησης. Όπως αναφέρουν, η μεταρρυθμιστική ατζέντα, ήτοι τα απογευματινά χειρουργεία, η διευκόλυνση των απολύσεων, η φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, τα ιδιωτικά ΑΕΙ, η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, δεν έχουν απήχηση στην κοινωνία.
Αντιθέτως, πλήττουν ευρείες κοινωνικές ομάδες που ακόμα και στις διπλές εκλογές του 2023 ακολούθησαν τη Ν.Δ. Συν τοις άλλοις, εκτιμούν πως οι ουσιαστικές παρεμβάσεις που θα λειτουργούσαν ως μοχλός επαναπατρισμού των υποστηρικτών του κόμματος θα έπρεπε να αφορούν την ακρίβεια και την οικονομία.
Η απροθυμία ή η ατολμία του Κυριάκου Μητσοτάκη να αποπέμψει τον Δημήτρη Κυριαζίδη, όπως ζητά εδώ και μέρες η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Βούλα Κεχαγιά, μετά τις ομοφοβικές δηλώσεις του για τον Στέφανο Κασσελάκη προκαλεί δυσανεξία σε τμήμα της Ν.Δ.
Το βαρύ κλίμα αποτύπωσε ανάγλυφα ο Νικήτας Κακλαμάνης, τονίζοντας ότι ήταν «απαράδεκτη ανθρωπίνως και πολιτικά» η δήλωση Κυριαζίδη. «Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα α λα καρτ» σημείωσε όταν ρωτήθηκε για τη στάση του κυβερνητικού εκπροσώπου.
Υπενθυμίζεται ότι ο Παύλος Μαρινάκης έχει ισχυριστεί πως η παρέμβαση Κυριαζίδη έγινε εν τη ρύμη του λόγου. Πολλοί εντός της Ν.Δ. σχολιάζουν ότι η αφωνία του Κ. Μητσοτάκη, που προκλήθηκε και από τον Στ. Κασσελάκη, δίνει πόντους στους βουλευτές που απείχαν ή καταψήφισαν το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο.
Αντίστοιχα κλείνοντας ήδη ένα δίμηνο δημοσκοπήσεων στις οποίες το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. καταγράφεται σταθερά στην τρίτη θέση, πλέον κάθε νέα μέτρηση που δημοσιοποιείται σε αυτόν τον ενάμιση μήνα που απομένει έως την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της 9ης Ιουνίου συνιστά πλήγμα με ακόμα μεγαλύτερο αντίκτυπο για την εικόνα του κόμματος του Νίκου Ανδρουλάκη.
Προφανώς ο Ν. Ανδρουλάκης δεν απεμπολεί τον στόχο της δεύτερης θέσης, ωστόσο ακόμα και σε επίπεδο δημόσιων τοποθετήσεων δείχνει να προετοιμάζει το έδαφος για να δικαιολογήσει το ενδεχόμενο η δημοσκοπική διολίσθηση από τη δεύτερη στην τρίτη θέση, που έχει συντελεστεί από τον Μάρτιο έως και τον Απρίλιο, να επαληθευτεί στην ευρωκάλπη.
Η βεβαιότητα την οποία εξέφραζε όχι μόνο για την επίτευξη του στόχου της δεύτερης θέσης, αλλά και των σημαντικά αυξημένων ποσοστών υποχωρεί σε διατυπώσεις για τη «σημασία» και την «αναγκαιότητα» να ενισχυθεί το ΠΑΣΟΚ σε τέτοιον βαθμό, ώστε τα αποτελέσματα της 9ης Ιουνίου να αποτελέσουν τη βάση προκειμένου το κόμμα του Ν. Ανδρουλάκη να μπορεί να πει ότι διαμορφώνονται οι συνθήκες για το «αντίπαλο δέος» της Ν.Δ.
