Στα Παρασκήνια: Πλησιάζουν τα αποκαλυπτήρια του ονόματος του/της νέου/ας ΠτΔ* Τι θα γίνει αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτείνει για ΠτΔ την Κατερίνα Σακελλαροπούλου;*Πού θα είναι τελικά τα κεντρικά του Κινήματος Δημοκρατίας;

Αποκαλύπτουμε όλα τα πολιτικά παρασκήνια! Από τους διαδρόμους της Βουλής και τα υπουργικά γραφεία, μέχρι τις μυστικές συναντήσεις σε πρεσβείες και τα παζάρια στα κομματικά επιτελεία. Μάθε πρώτος για τις αθέατες διαπραγματεύσεις, τις κρυφές συμμαχίες και τις εσωτερικές πληροφορίες που διαμορφώνουν το πολιτικό σκηνικό, για να είσαι πάντα ένα βήμα μπροστά από τις εξελίξεις!

Καλή σας ημέρα φίλες και φίλοι αγαπητοί αναγνώστες και καλό Σαββατοκύριακο!

Αρχικά, πριν πάμε στα σημερινά παρασκήνια, θα ήθελα να σας ευχηθώ Καλά Χριστούγεννα! Εύχομαι ολόψυχα να περάσετε αυτές τις γιορτινές ημέρες με υγεία, αγάπη και ζεστασιά, κοντά στα αγαπημένα σας πρόσωπα. Οι μέρες αυτές είναι μια ευκαιρία για ξεκούραση, αναστοχασμό, αλλά και για όμορφες στιγμές που γεμίζουν την καρδιά μας.

Πλησιάζουν τα αποκαλυπτήρια του ονόματος του/της νέου/ας ΠτΔ
Μαθαίνω ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης ετοιμάζεται να ανοίξει τα χαρτιά του σχετικά με την επιλογή του προσώπου που θα προταθεί για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Το όνομα που θα επιλεγεί δεν θα είναι απλώς ένα ακόμα πρόσωπο με θεσμικό ρόλο· θα αποτελέσει και μήνυμα για τη στρατηγική και τις προθέσεις του πρωθυπουργού, τόσο ενόψει της πορείας προς τις επόμενες εκλογές, όσο και για τον προσανατολισμό που θέλει να δώσει στη Νέα Δημοκρατία.

Η Προεδρία της Δημοκρατίας έχει πάντα ιδιαίτερο συμβολισμό. Η επιλογή του προσώπου αντικατοπτρίζει πολιτικές τάσεις, κοινωνικές ευαισθησίες, αλλά και τις ισορροπίες που επιδιώκει να διαμορφώσει ο εκάστοτε πρωθυπουργός. Σε αυτή την περίπτωση, η κατάσταση στην αντιπολίτευση προσφέρει στον Κ. Μητσοτάκη μεγάλη ευελιξία, αλλά το ίδιο το κόμμα του δεν είναι χωρίς εσωτερικές προκλήσεις, όπως φάνηκε ήδη από τις ευρωεκλογές και έπειτα.

Υπήρξε σκέψη να προταθεί εκ νέου γυναίκα για το αξίωμα, όπως συνέβη με την Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Μάλιστα, σε αυτό το πλαίσιο, το όνομα της Άννας Διαμαντοπούλου βρέθηκε στο προσκήνιο, καθώς θεωρήθηκε επιλογή που θα μπορούσε να φέρει επικοινωνιακά κέρδη και πιθανώς να αποτελέσει γέφυρα με το ΠΑΣΟΚ, τουλάχιστον σε επίπεδο συμβολισμών. Ωστόσο, αυτή η πιθανότητα μοιάζει πλέον μακρινή. Οι φήμες για την υποψηφιότητά της φάνηκαν περισσότερο ως επικοινωνιακά παιχνίδια του Μεγάρου Μαξίμου, χωρίς ουσιαστική βάση.

