15 χρόνια από την εν ψυχρώ δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου- Κυκλοφοριακές ρυθμίσεις στο κέντρο της Αθήνας- Το χρονικό

Το ημερολόγιο έδειχνε 6 Δεκεμβρίου του 2008. Ο Αλέξης Γρηγορόπουλος ήταν στα Εξάρχεια. Ο 15χρονος μαθητής βρισκόταν στη συμβολή των οδών Τζαβέλλα και Μεσολογγίου, όταν έπεσε νεκρός από τη σφαίρα του Επαμεινώνδα Κορκονέα, ειδικού φρουρού της ΕΛ.ΑΣ. Η είδηση της δολοφονίας μεταδόθηκε από στόμα σε στόμα μέσα σε λίγα μόνο λεπτά και η Αθήνα άρχισε να φλέγεται.

Το κύμα της αγανάκτησης κατά της αστυνομικής βίας, με αφορμή τη δολοφονία του χαμογελαστού Αλέξη, κατέκλισε την Ελλάδα και οδήγησε σε πρωτοφανούς έντασης ταραχές, κυρίως στην πρωτεύουσα, τις «χειρότερες από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974» όπως έγραψε τότε η εφημερίδα «Καθημερινή».

Το βράδυ της 6ης Δεκεμβρίου

Η μοιραία συνάντηση δράστη και θύματος έγινε λίγα λεπτά μετά τις 9 το βράδυ στη συμβολή των οδών Τζαβέλα και Μεσολογγίου στα Εξάρχεια. Όλα ξεκίνησαν όταν η παρέα του 15χρονου μαθητή ήρθε σε φραστική αντιπαράθεση με τους δύο ειδικούς φρουρούς που περιπολούσαν στο σημείο.

Ο Επαμεινώνδας Κορκονέας και ο συνάδελφός του, Βασίλης Σαραλιώτης, διατάχθηκαν να αποσυρθούν από τον τόπο του επεισοδίου. Προς στιγμήν υπάκουσαν στις εντολές των προϊσταμένων τους, αλλά λίγο μετά επανήλθαν πεζή στην οδό Τζαβέλα, όπου ήταν η παρέα των νεαρών.

Η σφαίρα που βγήκε από το όπλο του ειδικού φρουρού ήταν αρκετή, για να κόψει το νήμα της ζωής του Αλέξη.

«Ρε ‘σεις, με χτυπήσανε». Αυτές ήταν οι τελευταίες λέξεις του 15χρονου μαθητή, ενώ όσοι ήταν κοντά του φώναζαν «Ασθενοφόρο».

Όσο ο Αλέξης ήταν πεσμένος στο έδαφος, άρχισε να μαζεύεται πλήθος. Κανείς δεν είχε συνειδητοποιήσει ότι το παιδί είναι νεκρό, μέχρι τη στιγμή που κάποιος σήκωσε τη μπλούζα του και είδε την τρύπα στο σημείο της καρδιάς.

Ο Αλέξης μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στον Ευαγγελισμό, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του, ο οποίος, όπως έδειξε η ιατροδικαστική εξέταση, ήταν ακαριαίος, καθώς η σφαίρα διαπέρασε την καρδιά του και καρφώθηκε στον 10ο θωρακικό σπόνδυλο.

«Ένα παιδί πυροβολήθηκε στα Εξάρχεια» ήταν η φράση που κυκλοφορούσε από στόμα σε στόμα.

Οι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί άργησαν να μεταδώσουν την είδηση, μεταφέροντας αρχικά την πρώτη επίσημη εκδοχή της αστυνομίας για το περιστατικό, σύμφωνα με την οποία το περιπολικό είχε δεχτεί «μαζική επίθεση αναρχικών» με ξύλα και μολότοφ, ο αστυνομικός πυροβόλησε, για να σώσει τη ζωή του και η σφαίρα «εξοστρακίστηκε», κάτι που διαψεύστηκε αργότερα από την ιατροδικαστική έρευνα.

Η Αθήνα φλέγεται

Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου προκάλεσε ακαριαία ένα νεανικό κύμα διαμαρτυρίας, που όμοιό του δεν είχε ξαναζήσει η χώρα από τη μεταπολίτευση και μετά.

