Ευρωεκλογές 2024: Με εννιαίο μέτωπο τριών κομμάτων είναι αντιμέτωπος ο Στέφανος Κασσελάκης

Σε «μονομέτωπο κατά Κασσελάκη» εξελίσσεται η ευρω-προεκλογική εκστρατεία, με τη Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. και τη Νέα Αριστερά να ομολογούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ήταν (για τους δύο πρώτους) και παραμένει (για τους τρεις) ο κύριος πολιτικός αντίπαλος.

Στις περισσότερες περιπτώσεις η ομοβροντία επιθέσεων εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη έχει την ίδια αφορμή και την ίδια φρασεολογία, με μία διαφοροποίηση όσον αφορά τη ΝΕ.ΑΡ ενώ, Μαξίμου/Πειραιώς και Χ. Τρικούπη επεκτείνουν την πολεμική τους και στον «παλιό ΣΥΡΙΖΑ», τα πρώην στελέχη του που αποχώρησαν και συγκρότησαν το νέο κόμμα δεν μπορούν να ακολουθήσουν, καθώς υπήρξαν κεντρικά στελέχη του. 

Κι αυτή η δυσκολία πλήρους ταύτισης με τους επικριτές του «όλου ΣΥΡΙΖΑ» γίνεται εμφανής τόσο από το βήμα της Βουλής όσο και σε όλες τις δημόσιες αναφορές τους.

Το προνόμιο του διακομματικού πολέμου εναντίον του το είχε, φυσικά, και ο Αλέξης Τσίπρας, με χτυπήματα πάνω και κάτω από τη ζώνη, διαστρεβλώσεις θέσεων, προσωπικές επιθέσεις, απαξιωτικές αναφορές, οτιδήποτε μπορούσε να τον πλήξει και να τον ρίξει από το βάθρο στο οποίο τον είχε τοποθετήσει η κοινωνία - ακόμη και οι πολίτες που δεν τον ψήφιζαν. Στην περίπτωση του κυρίου Κασσελάκη υπάρχει μία διαφορά:

Γαλάζιοι και πράσινοι δεν ξέρουν από πού κινδυνεύουν. Χτυπώντας τον Τσίπρα, στόχευαν στην απόσπαση του προοδευτικού ακροατηρίου που, εξαιτίας του κυρίως, είχε συσπειρωθεί γύρω από τον αριστερό πυρήνα του κόμματος, αποσκοπώντας στην επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ «στο 3%», όπως ήταν οι μύχιοι πόθοι.

Ο κύριος Κασσελάκης, όμως, απευθύνεται σε ένα ευρύτερο κοινό, αυτό που οι δημοσκόποι αποκαλούν «απολιτίκ» ή «του καναπέ», το οποίο ουδόλως (δείχνει ότι) ενδιαφέρεται για την οικονομική του κατάσταση, την επιχειρηματική δραστηριότητά του στην Αμερική, τις προσωπικές επιλογές του και τον τρόπο ζωής του. Οπότε ανασύρονται όπλα από όλες τις φαρέτρες «κι όποιο βρει τον στόχο του», όπως λένε οι πολεμιστές σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις.

Ο Π. Μαρινάκης έδωσε το σήμα από τον Οκτώβριο

Το πρώτο δείγμα το έδωσε ο ίδιος ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης στις αρχές Οκτωβρίου, πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι των αποτελεσμάτων που ανέδειξαν τον νέο πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ. «Οι πολίτες δεν είναι ντεκόρ για να φωτογραφίζεται ο κύριος Κασσελάκης μαζί τους» είχε δηλώσει, αποδεικνύοντας ότι το περίφημο «γκελ του Στέφανου» με τον κόσμο χτύπησε εγκαίρως τα συστημικά καμπανάκια.

Στη συνέχεια ήρθαν τα αστακοκάραβα, με αφορμή τη δανειοδότηση των κομματικών μέσων ενημέρωσης, εν μέσω Χριστουγέννων, μέχρι να αποδοθεί (και) στον ΣΥΡΙΖΑ το ποσό της κρατικής επιχορήγησης που καθυστερούσε επικίνδυνα. Μαξίμου/Πειραιώς και Χ. Τρικούπη απαιτούσαν εν χορώ το πόθεν έσχες του κυρίου Κασσελάκη, προσπερνώντας το γεγονός ότι η υποβολή της περιουσιακής κατάστασης από όλους τους υπόχρεους θα γίνει τον Ιούνιο.