Έτσι τώρα ο Ν. Ανδρουλάκης δηλώνει, αφενός, ότι το βράδυ των εκλογών το ΠΑΣΟΚ «θα είναι και πάλι στην όχθη των νικητών», καθώς «θα είναι το κόμμα που θα έχει αυξήσει περισσότερο από όλα τα άλλα τα ποσοστά του και σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές και σε σχέση με τις προηγούμενες εθνικές εκλογές». Προσθέτει, αφετέρου, ότι δεν βολεύεται, όμως, με αυτό και πως ο «μεγαλύτερος στόχος» του είναι να αποτελέσει την «ισχυρή, σοβαρή και αξιόπιστη αξιωματική αντιπολίτευση» για να αντιμετωπίσει την αλαζονεία και τη διαφθορά του συστήματος εξουσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, χωρίζει τον εκλογικό στόχο σε δύο επίπεδα. Το ένα αφορά έναν πιο ρεαλιστικά υλοποιήσιμο στόχο, τη σύγκριση με τις ευρωεκλογές του 2019, όπου το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει μόλις 7,7%, και με το 11,8% της δεύτερης εθνικής κάλπης του περασμένου καλοκαιριού.
Το άλλο επίπεδο αφορά τον «μεγαλύτερο» στόχο της δεύτερης θέσης με αυξημένα ποσοστά. Αυτός, όμως, ο στόχος, που τώρα μοιάζει να περνάει από το επίπεδο της βεβαιότητας στη σφαίρα του ευκταίου, αποτελεί εδώ και μήνες τη στρατηγική επιδίωξη της Χαριλάου Τρικούπη, γύρω από την οποία έχει συγκροτηθεί το συνολικό αφήγημα για «επιστροφή του ΠΑΣΟΚ».
Συνεπώς, μπορεί ο Ν. Ανδρουλάκης να θέλει να καλλιεργήσει το έδαφος για να παρουσιάσει μια εικόνα «επιτυχίας» εφόσον δεν κατακτήσει τη δεύτερη θέση -που, άλλωστε, δεν είχε ποτέ, παρά μόνο δημοσκοπικά για λίγους μήνες-, αλλά σε αυτή την περίπτωση μια τέτοια μετεκλογική δημιουργική λογιστική της «επιτυχίας» δεν θα αρκεί για να πείσει όχι μόνο τα στελέχη που ήδη έχουν εκδηλώσει τις διαθέσεις τους στην περίπτωση αποτυχίας, αλλά και όσους καλοπροαίρετα ανέμεναν ότι το κόμμα τους θα καρπωνόταν όφελος από τις εξελίξεις σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση και θα ανέβαινε σημαντικά.
Αντιμέτωπος με το 18%-20% της Ν. Γιαννακοπούλου
Ο Ν. Ανδρουλάκης σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται πλέον σε αριθμητικό πήχη, καθώς η αφετηρία του 16% που ο ίδιος είχε προσδιορίσει κάποια στιγμή σε συνέντευξή του δεν προκύπτει από καμία μέτρηση.
Πόσο μάλλον ο μεγαλεπήβολος πήχης του 18%-20%, τον οποίο έσπευσε να βάλει η Ν. Γιαννακοπούλου για να διευρύνει το πεδίο «αποτυχίας» του προέδρου του κόμματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και στη δημοσκόπηση της Metron Analysis την περασμένη Πέμπτη το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να συνεχίζει την πτωτική πορεία με απώλεια άλλης 1 μονάδας (12%), ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει νέα άνοδο ποσοστών, φτάνοντας στο 15,4% στην εκτίμηση ψήφου. Η παγίωση αυτού του συσχετισμού εντείνει την όξυνση της ρητορικής του ΠΑΣΟΚ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και προκαλεί μεγαλύτερη νευρικότητα στη Χαριλάου Τρικούπη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την επομένη της μέτρησης ο Ν. Ανδρουλάκης έσπευσε να ταυτίσει τον Στέφανο Κασσελάκη με τον Κυριάκο Βελόπουλο, λέγοντας ότι αμφότεροι διευκολύνουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Η φιλελεύθερή πτέρυγα της Ν.Δ. εντούτοις θεωρεί πως θα προκαλέσει μεγαλύτερες εκλογικές ζημιές στην κάλπη της 9ης Ιουνίου η ένταξη του φυλακισμένου δημάρχου Χειμάρρας στην ευρωλίστα.
