Γλυκά Νερά: Η συγκλονιστική κατάθεση του αστυνομικού που πήρε το μωρό από τα χέρια του Μπάμπη

Έναν άνδρα που δεν έχυσε δάκρυ, ενώ δεν ήταν αντιληπτό αν ήταν σοκαρισμένος ή πολύ ψύχραιμος βλέποντας τη γυναίκα του νεκρή στο κρεβάτι. Ένας άντρας που είδε το σκύλο του κρεμασμένο από την κουπαστή της σκάλας και απλά το προσπέρασε σαν να μην έγινε ποτέ.

Αυτή την εικόνα είδε ο αστυνομικός Χρήστος Βαρδίκος όταν με έναν συνάδελφό του, μπήκαν στο σπίτι των Γλυκών Νερών απαντώντας σε κλήση της υπηρεσίας του. Ο μάρτυρας δέχθηκε ερωτήσεις και από τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλου.

Ο μάρτυρας περιέγραψε ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου τις πρώτες εικόνες που είδε και τις πρώτες αντιδράσεις του κατηγορούμενου, κάνοντας λόγο για «κακή σκηνοθεσία». Μάλιστα σε ερωτήσεις της υπεράσπισης υποστήριξε: «Αν εμένα μου είχε συμβεί αυτό, θα είχα ανέβει στη συκιά. Δεν θα καθόμουν και θα πάρω σε λίγο τηλέφωνο, και θα δω… Είναι μια κρίση καθαρά υποκειμενική».

«Η γυναίκα ήταν δεμένη πισθάγκωνα με ένα γκρι σαν κασκόλ και είχε περασμένο στο λαιμό της ένα δεύτερο ύφασμα. Της έλυσα τα δεσμά και πήρα το μωρό από πάνω της. Λύθηκε ο κατηγορούμενος και κάθισε στην άκρη του κρεβατιού και άρχισε να σκουντάει τη γυναίκα αν είναι καλά «είσαι καλά αγάπη μου» έλεγε. Τον ενημερώσαμε ότι είναι νεκρή και έκανε ενέργειες ότι ήταν σε σοκ και μου ζήτησε να πάρει αγκαλιά το μωρό. Του το έδωσα αλλά επειδή ήταν άγαρμπες οι κινήσεις του, φαινόταν σε κατάσταση θρήνου κι του πήρα το μωρό» είπε και πρόσθεσε: «Ήταν λίγο περίεργο. Το συζητήσαμε. Είτε ότι είναι πολύ σοκαρισμένος ή ότι είναι πολύ ψύχραιμος».

Πρόεδρος: «Είδατε μια συμπεριφορά ακραία;»

Μάρτυρας: «Είναι μια συμπεριφορά … έχουμε ξαναβρεθεί σε τέτοιες καταστάσεις και δεν την έχουμε δει αυτή την αντίδραση. Ότι δεν καταλάβαινε τί έχει συμβεί. Να κλάψω; Να μην κλάψω; Να ανησυχήσω;»

Πρόεδρος: «Ουσιαστικά είχε μια αμηχανία.»

Μάρτυρας: «Kάπως έτσι. Το μωρό τελικά το κράτησα εγώ και μας έκανε εντύπωση. Θεωρήσαμε ότι ήταν σε σοκ και για αυτό το κρατούσα εγώ. Μετά αφού έφυγε, συζητήσαμε με τους συναδέλφους ότι μας έκανε εντύπωση. Στο παράθυρο δεν υπήρχαν ίχνη παραβίασης σαν να ήταν βγαλμένο και ακουμπισμένο στο πάτωμα. Δεν ήταν ούτε σπασμένο το τζάμι. Στο ισόγειο υπήρχε κάμερα που ήταν βγαλμένη και σπασμένη στο πάτωμα. Συνηθίζεται σε τέτοιες ενέργειες.»

Εισαγγελέας: «Aν δεν ήταν αυτή η συνθήκη, δεν θα αφήνατε το χώρο ανέγγιχτο μέχρι να έρθει η αρμόδια υπηρεσία!;»

Μάρτυρας: «Δεν πειράξαμε το χώρο. Απλά λύσαμε τον κατηγορούμενο και πήραμε το μωρό. Και στην Κάρολαϊν της σήκωσα το κεφάλι και έβγαλα το ύφασμα αλλά ήταν νεκρή. Φορούσα γάντια. Δεν μολύνεται ο χώρος με το να σηκώσω λίγο το θύμα.»

