Νίκη Κεραμέως: Άδεια μόνο με την άδεια του εργοδότη - Τι προβλέπει το νέο εργασιακό νομοσχέδιο-έκτρωμα του Υπουργείου Εργασίας

Φαίνεται ότι η υπουργός Εργασίας Νίκη Κεραμέως σκέφτηκε απλά και πρακτικά. Εφόσον σύμφωνα με όλες τις έρευνες οι μισοί τουλάχιστον εργαζόμενοι (το 52% των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα) δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να κάνουν καλοκαιρινές διακοπές έστω και τέσσερις-πέντε ημέρες, τότε ας θεσμοθετήσουμε τον περιορισμό της άδειας ή τουλάχιστον αυτή να χορηγείται μόνο με τη σύμφωνη γνώμη του εργοδότη.

Τώρα αν αυτή η παρέμβαση, με συγκεκριμένη διάταξη στο εργασιακό νομοσχέδιο (η κατάθεσή του στη Βουλή θα καθυστερήσει λίγο ακόμα λόγω Τεμπών και ΟΠΕΚΕΠΕ), συνιστά παραβίαση του Εργατικού Δικαίου και των συλλογικών διαπραγματεύσεων, αυτό δεν ενδιαφέρει την ηγεσία του υπουργείου, που προωθεί τη «Δίκαιη Εργασία για όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας-Στήριξη στον Εργαζόμενο-Προστασία στην Πράξη».

Η «στήριξη στην πράξη» όσον αφορά την καλοκαιρινή άδεια δεν θα ρυθμίζεται μέσω συλλογικής διαπραγμάτευσης, αλλά θα γίνεται πλέον με «ατομική διαπραγμάτευση» και δεν θα χορηγείται αν η επιχείρηση επικαλεστεί φόρτο εργασίας, και οι εργαζόμενοι θα έχουν το… δικαίωμα σε «σπαστή» άδεια που θα χορηγείται σε τέσσερις ή πέντε περιόδους μέσα στον χρόνο, πάντα υπό την αίρεση συμφωνίας του εργοδότη.

Τι ισχύει σήμερα

Με την ισχύουσα νομοθεσία και με ρύθμιση μέσω και της Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΕΓΣΣΕ) η θερινή ετήσια άδεια των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα χορηγείται σε πλήρη συνεννόηση με τον εργοδότη, με την προϋπόθεση ότι οι μισοί τουλάχιστον εργαζόμενοι σε μια επιχείρηση θα πρέπει να έχουν λάβει την άδειά τους από την 1η Μαΐου μέχρι και τις 30 Σεπτεμβρίου.

Ο εργαζόμενος υποβάλλει σχετικό αίτημα δύο μήνες νωρίτερα και ο εργοδότης υποχρεούται να την εγκρίνει και να καταβάλει το αντίστοιχο επίδομα εντός του συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος.

Η διάρκεια της άδειας εξαρτάται από τον αριθμό των εργάσιμων ημερών και την προϋπηρεσία του εργαζόμενου στην επιχείρηση. Για όσους εργάζονται πενθήμερο η ετήσια άδεια ανέρχεται σε 20 εργάσιμες ημέρες, ενώ για εξαήμερο φτάνει τις 24 ημέρες.

Χωρίς καλοκαιρινή άδεια

Αυτό το πλαίσιο αλλάζει χωρίς τη στοιχειώδη διαβούλευση η υπουργός Εργασίας, παραβιάζοντας τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και διευκολύνοντας συγκεκριμένες επιχειρήσεις (βιομηχανία, επισιτισμός, τουρισμός), επιμηκύνοντας προσχηματικά την περίοδο χορήγησης της άδειας μέχρι και τον Οκτώβριο.

Έτσι μια οικογένεια με παιδιά σχολικής ηλικίας δεν θα μπορεί να κάνει διακοπές (τον Οκτώβριο έχουν ανοίξει τα σχολεία) αν η επιχείρηση λόγω φόρτου εργασίας δεν χορηγεί άδεια μεταξύ Μαΐου και Σεπτεμβρίου! Κατά την υπουργό, δίνεται η δυνατότητα μεγαλύτερης ευελιξίας στη χορήγηση της ετήσιας άδειας.

Πρόκειται, σύμφωνα με το υπουργείο, «για μια θετική εξέλιξη που διευκολύνει τον προγραμματισμό προσωπικού χρόνου και ξεκούρασης των εργαζομένων, διατηρώντας όμως τις ισορροπίες με τις ανάγκες των επιχειρήσεων»!

Η διατύπωση της συγκεκριμένης διάταξης στο εργασιακό νομοσχέδιο έχει ως εξής: «Προβλέπεται μεγαλύτερη ελευθερία για τον εργαζόμενο στη δυνατότητα κατανομής της ετήσιας άδειας αναψυχής, σε συνεννόηση με τον εργοδότη. Τι σημαίνει αυτό στην πράξη; Ο εργαζόμενος θα μπορεί να ζητά άδεια ακόμη και τρεις ή τέσσερις φορές τον χρόνο, υπό την προϋπόθεση ότι κάθε φορά η άδεια θα αφορά τουλάχιστον 5 ημέρες συνεχόμενες.

Δεν αλλάζει βέβαια η πρόβλεψη ότι ο εργοδότης μπορεί να αρνηθεί επικαλούμενος αυξημένες ανάγκες της επιχείρησης κατά το συγκεκριμένο διάστημα, κάτι που ισχύει και σήμερα».

Εδώ το υπουργείο διαστρεβλώνει και διαγράφει την υποχρέωση (κατοχυρωμένη μέσω ΣΣΕ) του εργοδότη να εγκρίνει την καλοκαιρινή άδεια των 10 ή 12 εργάσιμων ημερών από τον Μάιο ως τον Σεπτέμβριο, δίνει τη δυνατότητα για μονομερή χορήγηση άδειας και για «ξεκάρφωμα» προσθέτει και τον Οκτώβριο.

ΓΣΣΕ: Νέα απορρύθμιση

Σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ, η περαιτέρω απορρύθμιση του πλαισίου της εργασίας και η εναπόθεση της διευθέτησης του χρόνου εργασίας και αναψυχής στην ατομική διαπραγμάτευση, όπου η σχέση εργοδότη-εργαζόμενου είναι ετεροβαρής, οδηγούν επί της ουσίας σε ναρκοθέτηση κάθε προσπάθειας αποκατάστασης του πλαισίου των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Η διάρκεια του χρόνου εργασίας, του χρόνου ανάπαυσης και της άδειας για την αναψυχή των εργαζομένων δεν μπορεί να ρυθμίζεται με κρατική παρέμβαση, αλλά μόνο με κοινωνικό διάλογο, μόνο με συλλογική διαπραγμάτευση.

«Ζητούμε από την κυβέρνηση και από το Υπουργείο Εργασίας να αποσυρθεί άμεσα το σχέδιο νόμου και να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για την αποκατάσταση του πλαισίου των συλλογικών διαπραγματεύσεων».