Όπως διαμηνύουν, η επιλογή αυτή αλλοιώνει το προφίλ της παράταξης που φιλοτεχνείται από την εκλογή (2016) του Κυριάκου Μητσοτάκη και μετά δίνοντας τις διαδοχικές εκλογικές νίκες στη Ν.Δ.
Τα ίδια στελέχη, που προβάλλουν το τεχνοκρατικό στίγμα τους ή τα εκσυγχρονιστικά γαλόνια τους, υποστηρίζουν πως ο «θρίαμβος» του 41% της εθνικής κάλπης του περασμένου Ιουνίου βασίστηκε στο γεγονός ότι ο Κ. Μητσοτάκης πρόβαλλε την εικόνα ενός σύγχρονου ηγέτη με ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά.
Σημειώνουν δε ότι γι’ αυτόν τον λόγο μεγάλα τμήματα του κεντρώου ακροατηρίου που δεν ανιχνεύονταν στις γαλάζιες δεξαμενές ψηφοφόρων- ακολούθησαν τη Ν.Δ. και τη σημερινή ηγεσία της ενώ,εκφράζουν την αγωνία τους έναντι του ενδεχομένου αυτά τα ευρεία τμήματα των ψηφοφόρων, που δεν αυτοπροδιορίζονται ως δεξιοί, να στραφούν προς άλλους πολιτικούς φορείς του δημοκρατικού τόξου ή προς… τις παραλίες.
Η εικόνα, όπως υποστηρίζουν, να βγαίνουν στην προσκήνιο οι Μάκης Βορίδης, Άδωνης Γεωργιάδης και Θάνος Πλεύρης και να υποστηρίζουν σθεναρά τον Φρ. Μπελέρη κάθε άλλο παρά ασκεί έλξη στο μετριοπαθές αυτό κοινό.
Επιπλέον, εκφράζουν και ενστάσεις για την επιτυχία του σχεδίου της συγκράτησης των υπερδεξιών ψηφοφόρων από τη στιγμή που οι επιδόσεις της Ν.Δ. στο μέτωπο της ασφάλειας είναι ιδιαίτερα χαμηλές και παράλληλα τα κεφάλαια της ακρίβειας και του εγκλήματος των Τεμπών προκαλούν δυσφορία και στο σκληρό παραταξιακό κοινό.
Σημειώνεται ότι ο Κ. Μητσοτάκης αγνόησε τις ενστάσεις και τις προειδοποιήσεις περί κομματικοποίησης ενός διεθνούς ζητήματος από τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη, την υφυπουργό Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, τον υπουργό Επικρατείας Άκη Σκέρτσο καθώς και από άλλα στελέχη.
Σημειώνουν δε ότι γι’ αυτόν τον λόγο μεγάλα τμήματα του κεντρώου ακροατηρίου που δεν ανιχνεύονταν στις γαλάζιες δεξαμενές ψηφοφόρων- ακολούθησαν τη Ν.Δ. και τη σημερινή ηγεσία της ενώ,εκφράζουν την αγωνία τους έναντι του ενδεχομένου αυτά τα ευρεία τμήματα των ψηφοφόρων, που δεν αυτοπροδιορίζονται ως δεξιοί, να στραφούν προς άλλους πολιτικούς φορείς του δημοκρατικού τόξου ή προς… τις παραλίες.
Η εικόνα, όπως υποστηρίζουν, να βγαίνουν στην προσκήνιο οι Μάκης Βορίδης, Άδωνης Γεωργιάδης και Θάνος Πλεύρης και να υποστηρίζουν σθεναρά τον Φρ. Μπελέρη κάθε άλλο παρά ασκεί έλξη στο μετριοπαθές αυτό κοινό.
Επιπλέον, εκφράζουν και ενστάσεις για την επιτυχία του σχεδίου της συγκράτησης των υπερδεξιών ψηφοφόρων από τη στιγμή που οι επιδόσεις της Ν.Δ. στο μέτωπο της ασφάλειας είναι ιδιαίτερα χαμηλές και παράλληλα τα κεφάλαια της ακρίβειας και του εγκλήματος των Τεμπών προκαλούν δυσφορία και στο σκληρό παραταξιακό κοινό.
