Δίκη Χρυσής Αυγής: Επτά χρόνια μετά - Ποιες υποθέσεις εκδικάζει το Εφετείο

Επτά χρόνια μετά την έναρξη της δίκης για την εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής σε πρώτο βαθμό, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής ετοιμάζουν για ακόμη μία φορά τα «όπλα» τους, καθώς ελάχιστο χρονικό διάστημα απομένει από την 15η Ιουνίου.

Πρόκειται για την ημέρα όπου το Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων θα εκδικάσει ξανά την υπόθεση, φέρνοντας στο εδώλιο την πλειοψηφία των κατηγορουμένων, ανάμεσα τους και σύσσωμη την πρώην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος. Νίκος Μιχαλολιάκος, Ιωάννης Λαγός, Ηλίας Κασιδιάρης, Χρήστος Παππάς και δεκάδες άλλα στελέχη της Χρυσής Αυγής θα καθίσουν στο εδώλιο για να δικαστούν για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, η οποία φέρεται ότι έδρασε πραγματοποιώντας κακουργηματικές πράξεις με βασικό κίνητρο τη διαφορετικότητα είτε φυλετική είτε σε επίπεδο ιδεολογίας.

Σήμερα, οι δικηγόροι που στοχεύουν στην υποστήριξη της κατηγορίας, έχουν ξεκινήσει τις απαραίτητες ενέργειες έτσι ώστε η ακροαματική διαδικασία να τύχει της ίδιας μεταχείρισης που είχε και η πρωτοβάθμια, και να διεξαχθεί σε αίθουσα που να μπορεί να υποδεχθεί τον αυξημένο αριθμό συμμετεχόντων.

Μάλιστα, σε σχετική ανακοίνωση αναφέρουν ότι είναι πλέον απόφαση του υπουργείου Δικαιοσύνης, καθώς «το αίτημά μας για κατ’ αποκλειστικότητα διεξαγωγή της δίκης στην αίθουσα τελετών του Εφετείου Αθηνών, το οποίο ήδη υποστηρίζεται δημόσια και από την ΕΣΗΕΑ και τον Δήμο Κορυδαλλού και από δεκάδες κοινωνικούς και αντιφασιστικούς φορείς έγινε δεκτό από την Προέδρο τουΤριμελούς Συμβουλίου Διοίκησης του Εφετείου Αθηνών κ. Δρακοπούλου –Τριανταφύλλη, η οποία και απέστειλε χθες σχετικό αίτημα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, από το οποίο ζητά την άμεση έκδοση Υπουργικής Απόφασης που να ορίζει την αίθουσα τελετών του Εφετείου Αθηνών ως τόπο κατ αποκλειστικότητα διεξαγωγής της δίκης». Προσθέτουν δε ότι «ο Υπουργός Δικαιοσύνης μόνο πολιτικούς λόγους θα είχε για να αρνηθεί την ικανοποίηση του αιτήματος, αφού όλοι οι υπηρεσιακοί λόγοισυνηγορούν στην αποδοχή του. Τον καλούμε να εκδόσει άμεσα την αιτούμενη Υ.Α. και να ορίσει την αίθουσα τελετών του Εφετείου Αθηνών».
Επτά χρόνια πριν

Στις 20 Απριλίου του 2015 και παρά τις φωνές ότι η ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού δεν ήταν σε θέση να φιλοξενήσουν μία τέτοια διαδικασία, οι πύλες των γυναικείων φυλακών άνοιξαν και δεκάδες κόσμος στην πλειοψηφία τους παράγοντες της δίκης και δημοσιογράφοι πήραν τις θέσεις τους. Χρειάστηκαν να γίνουν αρκετά αιτήματα από όλες τις κατευθύνσεις -τόσο από την πρόεδρου της έδρας Μαρία Λεπενιώτης όσο και από τους δικηγόρους- προκειμένου τελικά να εισακουστούν και πλέον οι συνεδριάσεις να λαμβάνουν χώρα στο Δικαστικό Μέγαρο του Εφετείου Αθηνών.

Οργανώσεις, σύλλογοι, μεμονωμένα άτομα κατέκλυσαν τους δρόμους γύρω από τις φυλακές, προχωρώντας σε μία πορεία κατά του ναζισμού και της Χρυσής Αυγής. Από το βήμα του μάρτυρα παρέλασαν αυτόπτες μάρτυρες, πολιτικοί, επιστήμονες, δημοσιογράφοι, καταδεικνύοντας τα μέσα και τις μεθόδους της Χρυσής Αυγής για να φτιάξει κάτι παραπάνω από ένα απλό κόμμα.

