ΕΚΑΒΗ / Κριτική της παράστασης

 


Επιμέλεια : Απόστολος Ιωαννίδης


O πρόλογος :


Στο Δημοτικό Θέατρο Κορυδαλλού «Θανάσης Βέγγος» παρευρέθηκε η ομάδα του «Αντικειμενικότητα News» , με αφορμή την παράσταση «Εκάβη» , σε σκηνοθεσία Ιούς Βουλγαράκη. Η διαχρονική τραγωδία του Ευριπίδη, με το οξύ , αντιπολεμικό περιεχόμενο, συνεκλόνισε το θεατρόφιλο κοινό, στα πλαίσια μιας πρωτοπόρας και μυσταγωγικής της απόδοσης.


Η σύνοψη του έργου :







Ύστερα από την οριστική λήξη του Πελοποννησιακού πολέμου, η πρώην βασίλισσα της Τροίας, Εκάβη, έρχεται αντιμέτωπη με την εθελούσια θυσία της κόρης της, Πολυξένης, στον τύμβο του Αχιλλέως και την αποτρόπαιη δολοφονία του γιου της, Πολύδωρου, από τον αδίστακτο βασιλιά της Θράκης, Πολυμήστορα.

Ο θρηνητικός σπαραγμός της δυστυχούς μητέρας θα μετεξελιχθεί σύντομα σε μιαν ατέρμονη επιθυμία για επιβολή δικαιοσύνης και αποκατάσταση των ηθών.


Οι εξωτερικοί συντελεστές : 


Χάρη στη σκηνοθέτη της παράστασης, Ιώ Βουλγαράκη, και τους βοηθούς της, Μάγια Κυριαζή και Γιάννη Τσιπτσή, τα σημαντικότερα μηνύματα της Ευριπίδειας αυτής τραγωδίας αποτυπώθηκαν με πληρέστατο ρεαλισμό και άκρως σύγχρονη νότα.

Οι θεατές της παράστασης μυήθηκαν στη θεμελιώδη αξία της ηθικής και του αγαθού, ενώ συνειδητοποίησαν αποτελεσματικά και ουσιαστικά τις ολέθριες συνέπειες του πολέμου και της στυγνής αισχροκέρδειας.

Σημειωτέον ότι η σκηνοθέτης κατόρθωσε να στηλιτεύσει με απόλυτα επίκαιρο τρόπο την κατάχρηση εξουσίας και την επακόλουθη κατίσχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέσω των πρωτοποριακών της μεθόδων.


Η μετάφραση της Ελένης Βαροπούλου διατύπωσε, μέσω του αξιοπρόσεκτα ευθύβολου και αρμονικού λόγου της, κάθε βαρυσήμαντο μήνυμα, που στόχευε ο ίδιος ο Ευριπίδης να διακηρύξει. Έτσι, η ταύτιση του κοινού με τους κεντρικούς χαρακτήρες και η εμπέδωση των προβληματισμών τους επετεύχθη με τρόπο ρεαλιστικό και ώριμο.









Διά μέσου της μουσικής του επιμέλειας και των αυθεντικά μοντερνιστικών του επιλογών, ο Νίκος Γαλενιανός προσέδωσε στην παράσταση συναισθηματική ένταση και υπέροχη, ατμοσφαιρική διάθεση.

Ιδιαίτερη μνεία οφείλεται να δοθεί στην ταλαντούχα επί σκηνής μουσικό, Άρτεμις Βαβάτσικα, που εκτέλεσε άψογα την εξαίρετη μουσική του προαναφερομένου.








Τα σκηνικά της Μαγδαληνής Αυγερινού και του βοηθού της, Δημοσθένη Κλιμένωφ, απέπνεαν μινιμαλιστική, αμιγώς αρχαιοελληνική αισθητική, η οποία συμβόλιζε την ολοσχερή καταστροφή της Τροίας από τους Αχαιούς και διέγειρε εντελώς το ενδιαφέρον των θεατρόφιλων θεατών.






Οι ίδιοι συντελεστές σχεδίασαν με πραγματική καλαισθησία και τα κοστούμια της παράστασης. Οι δημιουργίες τους εμφορούνταν από διακριτή γεωμετρία, αυστηρές γραμμές καλοραμμένων υφασμάτων και παρέπεμπαν ολιστικά στην ιδιοσυγκρασία του κάθε χαρακτήρα.


Οι ηθοποιοί :







Η Ελένη Κοκκίδου ενσάρκωσε τον κορυφαίο ρόλο της Εκάβης, σφυρηλατώντας μια νέα, μοντέρνα του υπόσταση. Χρησιμοποιώντας τα πολυποίκιλα, εκφραστικά της μέσα, παρουσίασε με απαράμιλλη μαεστρία τις δυνατές, ψυχολογικές μεταπτώσεις της ηρωίδας και τη βαθμιαία μεταλλαγή του θρήνου της σε ριζοσπαστική διεκδίκηση δικαίου.

Η ερμηνεία της ηθοποιού χαρακτηριζόταν από σύγχρονο αέρα και βαθιά αλήθεια, η οποία κατέκτησε δικαιωματικά την αμέριστη καθήλωση του κοινού.