Εισαγγελέας: «Μας περιγράφεται έναν άνθρωπο που χρήζει βοήθειας και με απασχολεί η περιγραφή του κατηγορούμενου την ώρα που τον λύνετε. Αναρωτιέμαι σας φάνηκε πειστικός;»

Μάρτυρας: «Όχι. Μας φάνηκε περίεργο ότι προσπαθούσε να πάρει τηλέφωνο με τη μύτη και ήταν δεμένος πισθάγκωνα, αφού ήταν δεμένος με τα χέρια μπροστά. Κυρίως, εγώ που είχα εμπλακεί συναισθηματικά λόγω της επαφής με το παιδί δεν κατάλαβα τίποτα. Ήταν τρεις δράστες, μας τους περιέγραψε, τον έδεσαν, έχασε τις αισθήσεις του και δεν θυμάται τi έγινε μετά.»

"Κακά σκηνοθετημένο"

Σύμφωνα με τον μάρτυρα, αφού ολοκληρώθηκε το περιστατικό, σε συζητήσεις που είχε με συναδέλφους του κατέληξαν ότι ήταν ένα κακό θέατρο από την πλευρά του κατηγορούμενου.

Εισαγγελέας: «Θεωρώ κρίσιμη την παρατήρηση σας ότι ήταν σε κατάσταση σοκ και έκανε άγαρμπες κινήσεις. Αλλά μετά λέτε ότι είχε παγωμένο βλέμμα…»

Μάρτυρας: «Θυμάμαι να τον λύνουμε και εκείνος ταρακουνάει τη γυναίκα του να δει αν είναι νεκρή. Εκείνη τη στιγμή ήταν σαν κάποιος να παίζει θέατρο, αυτό το συζητήσαμε μετά. Εκείνη τη στιγμή βλέπαμε έναν άνθρωπο σε σοκ αλλά μετά όταν συνδέσαμε τα κομμάτια, ειδικά ο συνοδός μου είπε ότι κάτι δεν πάει καλά, από τις αντιδράσεις του ότι μας έλεγε πως ήταν δεμένος πισθάγκωνα, ενώ ήταν μπροστά.»

Πρόεδρος: «Μας περιγράφετε πώς έκανε όταν του είπατε ότι είναι νεκρή;»

Μάρτυρας: «Τότε μου ζήτησε το μωρό. Και φάνηκε σε σοκ αλλά δεν έχυσε δάκρυ.»

Πολιτική αγωγή: «Πήγε το μυαλό σας ότι μπορεί να είναι ύποπτος;»

Μάρτυρας: «Εφόσον ξεπέρασα την αρχική εικόνα που ήταν πολύ δυνατή για μένα όσον αφορά στο παιδί, ήταν κακά σκηνοθετημένο και ερασιτεχνικά. Αυτό φάνηκε από τις συζητήσεις μας λίγα λεπτά μετά. Και στα υποκριτικά ταλέντα του κατηγορούμενου που προσπαθούσε να μας παραπλανήσει. Εγώ δεν μπορούσα να δεκτώ ότι ο πατέρας του παιδιού σκότωσε τη μάνα… Δεν μπορούσα να το δεχτώ οι άλλοι έλεγαν ότι "μυρίζει".

Ο κατηγορούμενος ρώτησε σχετικά τον μάρτυρα, επιμένοντας ότι κυρίως ενδιαφερόταν για το παιδί του. «Αυτό που μου έκανε εντύπωση και με στενοχωρεί είναι η δήλωση ότι μετά το συμβάν δεν πήρα την κόρη μου αγκαλιά. Με είδατε να τρέμω και σας έδωσα το παιδί να κατέβω τη σκάλα με ασφάλεια και μετά είχα την κόρη μου αγκαλιά και μέσα στο περιπολικό με βρήκε το ΕΚΑΒ και μέχρι να έρθουν οι γονείς μου, κρατήσατε για ένα λεπτό το παιδί μέχρι να μου πάρουν τις (ζωτικές) λειτουργίες.»

Πρόεδρος: «Θυμάστε πόση χρονική διάρκεια κρατήσατε το παιδί;»

Μάρτυρας: «Το θυμάμαι. Ήσασταν μόνο με το εσώρουχο και χωρίς παπούτσια και καθόσασταν στην κεντρική σκάλα. Εγώ ήμουν αυτός που σας έφερα τα παπούτσια σας και έδωσα λίγο το μωρό να φύγει από εκεί. Όσο μπορώ να θυμηθώ δεν το πήρατε καθόλου στην αγκαλιά σας, τουλάχιστον την πρώτη μισή ώρα. Μετά που ήρθε το ΕΚΑΒ είχε περάσει ώρα και δεν θυμάμαι ποιος το παρέδωσε.»

Καμία αντίδραση για τη Ρόξυ

Σε ερώτηση της πολιτικής αγωγής, ο μάρτυρας υποστήριξε ότι ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για τον θάνατο του σκυλιού.

Πολιτική αγωγή: «Πώς αντέδρασε ότι έμαθε ότι είχε σκοτωθεί το σκυλί της οικογένειας;»

Μάρτυρας: «Δεν υπήρξε καμία αντίδραση για το σκυλί. Το προσπεράσαμε σαν να μην υπήρχε. Ούτε ρώτησε ποτέ τι έγινε..»

