Δίκη Λιγνάδη: Η κατάθεση του 25χρονου - "Πες μου εσύ, γιατί;" ρώτησε τον σκηνοθέτη μέσα στην αίθουσα

Ένα 25χρονο αγόρι έτοιμο να εξιστορήσει με κάθε λεπτομέρεια για τον τρόπο που ερωτεύθηκε το Δημ. Λιγνάδη, που τον αποθέωσε στο μυαλό του και κυρίως για τον τρόπο που όπως υποστηρίζει κακοποιήθηκε σεξουαλικά από το σκηνοθέτη, σε ηλικία 17 ετών.

Ο δεύτερος πολιτικώς ενάγων που έχει καταγγείλει το βιασμό του από τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού Θεάτρου το 2015 στην Επίδαυρο, ανέβηκε στο βήμα του μάρτυρα περιγράφοντας όσα έχει αναφέρει και στο παρελθόν.

Ο 25χρονος δέχθηκε πολλαπλές ερωτήσεις από την πρόεδρο της έδρας προκειμένου να αποσαφηνίσει περιστατικά, αλλά κυρίως για να κάνει κατανοητό για πιο λόγο, παρά τον καταγγελλόμενο βιασμό του λίγους μήνες μετά, τον Ιανουάριο του 2016, έφυγε από το σπίτι του μετά από σύγκρουση με τη μητέρα του, και φιλοξενήθηκε από το Δημήτρη Λιγνάδη.

«Το κάνω μόνο για να υπάρξει δικαιοσύνη. Δεν γίνεται ένα ακόμη άτομο να με εκμεταλλευτεί και να μην υπάρξει δικαιοσύνη» είπε φορτισμένος ολοκληρώνοντας την κατάθεση του και εξηγώντας: «πίστευα ότι ήταν ο άνθρωπος που θα μου έδειχνε το μέλλον μου. Τι μπορούσα να γίνω».

Παράλληλα, προσπάθησε να εξηγήσει γιατί ενώ διατηρούσαν μη ολοκληρωμένες σεξουαλικές επαφές, ο Δημ. Λιγνάδης μέχρι την Επίδαυρο δεν τον αγγίξει παρά το ότι ο 25χρονος το είχε ζητήσει. «Τον είχα ρωτήσει μια μερα γιατί δεν ολοκληρώνουμε τη σχέση μας και μου είχε πει πως «ότι αγαπάς, δεν το γ@@άς» κατέθεσε, προσθέτοντας ότι «πίστευα ότι μ’αγαπάει και για αυτό δεν ήθελε καν να κάνει σεξ. Τώρα δεν βγάζει νόημα αλλά τότε ήταν κανόνας στο μυαλό μου. Τον ρωτούσα αν ήθελε να κάνουμε σεξ. Ήθελα να ακούσω ότι μ’αγαπάει και να του το υπενθυμίζω».

Ο μάρτυρας περιέγραψε ότι ζήλευε τον Λιγνάδη, επειδή είχε σχέσεις με αλλά άτομα, και του είχε παραπονεθεί γι’ αυτό. Ανέφερε ότι ερχόντουσαν και άλλοι ανήλικοι στο σπίτι, έκαναν σεξ και έπιναν τσιγάρα, καθώς και ότι μαζί με κάποια αλλά παιδιά, ήταν «τα παιδιά του Λιγνάδη». «Αυτός μας λέγε συνέχεια τα παιδιά μου, τα παιδιά μου. Και λέγαμε κι εμείς μεταξύ μας ότι ήμασταν τα «παιδιά του Λιγνάδη»,» είπε.

Η νύχτα της Επιδαύρου

Ο νεαρός ανέφερε πως μαζί με τον κατηγορούμενο και ακόμη ένα νεαρό άτομο, είχαν πάει στην Επίδαυρο για να παρακολουθήσουν μία παράσταση και να κάνουν ολιγοήμερες διακοπές. Ήταν το βράδυ, που σύμφωνα με την καταγγελία, έλαβε χώρα ο βιασμός.

«Ήταν πια μετά τις 12 τα μεσάνυχτα και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Καθίσαμε και οι τρεις στη βεράντα. Ο κατηγορούμενος έβαλε τζιν. Ήμουν κουρασμένος και τους είπα: «παιδιά κλείνουν τα μάτια μου, πάω για ύπνο». Πήγα στο δωμάτιο, ξάπλωσα και ήμουν με ένα σορτσάκι και μια μπλουζίτσα. Κοιμήθηκα μέσα σε λεπτά. Κάποια στιγμή άρχισα να νιώθω πόνο στη πλάτη, να με τραβάει προς τα πάνω ο κατηγορούμενος».