Υποδυόμενη την Πολυξένη, η χαρισματική Μαρίνα Καλογήρου κέντρισε την προσοχή των θεατών, καθώς εξέπεμπε την παιδική αγνότητα και τη νεανική ορμή της ηρωίδας. Το ιδιαίτερο χρώμα της φωνής της και το φλογερό, διαπεραστικό βλέμμα της νοηματοδοτούσαν ολοκληρωτικά τη γενναιότητα της Τρωάδας πριγκίπισσας, η οποία τόλμησε να υποτάξει ακόμη και τον ίδιο τον θάνατο στη δική της ανεξαρτησία.





Ο Θανάσης Κουρλαμπάς κλήθηκε να αναλάβει τον ρόλο του πολυμήχανου Οδυσσέα, διατυπώνοντας εναργώς τον αδιάλλακτο κυνισμό και την έλλειψη συναισθηματισμού του τελευταίου. Ο συνετός, αλλά δυναμικός χαρακτήρας του ήρωα και ο μεθοδικός τρόπος σκέψης του παρουσιάστηκαν από τον ταλαντούχο ηθοποιό με τρομερή πειστικότητα και αληθοφάνεια.





Στον ρόλο του Θρακιώτη βασιλιά, Πολυμήστορα, ο Άκης Σακελλαρίου παρουσίασε με απόλυτη μαεστρία τις νοσηρές εκφάνσεις της κοινωνικής υποκρισίας και της αδάμαστης φιλαργυρίας. Ο ηθοποιός, χάρη στην υπέροχη κίνηση και τη γεμάτη στόμφο χροιά του, άφησε το δικό του, μοναδικό στίγμα. Η σκηνή, μάλιστα, της μοιραίας τύφλωσης του Πολυμήστορα ερμηνεύθηκε συγκλονιστικά και αξιέπαινα.





Έλλειψη πειστικότητας και καλλιτεχνικού βάθους παρατηρήθηκε στην ερμηνεία του Αλέκου Συσσοβίτη, ως Αγαμέμνονα. Ο ηθοποιός δεν κατάφερε να εκπέμψει το απαραίτητο κύρος, όπως απαιτούσε ο ρόλος του Μυκηναίου βασιλιά, ούτε να αναδείξει τη θέση του, ως εκπροσώπου της ηθικής και του νόμου. Η κινησιολογία του, ο τρόπος ομιλίας του και οι υποκριτικές του επιλογές φανέρωναν μια επιφανειακή και μέτρια προσέγγιση του βαρυσήμαντου αυτού χαρακτήρα.





Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης ερμήνευσε με πηγαία αισθαντικότητα τον αγγελιαφόρο Ταλθύβιο, τον μαντατοφόρο του Αγαμέμνονα, που ενημερώνει την Εκάβη για τις φοβερές λεπτομέρειες του επεισοδιακού θανάτου της Πολυξένης. Η αφήγηση των γεγονότων της θυσίας αυτής αποδόθηκε με άκρως συγκινησιακό ύφος από τον ηθοποιό, γεγονός αξιομνημόνευτο.





Με υπέροχο, νεανικό αέρα και αβρότητα στον τόνο της φωνής του, ο Ερρίκος Μηλιάρης ενσάρκωσε το πνεύμα του νεκρού Πολύδωρου, το οποίο μας αφηγήθηκε στην αρχή της παράστασης τα τραγικά γεγονότα της δική του ιστορίας. Ο μονόλογός του καθήλωσε το θεατρόφιλο κοινό και το μύησε στο κλίμα του έργου με πλήρη επιτυχία.





Η Ηλεάνα Μπάλλα, στον ρόλο της Θεράπαινας, διευκρίνησε πλήρως τα πολύπτυχα συναισθήματα θλίψης και πόνου, που η ηρωίδα αισθάνεται για τα δεινά της Εκάβης, μέσω της υπέροχης εκφραστικότητάς της.

Εξαιρετικές και ιδιαίτερα δυναμικές κρίθηκαν οι ερμηνείες και των ηθοποιών του χορού, που εντυπωσίασαν αδιαμφισβήτητα τους θεατές: Η Ασημίνα Αναστασοπούλου, η Ελισσάβετ Γιαννοπούλου, η Μαρία Κωνσταντά, η Ευσταθία Λαγιόκαπα, η Λυγερή Μητροπούλου, η Ειρήνη Μπούνταλη, η Χρύσα Τουμανίδου και η Αμαλία Τσεκούρα.


Ο επίλογος :






Συνολικά, το θεατρικό αυτό εγχείρημα διατύπωσε με απόλυτα ολοκληρωμένο και σαφή τρόπο τα πολυσήμαντα νοήματα της «Εκάβης» . Οι συντελεστές δημιούργησαν μια σύγχρονη και μοντέρνα παρουσίαση του έργου με τόση λιτότητα και αλήθεια, ώστε υπογραμμίστηκαν τα επίκαιρα στοιχεία του και το καθηλωμένο κοινό βίωσε μια πρωτόγνωρη και συνταρακτική «αγωγή στην ψυχή» .

Πληροφορίες σχετικά με την παράσταση μπορείτε να βρείτε εδώ

Διαβάστε Επίσης:

Σχόλια

Διαβάστε ακόμη