Στα Παρασκήνια: Ο Μητσοτάκης υπέγραψε την καταδίκη του διαγράφοντας τον Αντώνη Σαμαρά* Σε ετοιμότητα όλα τα κόμματα εν όψει ραγδαίων εξελίξεων*Τι ενόχλησε τόσο τον Μητσοτάκη και διέγραψε τον Αντώνη Σαμαρά;

Αποκαλύπτουμε όλα τα πολιτικά παρασκήνια! Από τους διαδρόμους της Βουλής και τα υπουργικά γραφεία, μέχρι τις μυστικές συναντήσεις σε πρεσβείες και τα παζάρια στα κομματικά επιτελεία. Μάθε πρώτος για τις αθέατες διαπραγματεύσεις, τις κρυφές συμμαχίες και τις εσωτερικές πληροφορίες που διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό, για να είσαι πάντα ένα βήμα μπροστά από τις εξελίξεις!

Καλή σας ημέρα φίλες και φίλοι αγαπητοί αναγνώστες και μια ομόρφη Κυριακή!

Φυσικά, δεν μπορώ να μην σχολιάσω τις ραγδαίες εξελίξεις που αφορούν τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία. Όπως σας είχα προϊδεάσει, οι εντάσεις στο εσωτερικό της παράταξης είχαν φτάσει σε οριακό σημείο, με τις παρεμβάσεις του πρώην πρωθυπουργού να προκαλούν συνεχείς αναταράξεις. Η χθεσινή ανακοίνωση της διαγραφής του, ωστόσο, αποτελεί μια ιστορική κίνηση που σηματοδοτεί μια νέα περίοδο εσωκομματικής ρήξης και ανασύνταξης για το κυβερνών κόμμα.

Τα σημάδια ήταν εμφανή: οι διαφορετικές προσεγγίσεις στα ελληνοτουρκικά, οι αιχμές για «μαγειρέματα στο Αιγαίο», και η δυναμική πρόταση για την Προεδρία της Δημοκρατίας έφεραν την κατάσταση στα άκρα. Το παρασκήνιο των τελευταίων ημερών και οι σημερινές αναλύσεις που διαβάζετε εδώ, σχετίζονται άμεσα με αυτές τις εξελίξεις και τις συνέπειες που θα έχουν, τόσο στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας όσο και στο ευρύτερο πολιτικό σκηνικό.

Η πολιτική σκακιέρα έχει πάρει φωτιά, και οι επόμενες κινήσεις όλων των εμπλεκομένων θα είναι καθοριστικές.
Ο Μητσοτάκης υπέγραψε την καταδίκη του διαγράφοντας τον Αντώνη Σαμαρά

Πριν λίγο καιρό σας είχα γράψει ότι αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης διαγράψει τον Αντώνη Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία, αυτό θα είναι το χειρότερο του λάθος. Όπως φαίνεται, ο πρωθυπουργός έκανε το «μοιραίο βήμα», ανοίγοντας έναν κύκλο εσωκομματικής κρίσης με ανυπολόγιστες συνέπειες. Ο Αντώνης Σαμαράς, μια ιστορική προσωπικότητα της παράταξης με βαθιές ρίζες και ισχυρό δίκτυο επιρροής, δεν είναι από εκείνους που αποχωρούν ήσυχα από το πολιτικό σκηνικό. Η διαγραφή του, αντί να κλείσει ζητήματα, ενδέχεται να ανοίξει έναν νέο κύκλο πολιτικής σύγκρουσης που μπορεί να οδηγήσει σε γεγονότα αντίστοιχα με εκείνα του 1993.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, το 1993, η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη κατέρρευσε, όταν ο Αντώνης Σαμαράς, τότε Υπουργός Εξωτερικών, διαφώνησε κάθετα με τη στρατηγική της κυβέρνησης στο ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ (σήμερα Βόρεια Μακεδονία). Η ρήξη ανάμεσα στους δύο άνδρες πήρε διαστάσεις πολιτικής θύελλας, οδηγώντας στη διαγραφή του Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία και στην ίδρυση της Πολιτικής Άνοιξης. Το νέο κόμμα του Σαμαρά, μαζί με την αποστασιοποίηση κάποιων βουλευτών της ΝΔ, έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και, τελικά, στην πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Σήμερα, με τη διαγραφή Σαμαρά, το ιστορικό αυτό προηγούμενο έρχεται να στοιχειώσει την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το πολιτικό σκηνικό έχει αλλάξει, αλλά οι δυναμικές παραμένουν επικίνδυνα παρόμοιες. Ο Σαμαράς είναι μια προσωπικότητα που διατηρεί ισχυρά ερείσματα, τόσο στη βάση της Νέας Δημοκρατίας όσο και σε κύκλους της Δεξιάς γενικότερα. Η δημόσια διαφοροποίησή του σε καίρια ζητήματα, όπως η στάση απέναντι στη Γερμανία, τα ελληνοτουρκικά και η πολιτική ταυτότητα της ΝΔ, ήδη είχε προκαλέσει ρήγματα στο κόμμα.