Επτά χρόνια αργότερα, η απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων έχει πλέον καθαρογραφεί, αναφέροντας ρητά ότι:

• Για το κόμμα: “Η Χρυσή Αυγή είναι μια οργάνωση που όχι μόνο ασπάζεται τον εθνικοσοσιαλισμό αλλά συγκροτήθηκε από την πρώτη στιγμή ως εθνικοσοσιαλιστική οργάνωση και ως τέτοια παρέμεινε. Και αν αυτό ήτοι εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία, είχε παραμείνει απλά σε επίπεδο φιλοσοφικών συζητήσεων και αναζητήσεων θα ήταν αδιάφορο και πάντως όχι αξιόποινο. Όμως όπως προέκυψε εν προκειμένω εθνικοσοσιαλισμός υπήρξε το κριτήριο επιλογής των θυμάτων και το κίνητρο τέλεσης των αξιόποινων πράξεων”.
• Για τους βουλευτές: «όλοι ανεξαιρέτως επιδεικτικά και επανειλημμένα, ο καθένας με τον τρόπο του, άμεσα ή έμμεσα, σιωπηρώς ή δια βοής, εγκωμίαζαν τα διάφορα εγκλήματα και τα αποτελέσματα τους, εκθείαζαν τους δράστες και στρέφοντο φραστικά κατά των παθόντων και ασφαλώς όλοι ανεξαιρέτως, ως κοινοβουλευτικά στελέχη του, είχαν χαράξει την πολιτική του κόμματος και είχαν εγκρίνει την δράση του καθώς και τους τρόπους και τις μέθοδος εφαρμογής της πολιτικής του αυτής. Η απόλυτη ομοφωνία τους προκύπτει και χωρίς καμία αμφισβήτηση από το γεγονός ότι όχι μόνο δεν έχει καταγραφεί έστω και μία παραίτηση κάποιου διαφωνούντα, αλλά δεν έχει αρθρωθεί έστω και ένας λόγος αντίθετος στην πολιτική της βίας πριν την άσκηση των διώξεων και την κλήση τους σε απολογία”.
• Για τον τρόπο οργάνωσης: «Η ρητορική του μίσους γίνεται πράξη μέσα από την αξιόποινη δραστηριότητα αυτών. Όταν η ανθρώπινη αξία μετατρέπεται σε πράγμα, όταν ο άνθρωπος θεωρείται κατσαρίδα, θεωρείται έντομο, θεωρείται υπάνθρωπος, αρκεί το γενικό πλαίσιο, δε χρειάζεται ειδική εντολή και οδηγία για την αξιόποινη πράξη που μπορεί και να υπάρξει σε ορισμένες περιπτώσεις, γιατί αυτό σημαίνει ολοκλήρωση του πολιτικού προγράμματος της Χρυσής Αυγής, την υλοποίηση του οποίου αναλαμβάνουν τα μέλη της Χρυσής Αυγής με την ένταξή τους στην οργάνωση”.
• Για τη δολοφονία Φύσσα: «Ο εν λόγω δράστης δεν είχε οποιαδήποτε προσωπική σχέση, αντιπαλότητα, αντιδικία η αντιπαράθεση με το θύμα αλλά η εγκληματική του ενέργεια αποτέλεσε εκτέλεση συγκεκριμένου σχεδίου και εντολής. Ειδικότερα από τις νόμιμες καταγεγραμμένες συνομιλίες των μελών της Χρυσής Αυγής από την ΕΥΠ προκύπτει ότι ο Παύλος Φύσσας ήταν στόχος της Χρυσής Αυγής στην περιοχή του Πειραιά».

Το Δευτεροβάθμιο δικαστήριο

Πλέον, η πλειοψηφία των κατηγορουμένων έχει αιτηθεί την αποφυλάκισης τους, ωστόσο δεν είναι πολλοί εκείνοι που κατόρθωσαν να την πετύχουν. Κι αυτό γιατί ο Άρειος Πάγος μετά την απόφαση αναστολής εκτέλεσης της ποινής του Γ. Πατέλη, παρενέβη άμεσα αρχικά ζητώντας την επανεξέταση της απόφασης του Πενταμελούς Εφετείου Αναστολών και σε ένα δεύτερο χρόνο την άσκηση αναίρεσης κατά της απόφασης και την επιστροφή του χρυσαυγίτη στη φυλακή.

Σε κάθε περίπτωση, αξίζει να σημειωθεί ότι το δευτεροβάθμιο δικαστήριο δεν πρόκειται να ασχοληθεί με το σύνολο της δικογραφίας αφού οι υποθέσεις που αφορούσαν σε πλημμελήματα μόνο έχουν παραγραφεί. Χαρακτηριστική περίπτωση η υπόθεση της επίθεσης κατά των αφισοκολλητών του ΠΑΜΕ, για την οποία οι καταδικασθέντες έλαβαν ποινές φυλάκισης, διότι το κακούργημα της απόπειρας ανθρωποκτονίας για το οποίο είχε αρχικά εισαχθεί η δικογραφία, μετατράπηκε σε επικίνδυνη σωματική βλάβη.