Σημειώνεται ότι ο Κ. Μητσοτάκης αγνόησε τις ενστάσεις και τις προειδοποιήσεις περί κομματικοποίησης ενός διεθνούς ζητήματος από τον υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη, την υφυπουργό Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου, τον υπουργό Επικρατείας Άκη Σκέρτσο καθώς και από άλλα στελέχη.
«Εξισορρόπηση» με τους «πασοκογενείς»
Για πολλούς, μία από τις πρωθυπουργικές αγωνίες ήταν η «εξισορρόπηση» του ψηφοδελτίου λόγω των αντιδράσεων που είχαν προκληθεί στο βαθύ κόμμα από τις υποψηφιότητες των «πασοκογενών» Εύης Χριστοφιλοπούλου, Πύρρου Δήμα, Βούλας Πατουλίδου, Σωτήρη Σέρμπου και Σπύρου Καρανικόλα. Περισσότερο δε είναι ηλεκτρισμένη η ατμόσφαιρα μεταξύ των νυν ευρωβουλευτών που είναι εκ νέου υποψήφιοι (Βαγγέλης Μεϊμαράκης, Σοφία Σπυράκη, Ελίζα Βόζεμπεργκ, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Στέλιος Κυμπουρόπουλος) λόγω και της συμμετοχής των Γιώργου Αυτιά και Ελεωνόρας Μελέτη στη λίστα, που κάνουν γκελ στο τηλεοπτικό κοινό.
Αδύναμο το διακύβευμα της πολιτικής σταθερότητας
Το διακύβευμα της πολιτικής σταθερότητας που θέτει ο Κυριάκος Μητσοτάκης ώστε να συσπειρώσει το γαλάζιο ακροατήριο αξιολογείται από στελέχη όλων των κομματικών «φυλών» ως εξαιρετικά αδύναμο.
Διακινούν σε διάφορες αποχρώσεις την άποψη ότι ούτε οι νεοδημοκράτες πείθονται από την επίκληση του κινδύνου αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης δέκα μήνες μετά την ευρεία νίκη στις εθνικές εκλογές.
Πόσο μάλλον από τη στιγμή που, όπως επιχειρηματολογούν, από την κάλπη της 9ης Ιουνίου δεν θα προκύψει το πολιτικό σχήμα που θα αναλάβει τα ηνία της χώρας, αλλά θα εκλεγούν οι εκπρόσωποι του ελληνικού λαού στις Βρυξέλλες και στο Στρασβούργο.
Πιο προβληματικό δε θεωρούν το γεγονός ότι η επίκληση της σταθερότητας συνοδεύεται από την αναγκαιότητα της συνέχειας «της μεταρρυθμιστικής ορμής» εκ μέρους της κυβέρνησης. Όπως αναφέρουν, η μεταρρυθμιστική ατζέντα, ήτοι τα απογευματινά χειρουργεία, η διευκόλυνση των απολύσεων, η φορολόγηση των ελεύθερων επαγγελματιών, τα ιδιωτικά ΑΕΙ, η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, δεν έχουν απήχηση στην κοινωνία.
Αντιθέτως, πλήττουν ευρείες κοινωνικές ομάδες που ακόμα και στις διπλές εκλογές του 2023 ακολούθησαν τη Ν.Δ. Συν τοις άλλοις, εκτιμούν πως οι ουσιαστικές παρεμβάσεις που θα λειτουργούσαν ως μοχλός επαναπατρισμού των υποστηρικτών του κόμματος θα έπρεπε να αφορούν την ακρίβεια και την οικονομία.
Ο Κακλαμάνης εκθέτει τον Μητσοτάκη
Η απροθυμία ή η ατολμία του Κυριάκου Μητσοτάκη να αποπέμψει τον Δημήτρη Κυριαζίδη, όπως ζητά εδώ και μέρες η εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Βούλα Κεχαγιά, μετά τις ομοφοβικές δηλώσεις του για τον Στέφανο Κασσελάκη προκαλεί δυσανεξία σε τμήμα της Ν.Δ.