Δεν είναι τυχαίο ότι η διαγραφή του ήρθε σε μια περίοδο όπου η κυβέρνηση Μητσοτάκη αντιμετωπίζει αυξημένη εσωτερική κριτική για την οικονομική πολιτική, το μεταναστευτικό και τη διαχείριση των θεμάτων της εξωτερικής πολιτικής. Ο Σαμαράς, με την ιστορία του και την ισχυρή επιρροή του, μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για την ανάδειξη μιας εσωτερικής αντιπολίτευσης ή ακόμη και για τη δημιουργία ενός νέου πολιτικού φορέα που θα μπορούσε να ανατρέψει τις ισορροπίες.

Είναι προφανές ότι η ιστορία του 1993 μπορεί να επαναληφθεί. Ο Σαμαράς δεν συγχωρεί εύκολα και δεν αποσύρεται σιωπηλά. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην προσπάθειά του να επιβληθεί, ίσως να έχει μόλις ανοίξει το δρόμο για τη δική του πολιτική πτώση. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτή η απόφαση ήταν στρατηγικό λάθος ή η αρχή μιας νέας εποχής στη Νέα Δημοκρατία.
Τι ενόχλησε τόσο τον Μητσοτάκη και διέγραψε τον Αντώνη Σαμαρά;

Για να γνωρίζετε, όμως, αυτό που ενόχλησε τόσο τον Κυριάκο Μητσοτάκη ώστε να διαγράψει τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο της παράταξης της Νέας Δημοκρατίας δεν ήταν ούτε οι αναφορές του πρώην πρωθυπουργού για "μαγειρέματα στο Αιγαίο", ούτε η συνέντευξη στο Βήμα της Κυριακής, όπου ο Αντώνης Σαμαράς αποδομεί την εικόνα σταθερότητας που θέλει να προβάλει η κυβέρνηση. Η πραγματική «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι» ήταν μια συγκεκριμένη φράση στη συνέντευξή του, όπου πρότεινε τον Κώστα Καραμανλή για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η πρόταση αυτή δεν ήταν απλώς μια πολιτική τοποθέτηση, αλλά ένα καίριο πλήγμα στη στρατηγική του Κυριάκου Μητσοτάκη. Ο Κώστας Καραμανλής, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, θα ήταν μια ισχυρή θεσμική προσωπικότητα που, λόγω της πολιτικής του ιστορίας και των απόψεών του, θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο στις βασικές κατευθύνσεις που ακολουθεί σήμερα η κυβέρνηση. Ιδιαίτερα στο ζήτημα της εξωτερικής πολιτικής, και ειδικά στα ελληνοτουρκικά, η επιστροφή ενός Καραμανλή σε κορυφαίο θεσμικό ρόλο θα έφερνε μια εντελώς διαφορετική προσέγγιση.

Η πολιτική των «ήρεμων νερών» που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη βασίζεται σε έναν άτυπο συμβιβασμό με την Τουρκία, προκειμένου να διατηρηθούν οι σχέσεις σε λειτουργικό επίπεδο και να μην υπάρξουν νέες εντάσεις. Αυτή η στρατηγική, ωστόσο, έχει δεχθεί σφοδρή κριτική από την «πατριωτική πτέρυγα» της Νέας Δημοκρατίας, στην οποία ανήκουν τόσο ο Αντώνης Σαμαράς όσο και ο Κώστας Καραμανλής. Οι απόψεις του Καραμανλή για ενεργητική διεκδίκηση των εθνικών συμφερόντων και για πιο αποφασιστική στάση απέναντι στις τουρκικές προκλήσεις θα έρχονταν σε ευθεία σύγκρουση με την πολιτική της σημερινής κυβέρνησης.

Παράλληλα, η υποψηφιότητα Καραμανλή για την Προεδρία της Δημοκρατίας θα λειτουργούσε διχαστικά για τη Νέα Δημοκρατία, καθώς θα έφερνε στην επιφάνεια τις εσωκομματικές αντιθέσεις που ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσπαθεί με κάθε τρόπο να καλύψει. Η συσπείρωση στελεχών και βουλευτών γύρω από τον Καραμανλή θα μπορούσε να αποδυναμώσει περαιτέρω την ηγεσία του πρωθυπουργού και να δώσει στον Αντώνη Σαμαρά έναν «φυσικό σύμμαχο» μέσα από το ίδιο το κόμμα.

