ΜΗΔΕΙΑ / Κριτική της παράστασης
Πρόλογος:
Η ομάδα του «Αντικειμενικότητα News» επισκέφθηκε το Κατράκειο Θέατρο Νίκαιας για την πρεμιέρα της παράστασης «Μήδεια» , σε σκηνοθεσία Λέας Μαλένη. Η εμβληματική τραγωδία του Ευριπίδη παρουσιάστηκε ενώπιον του θεατρόφιλου κοινού, ως ένα σθεναρό κήρυγμα, ενάντια στον στείρο ορθολογισμό, την αχρεία εξυπηρέτηση συμφερόντων και την υλιστική πολιτική.
Σύνοψη του έργου:
Ο Ιάσονας, διεκδικώντας μερίδιο εξουσίας στο βασίλειο της Κορίνθου, εγκαταλείπει τη γυναίκα του, Μήδεια, για να παντρευτεί την κόρη του βασιλιά Κρέοντα. Η Μήδεια, αδύναμη να αντέξει την προδοσία, αρχίζει να μηχανορραφεί την εκδίκησή της. Σύντομα, όμως, η ίδια θα έρθει αντιμέτωπη με ένα σκληρό και αδυσώπητo δίλημμα.
Εξωτερικοί συντελεστές:
Η σκηνοθέτης της παράσταση, Λέα Μαλένη, με βοηθό σκηνοθέτη τη Σταυριάνα Καδή, προέβαλε με αξιοσημείωτη ενάργεια τα κεντρικότερα μηνύματα του Ευριπίδειου έργου, ανέδειξε πληρέστατα τις διαχρονικές, κοινωνικοπολιτικές διαστάσεις του, ενώ τα γεγονότα της πλοκής παρουσιάστηκαν με την πρεπώδη ένταση, «κατακτώντας» τον προβληματισμό των θεατών.
Η πρωτότυπη μουσική του Θέμη Καραμουρατίδη κρίθηκε εξαίρετη, αφού «έντυσε» κάθε επιμέρους σημείο της παράστασης με πηγαίο συναισθηματισμό και κατάφερε να «ενστάλαξει» στο κοινό το αίσθημα της απόλυτης αδρεναλίνης.
Ο σκηνογράφος, Γιώργος Γαβαλάς και ο βοηθός του, Νικόλας Κανάβαρης, δημιούργησαν ένα σκηνικό με εμφανώς δυστοπικό χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να καταστούν σαφέστερα τα αποτρόπαια γεγονότα και η τραγική φθορά, που αντιμετωπίζουν οι κεντρικοί ήρωες.
Σε εκείνους είναι σημαντικό να δοθεί ιδιαίτερη μνεία και για τα κοκκινοβαμμένα, παιδικά αντικείμενα, τα οποία, καθώς βρίσκονταν τοποθετημένα σε διάφορα σημεία του έργου, συμβόλιζαν τον τραγικό θάνατο των παιδιών της Μήδειας και του Ιάσονα, κεντρίζοντας, έτσι, το ενδιαφέρον των θεατών.
Μέρος αυτής της «δυστοπικής» αισθητικής αποτέλεσαν, επίσης, τα υπέροχα κοστούμια της Κλαιρ Μπρέισγουελ και της βοηθού της, Κυράννα Γκιόκα, δια μέσου των «αυστηρών» τους γραμμών και των σκούρων τους αποχρώσεων.
Οι ηθοποιοί:
Με τον βαρυσήμαντο ρόλο της Μήδειας κλήθηκε να αναμετρηθεί η Μαρία Κίτσου, κατορθώνοντας να καθηλώσει το θεατρικό κοινό, μέσω της σπαρακτικής της ερμηνείας.
Η δική της «Μήδεια» παρουσιάστηκε γεμάτη απόγνωση και αγανάκτηση για τις αδικίες, που υπόκειται, εξαιτίας του φύλου και της καταγωγής της. Η αχαλίνωτη οργή της, όμως, συγκρούεται με τον μεγάλο φόβο που νιώθει για το μέλλον της ίδιας και, κυρίως, των παιδιών της.
Στον ψυχισμό της ηρωίδας εκτυλίσσεται μια εσωτερική διαμάχη, μεταξύ της μανιώδης εκδικητικότητας και της μητρικής ευαισθησίας. Το χαρακτηριστικό αυτό διασαφηνίστηκε πλήρως από την ηθοποιό, η οποία κρίθηκε αξιοσέβαστη για την υποκριτική της μαεστρία.