Χιλιάδες πολίτες κάθε ηλικίας βγήκαν αμέσως και εντελώς αυθόρμητα στους δρόμους, φωνάζοντας συνθήματα εναντίον της αστυνομικής βίας. Λεπτά μετά τη δολοφονία στήθηκαν τα πρώτα οδοφράγματα και λίγες μόνο ώρες μετά την ανακοίνωση του θανάτου ξέσπασαν οι πρώτες οδομαχίες έξω από τα πανεπιστήμια.

Από την επόμενη κιόλας ημέρα έως τις 10 Δεκεμβρίου πραγματοποιήθηκαν μεγάλες πορείες διαμαρτυρίας στην Αθήνα και σε πολλές πόλεις της χώρας. Μαθητές γυμνασίων και λυκείων βγήκαν στους δρόμους, προχώρησαν σε πορείες, καταλήψεις σχολείων και απείχαν από τα μαθήματα, για να διαδηλώσουν για τον 15χρονο Αλέξη, ζητώντας να δικαιωθεί η μνήμη του.

Σημειώθηκαν σοβαρά επεισόδια και πρωτοφανείς καταστροφές σε δημόσια κτίρια, τράπεζες, εμπορικά καταστήματα, μνημεία και αυτοκίνητα.

Οι μεγαλύτερες καταστροφές έγιναν στην Αθήνα και, σύμφωνα με την εκτίμηση του ΕΒΕΑ, οι ζημιές που προκλήθηκαν μόνο στην πρωτεύουσα ξεπέρασαν τα 50 εκατομμύρια ευρώ.

Η εικόνα του φλεγόμενου χριστουγεννιάτικου δέντρου στην Πλατεία Συντάγματος κατά τη διάρκεια πορείας για τον Αλέξη Γρηγορόπουλο λίγο μετά τη δολοφονία του μετατράπηκε σε «σύμβολο» και έγινε ακόμη και πρωτοσέλιδο στους New York Times.

Η κηδεία του 15χρονου Αλέξη

Η κηδεία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου πραγματοποιήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου στο κοιμητήριο Παλαιού Φαλήρου, παρουσία χιλιάδων πολιτών και μαθητών.

Μετά το τέλος της, όμως, σημειώθηκαν άγρια επεισόδια και πετροπόλεμος στη γύρω περιοχή και τα ΜΑΤ έκαναν χρήση δακρυγόνων, ενώ αστυνομικοί της Ομάδας Ζ πυροβόλησαν πολλές φορές στον αέρα.

Τα επεισόδια συνεχίστηκαν και το ίδιο βράδυ σε πολλές πόλεις, πλην της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, ενώ Ρομά επιτέθηκαν και στο αστυνομικό τμήμα Ζεφυρίου.

Στο σημείο όπου ο τότε 15χρονος Αλέξης Γρηγορόπουλος έπεσε νεκρός από τη σφαίρα του Επαμεινώνδα Κορκονέα έχει τοποθετηθεί μνημείο και πλάκα στη μνήμη του, ενώ περαστικοί αφήνουν καθημερινά, όλ’ αυτά τα χρόνια, λουλούδια.

Η μαύρη επιγραφή με τη φωτογραφία του 15χρονου μαθητή αναφέρει: «Εδώ, στις 6 Δεκεμβρίου 2008, εντελώς αναίτια, έσβησε το παιδικό χαμόγελο του αθώου δεκαπεντάχρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τις σφαίρες αμετανόητων δολοφόνων».

Το λευκό μάρμαρο στο μνημείο για τον Αλέξη αναφέρει: «Στη μνήμη του μικρού Αλέξανδρου. Δεν σε σκότωσε ο θάνατος. Τα σπίτια των νεκρών είναι χτισμένα με λήθη. Τα σπίτια των ζωντανών είναι φτιαγμένα από μνήμη.

Η δική σου μνήμη θα μείνει ζωντανή. Ένα φωτεινό αστέρι που θα λάμπει για πάντα. θα φωτίζει τα χνάρια σε όσους συνεχίζουν τον αγώνα.

Στις τσέπες μας κουβαλάμε το χαμόγελό σου.