Στην πραγματικότητα, το σενάριο με την Άννα Διαμαντοπούλου μοιάζει να εξυπηρετεί και εσωκομματικές δυναμικές του ΠΑΣΟΚ, όπου το όνομά της συνεχίζει να δημιουργεί αντιδράσεις και ισορροπίες. Για παράδειγμα, ο Παύλος Γερουλάνος δεν έχει ξεπεράσει το γεγονός ότι η υποψηφιότητά της για την ηγεσία του κόμματος στοίχισε στον ίδιο μια πιθανή νίκη και ρόλο στην κορυφή. Η επιστροφή της Διαμαντοπούλου στο ΠΑΣΟΚ και οι παρεμβάσεις της σε θέματα που αφορούν την πολιτική ατζέντα δείχνουν ότι ήρθε για να μείνει, ενισχύοντας το πιο κεντρώο προφίλ του Νίκου Ανδρουλάκη.

Ένα ακόμα όνομα που συνεχίζει να ακούγεται είναι αυτό του Ευάγγελου Βενιζέλου. Η φημολογία γύρω από το όνομά του αναζωπυρώνεται ανά διαστήματα, με αναλυτές να θεωρούν ότι θα μπορούσε να εκπροσωπήσει έναν συνδυασμό θεσμικότητας και πολιτικής εμπειρίας. Ωστόσο, κρατάμε μικρό καλάθι, καθώς δεν υπάρχει ακόμα καμία ένδειξη για το αν αυτή η επιλογή είναι στα πραγματικά σχέδια του πρωθυπουργού.

Το βασικό ερώτημα παραμένει: ποια θα είναι τα κριτήρια του Κυριάκου Μητσοτάκη; Εάν σκοπεύει να είναι υποψήφιος για τρίτη κοινοβουλευτική θητεία, θα επιλέξει κάποιο πρόσωπο που να μπορεί να συνεργαστεί μαζί του χωρίς προστριβές και που να σηματοδοτεί άνοιγμα προς άλλους πολιτικούς χώρους. Αν, αντίθετα, έχει άλλους σχεδιασμούς για το πολιτικό του μέλλον, τότε η επιλογή μπορεί να είναι πιο ελεύθερη, ακόμα και στρατηγικά τολμηρή.

Η απόφαση αυτή, όποτε και αν ανακοινωθεί, θα αποτελέσει σημείο αναφοράς για την πολιτική σκηνή. Δεν θα διαμορφώσει μόνο το προεδρικό μέτωπο, αλλά θα στείλει και ξεκάθαρα μηνύματα προς την αντιπολίτευση και προς το εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας. Ο χρόνος των αποκαλυπτηρίων πλησιάζει, και όπως πάντα, οι κινήσεις του πρωθυπουργού αναμένονται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον.

Τι θα γίνει αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης προτείνει για ΠτΔ την Κατερίνα Σακελλαροπούλου;

Μαθαίνω ότι υπάρχει έντονη συζήτηση στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας σχετικά με το ενδεχόμενο ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ανανεώσει τη θητεία της Κατερίνας Σακελλαροπούλου στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Η πιθανότητα αυτή, αν και φαινομενικά ενισχύει τη σταθερότητα, κρύβει σημαντικές πολιτικές παγίδες. Οι σκληροπυρηνικοί της Νέας Δημοκρατίας είναι εξαιρετικά δυσαρεστημένοι μαζί της, θεωρώντας ότι εκπροσωπεί έναν πιο φιλελεύθερο και «προοδευτικό» χαρακτήρα που απέχει από τις παραδοσιακές αξίες του κόμματος.