Το βαρύ κλίμα αποτύπωσε ανάγλυφα ο Νικήτας Κακλαμάνης, τονίζοντας ότι ήταν «απαράδεκτη ανθρωπίνως και πολιτικά» η δήλωση Κυριαζίδη. «Δεν υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα α λα καρτ» σημείωσε όταν ρωτήθηκε για τη στάση του κυβερνητικού εκπροσώπου.
Υπενθυμίζεται ότι ο Παύλος Μαρινάκης έχει ισχυριστεί πως η παρέμβαση Κυριαζίδη έγινε εν τη ρύμη του λόγου. Πολλοί εντός της Ν.Δ. σχολιάζουν ότι η αφωνία του Κ. Μητσοτάκη, που προκλήθηκε και από τον Στ. Κασσελάκη, δίνει πόντους στους βουλευτές που απείχαν ή καταψήφισαν το νομοσχέδιο για την ισότητα στον γάμο.
Νευρικότητα και στη Χαριλάου Τρικούπη
Αντίστοιχα κλείνοντας ήδη ένα δίμηνο δημοσκοπήσεων στις οποίες το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. καταγράφεται σταθερά στην τρίτη θέση, πλέον κάθε νέα μέτρηση που δημοσιοποιείται σε αυτόν τον ενάμιση μήνα που απομένει έως την κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση της 9ης Ιουνίου συνιστά πλήγμα με ακόμα μεγαλύτερο αντίκτυπο για την εικόνα του κόμματος του Νίκου Ανδρουλάκη.
Προφανώς ο Ν. Ανδρουλάκης δεν απεμπολεί τον στόχο της δεύτερης θέσης, ωστόσο ακόμα και σε επίπεδο δημόσιων τοποθετήσεων δείχνει να προετοιμάζει το έδαφος για να δικαιολογήσει το ενδεχόμενο η δημοσκοπική διολίσθηση από τη δεύτερη στην τρίτη θέση, που έχει συντελεστεί από τον Μάρτιο έως και τον Απρίλιο, να επαληθευτεί στην ευρωκάλπη.
Η βεβαιότητα την οποία εξέφραζε όχι μόνο για την επίτευξη του στόχου της δεύτερης θέσης, αλλά και των σημαντικά αυξημένων ποσοστών υποχωρεί σε διατυπώσεις για τη «σημασία» και την «αναγκαιότητα» να ενισχυθεί το ΠΑΣΟΚ σε τέτοιον βαθμό, ώστε τα αποτελέσματα της 9ης Ιουνίου να αποτελέσουν τη βάση προκειμένου το κόμμα του Ν. Ανδρουλάκη να μπορεί να πει ότι διαμορφώνονται οι συνθήκες για το «αντίπαλο δέος» της Ν.Δ.
Έτσι τώρα ο Ν. Ανδρουλάκης δηλώνει, αφενός, ότι το βράδυ των εκλογών το ΠΑΣΟΚ «θα είναι και πάλι στην όχθη των νικητών», καθώς «θα είναι το κόμμα που θα έχει αυξήσει περισσότερο από όλα τα άλλα τα ποσοστά του και σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές και σε σχέση με τις προηγούμενες εθνικές εκλογές». Προσθέτει, αφετέρου, ότι δεν βολεύεται, όμως, με αυτό και πως ο «μεγαλύτερος στόχος» του είναι να αποτελέσει την «ισχυρή, σοβαρή και αξιόπιστη αξιωματική αντιπολίτευση» για να αντιμετωπίσει την αλαζονεία και τη διαφθορά του συστήματος εξουσίας του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή, χωρίζει τον εκλογικό στόχο σε δύο επίπεδα. Το ένα αφορά έναν πιο ρεαλιστικά υλοποιήσιμο στόχο, τη σύγκριση με τις ευρωεκλογές του 2019, όπου το ΠΑΣΟΚ είχε λάβει μόλις 7,7%, και με το 11,8% της δεύτερης εθνικής κάλπης του περασμένου καλοκαιριού.