Πρόεδρος: Ήσασταν μπρούμυτα στο κρεβάτι;

Μάρτυρας: Ναι και κατάλαβα στη μέση πόνο και τράβηγμα προς τα πάνω με δύναμη. Μου έβγαλε το σορτσάκι, εγώ ήμουν τότε 50 κιλά και ο κατηγορούμενος 30 κιλά παραπάνω από εμένα. Μου έβγαλε το σορτσάκι και άρχισε να με γλείφει. Είχα τρομάξει τόσο πολύ. Συνέχισε να με γλείφει με άφηνε κάτω με σήκωνε με έγλυφε και μετά όταν δεν ήθελε άλλο με άφησε κάτω…

Πρόεδρος. Προέβη σε κάποια άλλη πράξη στο σώμα σας;

Μάρτυρας: Αυνανίζονταν, τελείωσε πάνω μου. Ένιωθα πόνο στη μέση από τον τρόπο που με σήκωνε και με τράβαγε. Πόνος και πίσω …..

Πρόεδρος: Γιατί πιστεύετε ότι σας είχε πιάσει έτσι;

Τότε, ο μάρτυρας στράφηκε προς τον Δημήτρη Λιγνάδη και του είπε: «Γιατί πες μου εσύ γιατί;…». Μετά την παραίνεση της προέδρου να συνεχίσει την κατάθεση, ο 25χρονος είπε: «Για να μην μπορέσω να κουνηθώ, για να με πονέσει».

Πρόεδρος: Του είπατε κάτι;

Μάρτυρας: Δε μπορούσα να μιλήσω, δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσει, ήταν σαν το ζώο πάνω μου.

Πρόεδρος: Όταν αισθανόμαστε ότι απειλούμαστε φωνάζουμε βοήθεια. Υπήρχε ο φίλος σας εκεί και άλλα διαμερίσματα ήταν νύχτα θα μπορούσαν να ακούσουν ίσως τις διαμαρτυρίες σας …

Μάρτυρας: Το μόνο που σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή ήταν αυτό που μου είχε συμβεί στα πέντε μου από το θείο μου. Ακριβώς το ίδιο πράγματα, ήμουν πέντε ετών.

Πρόεδρος: Αυτό το λέτε σήμερα εδώ πρώτη φορά;

Μάρτυρας: Όχι το έχω ξαναπεί. Είχα παγώσει, ήμουν φοβισμένος, ένιωθα ότι δεν θα σταματήσει. Ήταν η πρώτη φορά που ήταν τόσο βίαιος. Μετά από αυτό σηκώθηκε, δεν ξέρω που πήγε. Αυτό διήρκησε έξι με επτά λεπτά. Είχα παγώσει και έκλαιγα και θυμόμουν τα παλιά.

Πρόεδρος: Στον Τεό είπατε κάτι εκείνο το βράδυ;

Μάρτυρας: Δεν μπορούσα να του το πω.

Πρόεδρος: Ήσασταν 17 ετών, ήταν φίλος σας, είχατε κάποιο στήριγμα…

Μάρτυρας: Ντρεπόμουν.

Πρόεδρος: Τι σκεφτόσασταν την επόμενη ημέρα;

Μάρτυρας: Ότι θέλω να φύγω να γυρίσω σπίτι μου. Επέστρεψα με τον κατηγορούμενο και το Τεό δεν υπήρχε άλλο μέσο να επιστρέψω. Με τον κατηγορούμενο δεν μιλάγαμε υπήρχε μια βαριά ατμόσφαιρα. Τα συναισθήματά μου για εκείνον τότε ήταν ανάμεικτα. Έλεγα δεν αξίζω τίποτα, όμως σκεφτόμουν ότι μου έλεγε πως με αγαπούσε. Ένιωθα οργή και θλίψη. Ήξερα ότι αυτό που έγινε δεν έπρεπε να γίνει. Ένιωθα στεναχώρια γιατί ένα άτομο που μου έλεγε ότι με αγαπούσε. Μετά όλα αυτά τα συναισθήματα τα πήρα και τα έβαλα στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Κάποια στιγμή θα το ξεπεράσω.