Η δυσαρέσκεια δεν είναι τυχαία. Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου είχε προκαλέσει αντιδράσεις όταν, κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια, εθεάθη να γιορτάζει την έγκριση της μεταρρύθμισης σε μπαρ, παρέα με τον υπουργό Επικρατείας Άκη Σκέρτσο. Το περιστατικό αυτό έγινε σύμβολο της απομάκρυνσης της ηγεσίας του κόμματος από τις συντηρητικές του ρίζες και δημιούργησε έντονες συζητήσεις στα βουλευτικά έδρανα. Παράλληλα, υπάρχει η αίσθηση πως η πρόταση ανανέωσης της θητείας της θα δώσει το μήνυμα ότι η Νέα Δημοκρατία σταδιακά «ξεθωριάζει» και μετατρέπεται σε ένα κόμμα που θυμίζει το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη.

Εάν ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιμείνει στη συγκεκριμένη επιλογή, είναι πολύ πιθανό να προκληθούν έντονες αντιδράσεις από βουλευτές και στελέχη του κόμματος, ακόμη και υπό την απειλή κομματικής πειθαρχίας. Το πρόβλημα είναι διπλό: αφενός, υπάρχει η διάχυτη ανησυχία ότι η επιλογή αυτή θα προκαλέσει ρήγμα στο εσωτερικό του κόμματος. Αφετέρου, οι βουλευτές που διαφωνούν ενδέχεται να εκφράσουν την αντίθεσή τους κατά την ψηφοφορία, απειλώντας να μην συγκεντρωθεί ο απαιτούμενος αριθμός ψήφων.

Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι, η ιστορία έχει δείξει πως το ζήτημα της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας μπορεί να οδηγήσει σε ανατροπές. Το 2015, η κυβέρνηση συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ κατέρρευσε όταν απέτυχε να συγκεντρώσει την απαραίτητη πλειοψηφία για την εκλογή Προέδρου, οδηγώντας σε πρόωρες εκλογές και στην ανάληψη της εξουσίας από τον ΣΥΡΙΖΑ. Εκείνη η αποτυχία άλλαξε το πολιτικό σκηνικό της χώρας και αποτέλεσε σημείο καμπής.

Η αναλογία με το παρελθόν γίνεται ακόμη πιο έντονη αν αναλογιστούμε τα γεγονότα του 1993. Ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είχε χάσει την εξουσία εξαιτίας της διάσπασης που προκάλεσε ο Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος διαφώνησε ανοιχτά και αποχώρησε από τη Νέα Δημοκρατία. Η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από τη Νέα Δημοκρατία από τον Κυριάκο Μητσοτάκη αναζωπυρώνει μνήμες του παρελθόντος και ενισχύει την πιθανότητα να υπάρξουν παρόμοιες εξελίξεις.

Εάν συνδυάσουμε τις δύο αυτές ιστορικές στιγμές, γίνεται αντιληπτό πως η επιλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου για δεύτερη θητεία ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει αντίστοιχα πολιτικά σεισμικά φαινόμενα. Όσο περισσότεροι βουλευτές εκφράζουν ανοιχτά τις διαφωνίες τους, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η πιθανότητα να μην συγκεντρωθεί η απαιτούμενη πλειοψηφία. Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, η πολιτική σταθερότητα θα τεθεί υπό αμφισβήτηση, ενώ το πολιτικό σκηνικό μπορεί να οδηγηθεί ακόμη και σε πρόωρες εκλογές.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται ενώπιον μιας δύσκολης απόφασης που μπορεί να καθορίσει όχι μόνο την πορεία του κόμματός του αλλά και τη δική του πολιτική κληρονομιά. Με το φάσμα της ιστορίας να αιωρείται, η επιλογή του θα πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτική, καθώς η πολιτική αστάθεια παραμονεύει στη γωνία.

Πού θα είναι τελικά τα κεντρικά του Κινήματος Δημοκρατίας;

Για να γνωρίζετε, σας ενημερώνω έγκυρα ότι τα κεντρικά γραφεία του Κινήματος Δημοκρατίας του Στέφανου Κασσελάκη, πρόκειται να αλλάξουν τοποθεσία με το νέο έτος.