Το άλλο επίπεδο αφορά τον «μεγαλύτερο» στόχο της δεύτερης θέσης με αυξημένα ποσοστά. Αυτός, όμως, ο στόχος, που τώρα μοιάζει να περνάει από το επίπεδο της βεβαιότητας στη σφαίρα του ευκταίου, αποτελεί εδώ και μήνες τη στρατηγική επιδίωξη της Χαριλάου Τρικούπη, γύρω από την οποία έχει συγκροτηθεί το συνολικό αφήγημα για «επιστροφή του ΠΑΣΟΚ».
Συνεπώς, μπορεί ο Ν. Ανδρουλάκης να θέλει να καλλιεργήσει το έδαφος για να παρουσιάσει μια εικόνα «επιτυχίας» εφόσον δεν κατακτήσει τη δεύτερη θέση -που, άλλωστε, δεν είχε ποτέ, παρά μόνο δημοσκοπικά για λίγους μήνες-, αλλά σε αυτή την περίπτωση μια τέτοια μετεκλογική δημιουργική λογιστική της «επιτυχίας» δεν θα αρκεί για να πείσει όχι μόνο τα στελέχη που ήδη έχουν εκδηλώσει τις διαθέσεις τους στην περίπτωση αποτυχίας, αλλά και όσους καλοπροαίρετα ανέμεναν ότι το κόμμα τους θα καρπωνόταν όφελος από τις εξελίξεις σε κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση και θα ανέβαινε σημαντικά.
Αντιμέτωπος με το 18%-20% της Ν. Γιαννακοπούλου
Ο Ν. Ανδρουλάκης σε καμία περίπτωση δεν αναφέρεται πλέον σε αριθμητικό πήχη, καθώς η αφετηρία του 16% που ο ίδιος είχε προσδιορίσει κάποια στιγμή σε συνέντευξή του δεν προκύπτει από καμία μέτρηση.
Πόσο μάλλον ο μεγαλεπήβολος πήχης του 18%-20%, τον οποίο έσπευσε να βάλει η Ν. Γιαννακοπούλου για να διευρύνει το πεδίο «αποτυχίας» του προέδρου του κόμματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι και στη δημοσκόπηση της Metron Analysis την περασμένη Πέμπτη το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται να συνεχίζει την πτωτική πορεία με απώλεια άλλης 1 μονάδας (12%), ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει νέα άνοδο ποσοστών, φτάνοντας στο 15,4% στην εκτίμηση ψήφου. Η παγίωση αυτού του συσχετισμού εντείνει την όξυνση της ρητορικής του ΠΑΣΟΚ απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ και προκαλεί μεγαλύτερη νευρικότητα στη Χαριλάου Τρικούπη.
Είναι χαρακτηριστικό ότι την επομένη της μέτρησης ο Ν. Ανδρουλάκης έσπευσε να ταυτίσει τον Στέφανο Κασσελάκη με τον Κυριάκο Βελόπουλο, λέγοντας ότι αμφότεροι διευκολύνουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Για τον ίδιο λόγο προ εβδομάδας είχε τοποθετήσει και τον ΣΥΡΙΖΑ στα «κόμματα-πάρκινγκ» μαζί με την Ελληνική Λύση και το κόμμα του Ανδρέα Λοβέρδου, το οποίο ειρήσθω εν παρόδω στη μέτρηση της Metron καταγράφεται στο 1,6% (από 0,8%) τον Μάρτιο. Εκτιμάται ότι όποιο ποσοστό λάβουν οι Δημοκράτες θα στοιχίσει στο ΠΑΣΟΚ.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Καλωσήρθατε στον χώρο σχολίων του Αντικειμενικότητα. Να θυμάστε ότι κάθε άποψη είναι δεχτή εκτός αν προσβάλει ή θίγει τον άλλον όποτε παρακαλώ ο σχολιασμός σας να είναι κόσμιος.