Η επιλογή της διαγραφής του Σαμαρά ήταν μια προσπάθεια του Κυριάκου Μητσοτάκη να δείξει ότι έχει τον έλεγχο της παράταξης και να αποτρέψει τέτοιου είδους δυναμικές. Ωστόσο, η κίνηση αυτή ενδέχεται να γυρίσει μπούμερανγκ, καθώς ο Σαμαράς είναι πλέον ελεύθερος να κινηθεί χωρίς κομματικούς περιορισμούς και να οργανώσει τη δική του στρατηγική. Το ενδεχόμενο ίδρυσης ενός νέου πολιτικού φορέα που θα περιλαμβάνει τους δυσαρεστημένους της Νέας Δημοκρατίας, καθώς και η πιθανή συνεργασία του με άλλες δυνάμεις της δεξιάς, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μια πρωτοφανή κρίση για την κυβέρνηση.

Η πρόταση Καραμανλή για την Προεδρία της Δημοκρατίας δεν ήταν απλώς ένα όπλο στη φαρέτρα του Σαμαρά, αλλά ένα μήνυμα ότι οι παραδοσιακές δυνάμεις της Νέας Δημοκρατίας δεν συμφωνούν με την κατεύθυνση που έχει πάρει το κόμμα. Αν ο Σαμαράς και ο Καραμανλής ενώσουν δυνάμεις, το πλήγμα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Όπως φαίνεται, ο πρωθυπουργός, στην προσπάθειά του να επιβάλει την πολιτική του κυριαρχία, πυροδότησε εξελίξεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε νέα δεδομένα.
Σε ετοιμότητα όλα τα κόμματα εν όψει ραγδαίων εξελίξεων

Μαθαίνω ότι όλα τα κόμματα έχουν τεθεί σε στάση αναμονής, καθώς οι τελευταίες εξελίξεις στο πολιτικό σκηνικό έχουν δημιουργήσει κλίμα αβεβαιότητας. Ήδη, διακινούνται σενάρια για πρόωρες εκλογές, τα οποία φαίνεται πως εντείνονται μετά τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά και την αναταραχή στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης μελετά σοβαρά όλα τα ενδεχόμενα, με το ενδεχόμενο να προσφύγει στις κάλπες το 2025 να συγκεντρώνει αρκετές πιθανότητες.

Αυτό έχει θέσει σε εγρήγορση και την αντιπολίτευση, καθώς τα κόμματα προσπαθούν να προσαρμόσουν τις στρατηγικές τους στις πιθανές εξελίξεις. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατάσταση γύρω από το νέο κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη, το οποίο, όπως όλα δείχνουν, δεν είναι ακόμη έτοιμο. Μέσα στο επιτελείο του επικρατεί διχασμός: αρκετές φωνές υποστηρίζουν ότι «πρέπει να βιαστούμε καθώς οι εξελίξεις έρχονται», ενώ άλλες τονίζουν πως «τι να βιαστούμε; Ούτε κόμμα δεν έχουμε ακόμη».

Η συζήτηση αυτή αποκαλύπτει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει το εγχείρημα του Στέφανου Κασσελάκη. Από τη μία, υπάρχει η πίεση του χρόνου και η ανάγκη για άμεσες κινήσεις, ώστε το κόμμα να μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις μιας πιθανής εκλογικής αναμέτρησης. Από την άλλη, η απουσία οργανωμένων δομών, συνεδρίου, αλλά και η ανάγκη για ξεκάθαρη πολιτική ταυτότητα και εκπροσώπηση καθιστούν κάθε βιαστική κίνηση επικίνδυνη.

Πάντως, για να ξέρετε, ο Στέφανος Κασσελάκης θα ανακοινώσει το νέο του κόμμα μέχρι το τέλος του μήνα. Αυτό δείχνει ότι ο ίδιος αντιλαμβάνεται την κρισιμότητα των στιγμών και τη σημασία της παρουσίας του στις πολιτικές εξελίξεις που διαμορφώνονται. Ωστόσο, το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: κανείς δεν πρέπει να επαναπαύεται, ειδικά αν οι φίλοι και τα μέλη του νέου φορέα επιθυμούν να τον δουν σε κυβερνητική τροχιά. Η οργάνωση, η συγκρότηση και η κινητοποίηση είναι τα βασικά προαπαιτούμενα για την επιτυχία αυτού του εγχειρήματος.

Η πολιτική σκηνή έχει ήδη αρχίσει να κινείται σε ρυθμούς εκλογών, και όλοι οι παίκτες γνωρίζουν ότι οι επόμενες εβδομάδες και μήνες θα είναι καθοριστικοί.