Ευρωεκλογές 2024: Καταρρέει το αφήγημα Μητσοτάκη - Καταφεύγει σε προπαγάνδα και λάσπη

Αν κάτι διακυβεύεται στις ευρωεκλογές είναι η πολιτική κυριαρχία του Κυριάκου Μητσοτάκη και η επιβεβαίωση ότι η αξιωματική αντιπολίτευση επιστρέφει σε τροχιά εξουσίας, γι’ αυτό άλλωστε ο πρωθυπουργός τους προσέδωσε χαρακτηριστικά εσωτερικής πολιτικής αναμέτρησης.

Η κυβέρνηση έχει εισέλθει σε φάση αποδρομής. Όπως εκτιμά κορυφαίος παράγοντας της δεξιάς παράταξης σε συνομιλητές του, «η πτωτική πορεία της κυβέρνησης είναι μη αναστρέψιμη».

Ο στόχος του Κ. Μητσοτάκη είναι να ανακόψει και να επιβραδύνει την υποχώρηση ώστε να μην αποκτήσει χαρακτηριστικά χιονοστιβάδας. Εν ολίγοις, να διατηρήσει τον έλεγχο μέχρι το τέλος της τετραετίας - αν εν τω μεταξύ δεν δραπετεύσει σε διεθνές αξίωμα, όπως αγωνιωδώς επιδιώκει.

Ο πήχης του 33% που έβαλε ο Κ. Μητσοτάκης είναι ένας μετρήσιμος στόχος για να συσπειρώσει όσο είναι δυνατόν τους ψηφοφόρους της Ν.Δ. Επιπλέον, δίνει μια βάση για τη δημιουργία των πολιτικών εντυπώσεων την επόμενη μέρα, σε συνδυασμό με την ψαλίδα της διαφοράς από τον δεύτερο και συμπληρωματικά την απόσταση μεταξύ δεύτερου και τρίτου.

Ο Κ. Μητσοτάκης βρίσκεται αντιμέτωπος με την κατάρρευση του συνολικού του αφηγήματος. Βάσισε το σχέδιό του στην υπόθεση πως η διοχέτευση του πακτωλού ευρωπαϊκού και κρατικού χρήματος προς τον ιδιωτικό τομέα -και δη στις μεγάλες συγκεντρώσεις σε βάρος των μικρομεσαίων επιχειρήσεων- σε συνδυασμό με τις απορρυθμίσεις και την καταστροφή του κοινωνικού κράτους θα επιφέρουν ανάπτυξη και -ως διά μαγείας- διάχυση της ευημερίας στα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Ιδεοληπτικά νεοφιλελεύθερος, επαφέθηκε στην καλοσύνη των επιχειρηματιών για τη βελτίωση των μισθών, και φυσικά διαψεύστηκε.

Μολονότι η κερδοφορία των επιχειρήσεων έχει επανέλθει στα προ πανδημίας επίπεδα, αυτά του 2019, οι μισθοί δεν αυξήθηκαν αντίστοιχα, ενώ η ακρίβεια και η μείωση του κοινωνικού μισθού έχουν μειώσει το πραγματικό εισόδημα. Αποτέλεσμα είναι ότι η Ελλάδα είναι πάνω μόνο από τη Βουλγαρία, με τάση να κατακτήσει την τελευταία θέση. Ο σχηματισμός παγίου κεφαλαίου και το ισοζύγιο συναλλαγών είναι επίσης χαμηλά.

Ο υπουργός Οικονομικών επιστρατεύει το επιχείρημα ότι η ανάπτυξη στη χώρα είναι τετραπλάσια από της Ε.Ε., παραβλέποντας όμως ότι από το 2019 μέχρι σήμερα ο ετήσιος μέσος ρυθμός μεγέθυνσης του ΑΕΠ είναι 1,72%, εξαιρετικά χαμηλός για μια χώρα που έχασε το 27% του ΑΕΠ της μέσα σε μία δεκαετία, την ίδια εποχή που στην Ε.Ε. η αντίστοιχη μεγέθυνση ήταν 17%.

Το τελευταίο εξάμηνο έχουν σταματήσει οι πληρωμές από το Ταμείο Δημοσίων Επενδύσεων. Η επίκληση ότι δεν υπάρχουν ώριμα προς χρηματοδότηση έργα είναι ψευδής, αφού, αντιθέτως, υπάρχουν ώριμα έργα που απεντάσσονται. Οι τοπικοί επιχειρηματίες μεταφέρουν τα παράπονά τους στους γαλάζιους βουλευτές.


Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Οικονομικών εξετάζει την κατάθεση νέου συμπληρωματικού προϋπολογισμού για το 2024, καθώς η μέχρι τώρα πορεία των μεγεθών δεν επιβεβαιώνεται.

Εκείνο που βιώνουν οι πολίτες είναι η ακρίβεια, την οποία ο Κ. Μητσοτάκης υποβαθμίζει αθροιστικά σε 35%, όταν είναι σαφές ότι στα τρόφιμα και στα είδη πρώτης ανάγκης οι τιμές, από το 2021 που άρχισε ο κύκλος, έχουν ανέβει πάνω από 70%.

Η συζήτηση που θα γίνει στη Βουλή κατόπιν αιτήματος για προ ημερησίας διατάξεως από τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., την οποία προσπαθούσε να αποφύγει το Μαξίμου, θα είναι καθοριστική στην πορεία προς τις ευρωεκλογές.

Στην αποτυχία του οικονομικού σχεδίου προστίθεται η αυταρχική Δημοκρατία που οικοδομεί το καθεστώς Μητσοτάκη, όπως αναδεικνύουν οι εκθέσεις των διεθνών οργανισμών και οι εξελίξεις στα Τέμπη, που ανασύρουν μνήμες από το σκάνδαλο των υποκλοπών. Σε ένα άλλο πεδίο, οι σχέσεις με την Τουρκία, οι υποχωρήσεις ακόμη και έναντι της Αλβανίας, οι εξελίξεις στη Βόρεια Μακεδονία ακυρώνουν τον πυρήνα της ρητορικής για την εθνική πολιτική, που είναι βασικός πόλος συσπείρωσης για τη δεξιά βάση της Ν.Δ.

Καθώς σταδιακά ο Κ. Μητσοτάκης βρίσκεται αντιμέτωπος με τις συνέπειες της πολιτικής του, καταφεύγει σε ό,τι ξέρει καλύτερα προκειμένου να διασωθεί στις ευρωεκλογές: προπαγάνδα, επιθέσεις λάσπης και συκοφάντηση των πολιτικών αντιπάλων.

Εκτοξεύει κατηγορίες για «εισαγόμενο αρχηγό», για «απολίτικο λαϊκισμό», για «λεφτόδεντρα στον συριζαϊκό κήπο» δίνοντας τον τόνο στα ενσωματωμένα ΜΜΕ. Ο πρωθυπουργός βάζει το προσωπικό πολιτικό του κεφάλαιο σ’ αυτή την αναμέτρηση και παίρνει πάνω του την προεκλογική προσπάθεια, στην οποία δεν δείχνουν πάντως ζέση αρκετοί από τους βουλευτές του.

Το Μαξίμου καταφεύγει ακόμη και στο κατασυκοφαντημένο 2015 για να ξαναζεστάνει το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο προσπαθώντας να επαναλάβει την ιστορία σαν φάρσα. Παράλληλα, διατηρεί το κεντρικό δίλημμα της «σταθερότητας», μολονότι οι μετρήσεις έδειξαν ότι δεν βρίσκει απήχηση, και συμπληρωματικά το «αν θέλουμε να έχουμε πρόοδο στην Ευρώπη ή οπισθοδρόμηση».

Το 2024 δεν είναι 2015 και ο Στέφανος Κασσελάκης δεν είναι Αλέξης Τσίπρας. Η προσπάθεια του Κ. Μητσοτάκη να αξιοποιήσει περισσότερο τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παίζοντας στο προνομιακό πεδίο του Στ. Κασσελάκης είναι απλώς ατυχής.

Το μείζον διακύβευμα, οι πολιτικές ισορροπίες της επόμενης μέρας, θα κριθεί σε σημαντικό βαθμό από τις επιδόσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και του Στ. Κασσελάκη. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. σταδιακά εκτυλίσσει το δικό του σχέδιο για ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης, που στο επίκεντρό του θα έχει την ολική επαναφορά του δημόσιου τομέα τόσο στην οικονομία, με ελεύθερες πλην ρυθμισμένες αγορές, όπως και την οικοδόμηση του κατεστραμμένου από τη Ν.Δ. κοινωνικού κράτους.

Το «έξω οι ιδιώτες από το ΕΣΥ», από τα ΣΔΙΤ μέχρι τα απογευματινά χειρουργεία, που είπε ο Στ. Κασσελάκης δίνει το στίγμα, όπως και η απόρριψη της ιδιωτικοποίησης της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Το βασικό ερώτημα είναι αν θα περάσει το δικό του μήνυμα σε συνδυασμό με το επιχείρημα της κυβερνησιμότητας, που είναι το τελευταίο στο οποίο ποντάρει το σύστημα Μητσοτάκη.