«Τον φασισμο βαθιά κατάλαβε τον»- Το διαχρονικό μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου

"Ο φασισμός δεν έρχεται από το μέλλον
καινούριο τάχα κάτι να μας φέρει.
Τι κρύβει μέσ’ στα δόντια του το ξέρω,
καθώς μου δίνει γελαστός το χέρι."

Η 28η Οκτωβρίου είναι ημέρα μνήμης και ιστορικής αναστοχασμού για την Ελλάδα. Εκείνη την ημέρα του 1940, οι Έλληνες είπαν το δικό τους μεγάλο "Όχι" στον φασισμό και τον ναζισμό, δύο ιδεολογίες που έσπειραν τη βία, την καταπίεση και την καταστροφή. Το "Όχι" που είπε ο ελληνικός λαός δεν ήταν απλώς μια λέξη, αλλά μια αντίσταση ενάντια στη βαρβαρότητα και την υποταγή.

Όταν το πρωί της 28ης Οκτωβρίου οι Ιταλοί απαίτησαν ελεύθερη διέλευση από τα ελληνικά εδάφη, η απάντηση του ελληνικού λαού ήταν ξεκάθαρη: "Όχι". Αυτό το "Όχι" δεν ανήκει σε έναν και μόνο άνθρωπο, αλλά στον λαό που σηκώθηκε ενάντια στους επίδοξους κατακτητές. 

Ανήκει στους στρατιώτες που πολέμησαν στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας, στους αμάχους που στήριξαν την αντίσταση με κάθε μέσο, και σε όλους όσους ονειρεύονταν μια ελεύθερη πατρίδα χωρίς φασισμό και καταπίεση.

Ανήκει στους Μανώλη Γλέζο και Λάκη Σάντα που με απαράμιλλο θάρρος και ηρωισμό ανέβηκαν στον βράχο της Ακροπόλης και κατέβασαν την Γερμανική σημαία σημειώνοντας μια από τις κορυφαίες πράξεις αντίστασης ενάντιας στον Γερμανό κατακτητή.

Η ιστορία του 1940 δεν είναι απλά μια στιγμή ηρωισμού και αντίστασης, αλλά μια υπενθύμιση του τι συμβαίνει όταν οι άνθρωποι ενωθούν απέναντι στην αδικία και την τυραννία. 

Ο ελληνικός λαός βγήκε μπροστά ενάντια στους Ιταλούς και αργότερα στους Γερμανούς κατακτητές, πολεμώντας με θάρρος και αυτοθυσία. Έδειξε πως όταν μια κοινωνία υπερασπίζεται την ελευθερία της και την αξιοπρέπειά της, κανένας κατακτητής δεν μπορεί να της την αφαιρέσει.

Ωστόσο, αυτό το μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου παραμένει επίκαιρο ακόμα και σήμερα.

Ο φασισμός δεν έρχεται από μέρος
Που λούζεται στον ήλιο και στ' αγέρι.
Το κουρασμένο βήμα του το ξέρω
Και την περίσσια νιότη μας την ξέρει.
Μα πάλι θε ν' απλώσει σα χολέρα
Πατώντας πάνω στην ανεμελιά σου
Και δίπλα σου θα φτάσει κάποια μέρα
Αν χάσεις τα ταξικά γυαλιά σου.

Στις μέρες μας, βλέπουμε φασιστικές ιδεολογίες να βρίσκουν και πάλι έδαφος όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε όλο τον κόσμο. Ο φασισμός εκμεταλλεύεται την κοινωνική αδικία, την οικονομική ανισότητα και τον φόβο για το μέλλον για να διεισδύσει ξανά στην καθημερινότητά μας. 

Οι προκλήσεις του σήμερα δεν είναι ίδιες με εκείνες του 1940, όμως ο φασισμός φορά και πάλι το προσωπείο της ψεύτικης ελπίδας και προσπαθεί να "δώσει γελαστός το χέρι".

Ιδιαίτερα ανησυχητικό είναι ότι πολλές φορές, οι πιο ευάλωτοι σε τέτοιες ιδεολογίες είναι οι νέοι. Όταν οι νέοι άνθρωποι αισθάνονται απογοήτευση, όταν βλέπουν την αδικία και την ανισότητα γύρω τους, είναι πιο εύκολο να παρασυρθούν από εκείνους που προωθούν τη βία, τον ρατσισμό και τον διχασμό. Έτσι, ο φασισμός έρχεται να εκμεταλλευτεί τη δική μας ανεμελιά, την απογοήτευση και την ανασφάλεια των νέων, προσφέροντας φαινομενικές λύσεις μέσα από την καταπίεση και τον εξτρεμισμό.

Η απάντηση σε αυτή την απειλή είναι να μην ξεχνάμε το ιστορικό μας παρελθόν. Οι νέες γενιές οφείλουν να διδαχθούν όχι μόνο για τον ηρωισμό του 1940, αλλά και για το τι σημαίνει ο φασισμός σε όλες του τις μορφές. Να κατανοήσουν πως η αληθινή ελευθερία και η δημοκρατία δεν μπορούν να συμβαδίζουν με τον ρατσισμό, την καταπίεση και την μισαλλοδοξία.

Η 28η Οκτωβρίου μας υπενθυμίζει ότι το "Όχι" απέναντι στη βία και την αδικία δεν είναι μόνο μια ιστορική δήλωση, αλλά και μια καθημερινή στάση ζωής. Η ιστορική μνήμη είναι το πιο ισχυρό μας όπλο ενάντια σε κάθε προσπάθεια επαναφοράς του φασισμού. Διότι ο φασισμός, όπως μας υπενθυμίζει το τραγούδι, δεν είναι κάτι νέο ή μακρινό, αλλά κάτι που ξέρουμε πολύ καλά και πρέπει να πολεμήσουμε με κάθε τρόπο.

Ας κρατήσουμε ζωντανό το μήνυμα της 28ης Οκτωβρίου, μαθαίνοντας από το παρελθόν και αντιστεκόμενοι σε κάθε μορφή φασιστικής ιδεολογίας που προσπαθεί να σηκώσει κεφάλι. Είναι ευθύνη μας να πούμε και πάλι "Όχι", με την ίδια αποφασιστικότητα, με την ίδια πίστη στην ελευθερία και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Τον φασισμό βαθιά κατάλαβέ τον
Δεν θα πεθάνει μόνος, τσάκισέ τον.