Η επίθεση… αγρίεψε όταν ο ίδιος υπενθύμισε «κάτι» που ουδείς ανέφερε ή αναφέρει στον δημόσιο διάλογο: το τραπεζικό χρέος του περίπου 1 δισ. ευρώ που έχουν μαζί η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ.


Στην τελική ευθεία προς τις ευρωκάλπες μένει να φανούν η έκταση και η ένταση που θα πάρει αυτό το πινγκ πονγκ, καθώς και ποια πλευρά θα ρίξει πρώτη το μπαλάκι.

Ταυτίσεις

Η απόλυτη ταύτιση των… τριών πολεμιστών παρατηρήθηκε στην εκτόξευση της κατηγορίας ότι ο «νέος ΣΥΡΙΖΑ» ψαρεύει στις ακροδεξιές ψήφους λόγω της ενδεχόμενης έκπτωσης των Σπαρτιατών από τη Βουλή. Προσπέρασαν το κοφτό «όχι» του Στέφανου Κασσελάκη και έριξαν άγκυρα στο ατυχέστατο αρχικό «ευπρόσδεκτες» του Βασίλη Κασσελάκη, του υποψήφιου ευρωβουλευτή.

Και επέμειναν να αγνοούν το προεδρικό «όχι», παρότι ειπώθηκε ξανά και ξανά στη συνέχεια. Όλοι μαζί δε ανέδειξαν σε πρώτο θέμα την αναφορά στο «Πατρίς - Θρησκεία - Οικογένεια» (σ.σ.: το σλόγκαν του ευρω-υποψηφίου της Ν.Δ. Γιώργου Αυτιά) όχι ως ταύτιση, αλλά ως πολιτική θέση ότι κανένα από τα τρία στοιχεία δεν θα χαριστεί στους δεξιούς πατριδοκάπηλους.

Εκεί που έδωσαν ρέστα ήταν στην πρόσφατη δεκαήμερη νησιωτική περιοδεία του κυρίου Κασσελάκη στο Αιγαίο, όπου, παρά τα ισχυρά μποφόρ και την απαγόρευση απόπλου σε κάποιες περιπτώσεις, κατάφερε να επισκεφτεί 21 νησιά.

Ο κύριος Μαρινάκης βάφτισε κρουαζιέρα την περιοδεία, ενώ ο Νίκος Ανδρουλάκης πρόσθεσε τη δική του εσάνς, από το βήμα της Βουλής μάλιστα, μιλώντας για «κρουαζιέρα με κότερο». Όσοι είδαν το νοικιασμένο σκάφος και τις καιρικές συνθήκες κατάλαβαν το μένος της υπερβολής, αλλά και την πολιτική «ζήλεια» για το εγχείρημα, αφού κανένας άλλος πολιτικός αρχηγός δεν το αποτόλμησε.

Οσο για τη συντονισμένη επίθεση στο «υπουργοί σκοτώνουν»; Οι λέξεις «χυδαιότητα» και «πολακισμός» ξεχώρισαν, με τη Χ. Τρικούπη να την αξιοποιεί για να πείσει ότι αποτελεί τη μόνη σοβαρή αντιπολίτευση, προσπερνώντας το επιχείρημα ότι η εν λόγω φράση αφορούσε τις υπουργικές πράξεις/παραλείψεις που οδήγησαν στην τραγωδία των Τεμπών και στην επιχείρηση συγκάλυψης.

Τις τελευταίες ημέρες αφορμές για την πολεμική ήταν η παρουσία του Κασσελάκη σε Κέρκυρα και Παξούς, η περιοδεία του στους τέσσερις νομούς της Ηπείρου και η επίσκεψή του σε μειονοτικά χωριά της Αλβανίας.

Οι ειρωνείες του τύπου «φτάνει πια το σόου» και η πολιτική κριτική στην αναφορά «χωριά της Βορείου Ηπείρου» προβλήθηκαν δεόντως (και) ως αντιπερισπασμός στην έλευση του «ακάλεστου», κατά το Μαξίμου, Έντι Ράμα στην Αθήνα.

Ενώ η διαβεβαίωσή του πως «θα ξεσκίσει» όποιον επιχειρήσει αντίποινα σε πολίτη ή υγειονομικό που θα καταγγείλει στον iSYRIZA καταστάσεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας βαφτίσθηκε από τη Ν.Δ. παραβίαση του πολιτικού πολιτισμού. Η 9η Ιουνίου πλησιάζει και η συνέχεια αναμένεται ακόμα πιο σκληρή.