Πρόεδρος: Αφού γυρίσατε στην Αθήνα μιλάγατε με τον κατηγορούμενο; Τι σας είπε;

Μάρτυρας: Μιλάγαμε μέσω μηνυμάτων περισσότερο. Προσπαθούσα να καταλάβω τι είχε συμβεί, του είχα πετάξει μια σπόντα.

Τέλος, διευκρίνησε αναφορικά με την αλλαγή της ημερομηνίας που φέρεται να συνέβη ο βιασμός (στις καταθέσεις του είχε πει αρχικά ότι έλαβε χώρα 9 Αυγούστου 2015, ενώ στη συνέβη δήλωσε ως χρόνο το ξημέρωμα της 25ης Ιουλίου 2015) πως «αρχικά είπα πει ότι είχε συμβεί στις 9 Αυγούστου γιατί τότε είχα ανεβάσει τη φωτό στα social media , αλλά είχα κάνει λάθος».
Η φιλοξενία

Ο μάρτυρας αναφέρθηκε και στο πως έφυγε σπίτι του το Γενάρη του 2016, όταν η μητέρα του ενημερώθηκε για τις σεξουαλικές του επιλογές, και αποφάσισε να μείνει με το Δημ. Λιγνάδη. «Πήρα την πρωτοβουλία να πάω σπίτι του» είπε, δεχόμενος συνεχή ερωτήματα από την πρόεδρο, για αυτή την επιλογή του.

Όπως επιχείρησε να εξηγήσει, ο ίδιος ήταν ένας 17χρονος ερωτευμένος με τον κατηγορούμενο που δεν μπορούσε να καταλάβει πόσο λάθος ήταν όλο αυτό.

Πρόεδρος: Γιατί δεν πήγατε αλλού; Σε άλλο φίλο σας;

Μάρτυρας: Δεν ήξερα ότι μπορώ να μείνω σε άλλον. Δεν μου είχε δώσει την εντύπωση ότι μπορούσε να με φιλοξενήσει ο Αλεξ. Δεν ήθελα να είμαι βάρος. Ήθελα να πάω σε ένα μέρος που μπορούσε να με προστατεύσει. Όσα και να μου έκανε, θα μπορουσε πίστευα να του εμπιστευθώ τα πάντα. Το ξέρω είναι περίεργο. Δεν θα μπορούσα να πάω σε κανέναν άλλο εκτός από τον κατηγορούμενο. Μου έδειχνε ότι δεν είναι κάτι αυτό που έγινε…

Πρόεδρος: Είχε καταλάβει ότι ήταν παρά τη θέληση σας;

Μαρτυρας: Το ήξερε ότι ήμουν αβοήθητος και το ήθελε. Έφευγα από το σπίτι μου στα 17 μου χρόνια και το πρώτο που μου ήρθε στο νου ήταν ο κατηγορούμενος. Το ξέρω ότι είναι περίεργο. Είναι άτομο που εμπιστευόμουν…

Πρόεδρος: Πώς το εμπιστευόσασταν αφού είχε προηγηθεί κάτι παρά τη θέληση σας;

Μάρτυρας: μου έλεγε «είσαι η ζωή μου» «ομορφιά μου», «σ’αγαπάω»

Πρόεδρος: Ναι αλλά μεσολάβησε ένα συμβάν. Σας άρεσε η ζωή σας με αυτόν; Ήσασταν ερωτευμένος; Θέλατε προστασία; Γιατί πήγατε;

Μάρτυρας: Πίστευα ότι το άξιζα. Το βιασμό. Οτι εγώ το είχα προκαλέσει. Τότε δεν καταλάβαινα. Μου πήρε χρόνια να καταλάβω.

Πρόεδρος: Μα δεν δίνατε την εντύπωση ότι θέλετε να επαναληφθεί; Οτι εγκρίνετε τη συμπεριφορά του; Πως προστατεύσατε τον εαυτό σας; Δεν σας ενδιέφερε αν θα επαναληφθεί;

Μάρτυρας: Ήθελα να βρω ένα σπίτι να με μαζέψει. Δεν είχα κάπου να πάω. Τα θέατρα και αυτά ήταν η ζωή που ήθελα. Αυτό ήμουν εγώ… τον κοίταζα και έβλεπα τον εαυτό μου. Έλεγα ότι και να γίνει, θα φτάσω κι εγώ εκεί.

Πρόεδρος: Θεωρούσατε ότι μπορεί αν επαναληφθεί αυτή η ενέργεια…

Μάρτυρας: Ναι…