Κατηγορούμενος: «Είτε δεν με είδατε ή δεν ήσασταν κοντά μου. Είδα το σκυλάκι μου και πήγα να πέσω από τις σκάλες. Το θυμάστε;»

Μάρτυρας: «Όχι. Δεν είδα κάποια αντίδραση από εσάς. Τώρα δεν ξέρω αν έγινε κάτι και δεν το είδα…»

Κατηγορούμενος: «Αν δεν είδατε κάτι δεν σημαίνει ότι δεν συνέβαινε. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπήρχε απάθεια...»

"Ήταν φοβερά ψύχραιμος"

Την εικόνα ενός ψύχραιμου άνδρα, με περίεργες αντιδράσεις, ειδικά τη στιγμή που του ανακοίνωσαν το θάνατο της γυναίκας του, έδωσε για τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο, ο δεύτερος αστυνομικός από την Άμεση Δράση, Κλεάνθης Αντωνόπουλος.

Ο μάρτυρας επεσήμανε όλα εκείνα τα στοιχεία που προκάλεσαν υπόνοιες ότι οι περιγραφές του κατηγορούμενου πιλότου δεν ευσταθούσαν.

Όπως ανέφερε, το παράθυρο δεν φαινόταν παραβιασμένο, οι αντιδράσεις του 31χρονου δεν ήταν οι αναμενόμενες, ήταν χτυπημένος στο μέτωπο και το απέκρυπτε και κυρίως «ήταν φοβερά ψύχραιμος». Μάλιστα αναφέρθηκε σε ένα περιστατικό όπου «ο εκφωνητής ρώτησε από τον ασύρματο κάτι και απάντησε ο κατηγορούμενος. Εννοώ ότι ήταν ψύχραιμος».

Εισαγγελέας: Δηλαδή σας έκανε εντύπωση που δεν είδατε μια έκφραση συναισθήματος…

Μάρτυρας: Ήμασταν 5 περιπολικά κάτω και δεν μπορούσαμε να τον πιστέψουμε και ο κατηγορούμενος ήταν ψύχραιμος.

"Είχε μια γαλήνη"

"Η αντίδραση του κατηγορουμένου όταν του είπε ο άλλος αστυνομικός «άστο τελείωσε» για τη γυναίκα του, ήταν σα να μη κατάλαβε τι έχει γίνει. Μας είπε κάποια στιγμή «γιατί τη σκότωσαν αφού τους έδωσα τα λεφτά». Από τις ερωτήσεις που μας έκανε κατάλαβε ότι είχε πεθάνει, αλλά η αντίδραση του ήταν τέτοια σαν να μην είχε πεθάνει η γυναίκα του. 

Η πρώτη αντίδραση ήταν σα να μη κατάλαβε, αλλά μετά είχε καταλάβει αλλά η συμπεριφορά του ήταν περίεργη. Ήταν ψύχραιμος σε σημείο που δε μπορούσα να το πιστέψω. Δεν έχω ξαναδεί τέτοια ηρεμία, τόση ψυχραιμία, είχε μια γαλήνη σε φάση που δεν το έχω ξαναδεί αυτό. Ήρθαν πολλές υπηρεσίες και σε όλες έλεγε την ιστορία σαν να μην έχει συμβεί κάτι σε αυτόν. Αν μου είχε συμβεί εμένα θα έλεγα «ρε παιδιά τα έχω πει πέντε φορές, πόσες φορές να τα πω» περιέγραψε ο μάρτυρας.

Μάλιστα, επισημάνθηκε πως ο πιλότος αναγνώρισε το όπλο των ληστών. «Μας είπε ότι οι ληστές είχαν όπλα και μάλιστα είπε ότι είχαν ένα όπλο σαν το δικό μου, γεγονός που μας έκανε εντύπωση γιατί ένα θύμα εκείνη τη στιγμή δεν παρατηρεί το είδος του όπλου» είπε.

Εισαγγελέας: Πως μέτρησε το χρόνο για να δέσει το λαιμό του;

Μάρτυρας: Θεωρώ ότι το δεν παίρνω ανάσα και πεθαίνω δεν ήταν αληθές. Ήταν σφιχτά δεμένο αλλά δεν ήταν σε τέτοια κατάσταση.

Από τη στιγμή που λύθηκε και μετά ήταν τρομερά ψύχραιμος, ήταν σαν να μην είχα πεθάνει η γυναίκα του. Ήμασταν μαζί 3-4 ώρες και δε μου είπε μια φορά «τι έπαθα! Έχασα τη γυναίκα μου». Πρώτη φορά στα 20 χρόνια είδα θύμα να έχει τέτοια ψυχραιμία.

Τέλος, και αυτός ο μάρτυρας υποστήριξε πως ο 33χρονος δεν αντέδρασε βλέποντας το σκυλί, κρεμασμένο στη σκάλα.