Ο Φάνης Μουρατίδης ανέλαβε να υποδυθεί τον Ιάσονα, πετυχαίνοντας την ολιστική απόδοση της ψυχοσύνθεσης του χαρακτήρα. Χάρη στις αυστηρές του κινήσεις, τόνισε τον τυπολατρικό και συμφεροντολογικό τρόπο σκέψης του και τις αποπνευματοποιημένες, λογικοκεντρικές του θέσεις.
Μάλιστα, στην τελευταία σκηνή του έργου, ο ηθοποιός φανέρωσε με έκδηλη αισθαντικότητα την ψυχική κατάρρευση του ρόλου, παρουσιάζοντας με άρτιο τρόπο την ακαριαία του «συντριβή» .
Παρ'όλα αυτά, ανασταλτικότατο παράγοντα στην κατά τα άλλα υπέροχη ερμηνεία του αποτέλεσε η έλλειψη ορθοφωνίας και η κακή προφορά των συριστικών συμφώνων (σ/ς) , γεγονός που αποσυντόντιζε τους θεατές.
Βαθιά ενσυναίσθηση και ευαισθησία προσέθεσε η Ελένη Καστάνη, ερμηνεύοντας την τροφό. Έθεσε ως επίκεντρο το πόσο συμπονά τη Μήδεια και πόσο θλίβεται από τις δυσμενείς καταστάσεις που βιώνει, ενώ απέδωσε την υποστηρικτικότητα και την αγνότητα του χαρακτήρα της.
Ως παιδαγωγός, ο Θοδωρής Κατσαφάδος συγκίνησε με την ανθρωπιά και τη διαύγεια που απέπνεε. Ο συνετός και εξευγενισμένος του τρόπος διαχείρισης των προβλημάτων αποτυπώθηκαν από τον ηθοποιό με επιτυχία.
Τον ρόλο του Αιγέα ενσάρκωσε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής, προσδίδοντας φανερή αυστηρότητα, λόγω της «στεντόρειας» χροιάς του. Ταυτόχρονα, ωστόσο, διατύπωσε πληρέστατα και τις ευαίσθητες πτυχές του ρόλου, εκφράζοντας με ρεαλισμό και ακεραιότητα την απόφασή του να βοηθήσει τη Μήδεια στην αντιμετώπιση της προσωπικής της δίνης.
Λίαν καλώς υποδύθηκε ο Λαέρτης Μαλκότσης τον ηγεμόνα της Κορίνθου, Κρέοντα, κάνοντας σαφή την προσπάθειά του να διασφαλίσει την ευημερία του βασιλείου του και της κόρης του, Γλαύκης. Παρουσίασε την αυταρχική του στάση, απέναντι στη Μήδεια, ενώ τόνισε και τη σταδιακή αναθεώρηση των αποφάσεών του για το ζήτημα της εξορίας, αποκαλύπτοντας τις κρυφές ευαισθησίες του χαρακτήρα.
Ο Αλμπέρτο Φάις συγκλόνισε τους θεατές, διά μέσου του μονολόγου του, ως Εξάγγελος. Αναγγέλοντας τις τραγικές συνέπειες του σχεδίου, που οργάνωσε η Μήδεια, ανέδειξε τη βαριά λύπη που αισθάνεται για τις υφιστάμενες συμφορές. Η δραματικότητα της φωνής του και οι εκφράσεις του προσώπου του διέγειραν συγκινησιακά το κοινό με αξιοθαύμαστο τρόπο.
Κλείνοντας, εξαιρετικές κρίθηκαν οι ηθοποιοί του χορού, λόγω της υποκριτικής τους δεινότητας και των «αηδονολάλητων» φωνών τους : Οι Αλίκη Αβδελοπούλου, Στέλλα Ράπτη, Έλενα Χατζηαυξέντη, Μυρτώ Παπά - Αργυροπούλου, Γωγώ Παπαϊωάννου και Μυρτώ Καστρινάκη - Μεϊτάνη.
Επίλογος:
Στο πλαίσιο της συγκεκριμένης παράστασης, εκδηλώθηκαν τα βαθύτερα νοήματα της «Μήδειας» , ενώ δόθηκε πλήρης έμφαση στις κοινωνικοπολιτικές της εκφάνσεις, αναδεικνύοντας και τη διαχρονική της υπόσταση. Το θεατρόφιλο κοινό παρέμεινε προσηλωμένο στη θέση του, συνεπαρμένο από την περίτεχνη παρουσίαση της σπουδαίας αυτής τραγωδίας.
Πληροφορίες σχετικά με την παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ
Διαβάστε Επίσης:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Καλωσήρθατε στον χώρο σχολίων του Αντικειμενικότητα. Να θυμάστε ότι κάθε άποψη είναι δεχτή εκτός αν προσβάλει ή θίγει τον άλλον όποτε παρακαλώ ο σχολιασμός σας να είναι κόσμιος.