Η απόφαση αυτή δεν είναι ακριβώς εθελοντική, καθώς ο ιδιοκτήτης του σημερινού κτιρίου στον Ταύρο δεν σκοπεύει να διατηρήσει το ακίνητο μακροπρόθεσμα στη διάθεση του κόμματος. Παρά την εκτίμηση του Κασσελάκη για τη λειτουργικότητα και την αισθητική του χώρου, η αλλαγή δυστηχώς φαντάζει πλέον αναπόφευκτη.

Η επιλογή της νέας τοποθεσίας, όπως ακούγεται, προσανατολίζεται προς τον Πειραιά. Η επιλογή αυτής της περιοχής δεν είναι τυχαία. Ο Πειραιάς έχει διαχρονικά ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα, καθώς αποτελεί ένα σημείο συνάντησης διαφορετικών κοινωνικών στρωμάτων και πολιτικών απόψεων. 

Είναι μια περιοχή που συνδυάζει την ιστορική της σημασία με την έντονη οικονομική και κοινωνική δραστηριότητα, γεγονός που την καθιστά ιδανική για έναν πολιτικό οργανισμό που φιλοδοξεί να έχει άμεση σύνδεση με τις ανάγκες και τα προβλήματα των πολιτών.

Η ηγεσία του Κινήματος Δημοκρατίας βλέπει τη μετακίνηση ως μια ευκαιρία να επαναπροσδιορίσει τη φυσική της παρουσία και να έρθει πιο κοντά στις κοινωνίες που θέλει να εκπροσωπήσει. 

Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει ήδη δώσει δείγματα γραφής για τη στρατηγική του προσέγγιση, καθώς φαίνεται να πιστεύει ότι η πολιτική πρέπει να βγαίνει από τα γραφεία και να αγκαλιάζει τις τοπικές κοινωνίες. Ο Πειραιάς, με τη ζωντάνια του και τις ανάγκες του, αντικατοπτρίζει ακριβώς το πεδίο στο οποίο το Κίνημα θέλει να επικεντρωθεί.

Η αλλαγή έδρας δεν είναι απλώς μια οργανωτική απόφαση. Έχει και ισχυρό συμβολισμό. Ο Πειραιάς, με την ποικιλομορφία του, αντιπροσωπεύει μια μικρογραφία της κοινωνίας, και η επιλογή της περιοχής σηματοδοτεί την πρόθεση του κόμματος να «ακουμπήσει» πιο έντονα στα πραγματικά προβλήματα και στις ανησυχίες των πολιτών. Στα νέα γραφεία, όπως λέγεται, αναμένεται να αναπτυχθούν ακόμα πιο στοχευμένες δράσεις που θα ενισχύσουν την εξωστρέφεια του κόμματος.

Η πρόκληση, βέβαια, είναι μεγάλη. Μια μετακόμιση αυτού του είδους δεν είναι απλώς τεχνική διαδικασία· περιλαμβάνει αναδιοργάνωση, επαναπροσδιορισμό προτεραιοτήτων και προσαρμογή στις νέες συνθήκες. Όμως, όπως φαίνεται, η ηγεσία είναι αποφασισμένη να μετατρέψει αυτή την αλλαγή σε μια νέα αφετηρία.

Με τη νέα του βάση, το Κίνημα Δημοκρατίας φαίνεται να στοχεύει σε μια ακόμη μεγαλύτερη πολιτική δυναμική, με τον Στέφανο Κασσελάκη να παραμένει σταθερός στις δεσμεύσεις του για μια νέα πολιτική κουλτούρα, που βασίζεται στην αμεσότητα, τη διαφάνεια και τη σύνδεση με την κοινωνία. Το νέο έτος, λοιπόν, δεν φέρνει μόνο μετακόμιση, αλλά και νέες προοπτικές για το κόμμα που φιλοδοξεί να φέρει την αλλαγή.