Θάνατος τριών παιδιών στην Πάτρα: Μαρτυρίες και ευρήματα «δένουν» τις δολοφονίες

Συμπληρώνεται σιγά-σιγά το παζλ με τους θανάτους των δύο παιδιών της οικογένειας Δασκαλάκη, της Μαλένας και της Ιριδας, με τα στοιχεία να οδηγούν σε ένα «αόρατο χέρι» που τους στέρησε το οξυγόνο της ζωής.

Η αναπαράσταση του θανάτου της 3,5 ετών Μαλένας που κάνουν οι αξιωματικοί του Τμήματος Ανθρωποκτονιών μέσα από τις καταθέσεις των γιατρών και των νοσηλευτών του Νοσοκομείου Παίδων οδηγεί στο πρόσωπο που ευθύνεται για το μαρτυρικό τέλος της ζωής της. 

Παράλληλα, με οδηγό το ματωμένο πανάκι της Ιριδας η ειδική επιτροπή της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας Αθηνών συνθέτει τον μηχανισμό θανάτου και σύντομα, όπως λένε οι πληροφορίες, θα βρεθεί η άκρη του νήματος. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η επιτροπή των ιατροδικαστών Νίκου Καρακούκη - Νίκου Καλόγρια έχει ουσιαστικά ξεκινήσει από το μηδέν. Δηλαδή διενεργούν όλες τις εξετάσεις από την αρχή σαν να μην υπάρχουν οι ιατροδικαστικές εκθέσεις των συναδέλφων τους Χριστίνα Τσάκωνα και Αγγελικής Τσιόλα, κάτι που απαιτεί πολύ χρόνο.

Την ίδια ώρα, στον 11ο όροφο της ΓΑΔΑ, οι αναλυτές εξετάζουν την καταλληλότητα του χρόνου προκειμένου να περάσει το κατώφλι του Τμήματος Ανθρωποκτονιών και ο Μάνος Δασκαλάκης. Οι πληροφορίες λένε ότι μετά το Πάσχα ο 30χρονος εν διαστάσει σύζυγος της Ρούλας Πισπιρίγκου θα διαβεί για πρώτη φορά την είσοδο του αστυνομικού μεγάρου της λεωφόρου Αλεξάνδρας για μια κουβέντα με τους profilers της υπηρεσίας. Ουσιαστικά, οι Αρχές χρησιμοποιούν τη λεγόμενη «συνδυαστική έρευνα» για να αποδείξουν και επιστημονικά την αλήθεια που όλοι αντιλαμβάνονται.


Ότι δηλαδή τα τρία παιδιά έχουν δολοφονηθεί. Τρεις θάνατοι μέσα σε τρία χρόνια με κοινό σε όλες τις περιπτώσεις το σύμπτωμα του πνευμονικού οιδήματος μόνο τυχαίοι δεν είναι. Πλέον τα στοιχεία και τα δεδομένα της μιας υπόθεσης συμπληρώνουν ή εξηγούν θολά σημεία της άλλης και έτσι κομμάτι-κομμάτι το ψηφιδωτό του μυστηρίου της Πάτρας συμπληρώνεται. Και όταν η μεγάλη εικόνα ολοκληρωθεί, τότε θα φανεί αν η Ρούλα Πισπιρίγκου θα κατηγορηθεί ότι δολοφόνησε και τα άλλα δύο κοριτσάκια της.


Αναπαράσταση


Στην υπόθεση των θανάτων των δύο μικρότερων κοριτσιών υπάρχει ένας άτυπος διαχωρισμός των ερευνών. Στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών οι αναλυτές επικεντρώνονται στον θάνατο της Μαλένας. Και αυτό γιατί υπάρχουν πολλοί μάρτυρες πρόθυμοι να βοηθήσουν ώστε οι αναλυτές μέσα από τις περιγραφές και τις λεπτομέρειες να διαλύσουν τα πυκνά σύννεφα καπνού και να φτάσουν στην αλήθεια. Οι καταθέσεις έχουν προχωρήσει σε μεγάλο βαθμό και πλέον οι αστυνομικοί μπορούν σε πρώτη φάση να κάνουν μια αναπαράσταση του τι πιθανόν έχει συμβεί.


Δηλαδή τι συνέβη εκείνο το Σαββατοκύριακο του Μαρτίου του 2019, όταν η Μαλένα κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες πέθανε μέσα στην ειδική πτέρυγα του Νοσοκομείου Παίδων. Οι καταθέσεις των γιατρών και των νοσηλευτών αποτελούν τις ψηφίδες του μωσαϊκού που συνθέτουν προσεκτικά οι αστυνομικοί και σιγά-σιγά σχηματίζουν την εικόνα. Πλέον όλα δείχνουν ότι υπάρχει το «αόρατο χέρι» που έσπρωξε το κοριτσάκι στον θάνατο και αυτό πρέπει, λένε οι Αρχές, με στοιχεία και αποδείξεις να αποκτήσει όνομα και επώνυμο. Είναι βέβαιο πια ότι η Μαλένα δεν ξεψύχησε από ηπατική ανεπάρκεια, αλλά από πνευμονικό οίδημα που προκλήθηκε, πιθανότατα, από ασφυξία.

Στην Ιατροδικαστική Υπηρεσία, όπου ουσιαστικά ανήκει ο δεύτερος τομέας των ερευνών, τα πάντα ξεκινούν από την αρχή, σαν να μην υπάρχουν οι δύο ιατροδικαστικές εκθέσεις για τους θανάτους που φέρουν τις υπογραφές των κυριών Τσάκωνα και Τσιόλα.


Έτσι, όλες οι εργασίες γίνονται από το μηδέν, με τις ιστολογικές να περνούν πρώτα από το Εργαστήριο της Αθήνας και στη συνέχεια από το Εργαστήριο Ιατροδικαστικής και Τοξικολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου θα μπουν στο μικροσκόπιο της επιστημονικής ομάδας του καθηγητή Νικόλαου Ράικου για να κλειδώσουν τα αποτελέσματα.


Τα πλακίδια με τα ιστολογικά δείγματα των δύο παιδιών που θα εξεταστούν εκ νέου θα αποδείξουν τον μηχανισμό θανάτου και στη συνέχεια η συνδυαστική μέθοδος και στις τρεις περιπτώσεις θα δώσει τη λύση του μυστηρίου. Παράλληλα, οι καταθέσεις στο Τμήμα Ανθρωποκτονιών των γιατρών του Νοσοκομείου Παίδων όπου νοσηλεύτηκε τις τελευταίες ημέρες της ζωής της η Μαλένα τροφοδοτούν με νέα στοιχεία την ειδική ιατροδικαστική επιτροπή που έχει συσταθεί.



Πάσχα στο κελί

Η Ρούλα Πισπιρίγκου σιγά-σιγά δείχνει σε κάποιον βαθμό να έχει συνειδητοποιήσει τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει. Μπορεί να συνεχίζει να αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή και να επιρρίπτει το μπαλάκι των ευθυνών αλλού, όμως δεν κατέθεσε αίτηση αποφυλάκισης για να μπορέσει, όπως έλεγε, να περάσει το Πάσχα στην Πάτρα και να ανάψει τις λαμπάδες των νεκρών παιδιών της. Μόνη, αφού δεν έχει δεχτεί κανένα άλλο επισκεπτήριο πλην του πρώτου, όπου η μητέρα και η αδελφή της την εφοδίασαν με τα βασικά, θα περάσει και τις γιορτές, απομονωμένη στον ειδικό χώρο που έχει διαμορφωθεί για λόγους ασφαλείας. Μοναδική συντροφιά της οι ερωτικές νουβέλες που ζήτησε να της φέρουν από τη βιβλιοθήκη της φυλακής και οι τηλεκάρτες για να μπορεί να μιλάει στο τηλέφωνο με τους δικούς της ανθρώπους, τους δικηγόρους και φυσικά τα κανάλια που παρακολουθεί εμμονικά.

Το μονόκλινο κελί χωρίς αριθμό που διαθέτει ατομικό ντους και παράθυρο με θέα στο προαύλιο βρίσκεται στη Γυναικεία Πτέρυγα στον 1ο όροφο, απέναντι από τα κελιά που φιλοξενούσαν μέλη των «Πυρήνων της Φωτιάς» και της 17Ν. Σε αυτό υπάρχει ένα αρκετά άνετο κρεβάτι, πακτωμένο, με ειδικό στρώμα που δεν παίρνει φωτιά, χωρίς σεντόνια για να αποκλείσουν το ενδεχόμενο να επιχειρήσει να βάλει τέλος στη ζωή της, μόνο με χοντρές κουβέρτες και, αντί για μεγάλες πετσέτες, χρησιμοποιεί μικρά πετσετάκια.


Το κυριότερο όμως είναι ότι δεν επιτρέπουν να έχει στο κελί σπίρτα ή αναπτήρα προκειμένου να ανάβει τα τσιγάρα της. Στον τοίχο βρίσκονται κάποιες ζωγραφιές που προϋπήρχαν και δεν τις δημιούργησε η Πισπιρίγκου, ούτε και έκανε το κολάζ με τις σελίδες των περιοδικών.

Η μοναδική παρέμβαση, για την οποία έκανε επίμονα συζήτηση με τη διεύθυνση των φυλακών από την πρώτη μέρα που πάτησε το πόδι της, ήταν η τοποθέτηση τηλεόρασης προκειμένου να παρακολουθεί καθημερινά τα επεισόδια από το σίριαλ της ζοφερής ζωής της. Μανιώδης καπνίστρια, ζητάει κάθε λίγο φωτιά από τον υπάλληλο των φυλακών που είναι επιφορτισμένος με τη διακριτική επιτήρησή της, κάθε φορά που θέλει να ανάψει ένα τσιγάρο. Τα μέτρα ασφαλείας είναι αυστηρά, αφού ο γενικός γραμματέας Αντεγκληματικής Πολιτικής Κωνσταντίνος Παπαθανασίου από την αρχή είχε ζητήσει από τους υπεύθυνους των φυλακών να εφαρμοστεί ένα ειδικό σχέδιο που θα στηρίζεται σε δύο άξονες: από τη μία, να εξασφαλίζονται οι ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης και από την άλλη να γίνουν τα προβλεπόμενα έτσι ώστε η «Μήδεια της Πάτρας» να μη γίνει βορά στα χέρια οργισμένων συγκρατουμένων της.