Γιατί δεν είπαμε ποτέ αντίο αλλά εις το επανιδείν».

Συγκεντρώσεις και πορείες σε όλη τη χώρα

Συγκεντρώσεις και πορείες μνήμης για τη συμπλήρωση 15 χρόνων από τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα διοργανώνονται σήμερα Τετάρτη 6 του Δεκέμβρη σε ολόκληρη τη χώρα.

Το πρώτο ραντεβού δίνουν μαθητές και φοιτητές στις 12:00 στα Προπύλαια. «Εμείς οραματιζόμαστε μια κοινωνία πραγματικά δημοκρατική και ασφαλή για όλες και όλους. 

Μια χώρα όπου δε θα δολοφονούνται άνθρωποι στους δρόμους, όπου οι μειονότητες δε θα αντιμετωπίζονται με τρόπο βάναυσο, αλλά θα έχουν ίδια δικαιώματα με όλους. Για αυτήν την κοινωνία θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε» υπογραμμίζει η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ που απευθύνει κάλεσμα για την πορεία μνήμης.

Ανάλογα κάλεσμα για συγκέντρωση στις 18:00 στα Προπύλαια έχουν απευθύνει συλλογικότητες, σωματεία και φορείς.

Στις 21:00 διοργανώνεται σιωπηλή συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο σημείο δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου στον πεζόδρομο της Μεσολογγίου στα Εξάρχεια.

Στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν επίσης δύο συγκεντρώσεις, μια μαθητική στις 12:00 στην Καμάρα και μια στις 18:00 πάλι από την Καμάρα. Συγκεντρώσεις είναι επίσης προγραμματισμένες στην Πάτρα, τον Βόλο, το Αγρίνιο, την Καρδίτσα, την Κομοτηνή, την Χαλκίδα και την Καβάλα.

Υπενθυμίζεται ότι με εντολή της ΕΛΑΣ κλείνουν σήμερα οι σταθμοί του μετρό «Πανεπιστήμιο» και «Μοναστηράκι». Ο πρώτος θα παραμείνει κλειστός από τις 9:00 και μέχρι νεωτέρας, ενώ ο σταθμός «Μοναστηράκι» από τις 11:00 έως τις 15:00 και από τις 18:00 και μέχρι νεωτέρας.

«Φρούριο» θα είναι η Αθήνα, καθώς στο δρόμο θα είναι περίπου 4.000 αστυνομικοί.

Στέφανος Κασσελάκης: «Έχουμε υποχρέωση να δημιουργήσουμε μια χώρα για τη γενιά του Αλέξη - Στο όνομα του Αλέξη»


Για πάντα η 6η Δεκεμβρίου θα είναι η μέρα του Αλέξη Γρηγορόπουλου, υπογραμμίζει ο Στέφανος Κασσελάκης, σε μήνυμά του για τη συμπλήρωση 15 χρόνων από τη δολοφονία από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα.

Σε ανάρτησή του στην πλατφόρμα Χ ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ υπογραμμίζει ότι ένα κομμάτι της χώρας μας έμεινε για πάντα εκεί καθηλωμένο, μην μπορώντας να ξεπεράσει το συλλογικό τραύμα που γέννησε η δολοφονία.

«Αν το τραύμα από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου μένει τόσο βαθύ, είναι γιατί ποτέ δεν ήρθε η κάθαρση» σημειώνει, προσθέτοντας ότι εκείνες τις ημέρες άνοιξε η Κερκόπορτα για τον χορό των κανιβάλων που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τονίζει ότι η γενιά του Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι 15χρονοι που βαφτίστηκαν ταραξίες, σήμερα είναι 30άρηδες αντιμέτωποι με την εργασία χωρίς δικαιώματα, την ανεργία, την ακρίβεια, τα απλησίαστα ενοίκια, την αβεβαιότητα. Μια ολόκληρη γενιά αδικαίωτη.

«Ίσως το πένθος μας να το είχε κάπως απαλύνει ο χρόνος, αν η κοινωνία και η χώρα είχαν πάρει άλλη τροχιά, αντί για αυτή της συντηρητικοποίησης, της μισαλλοδοξίας, της ανοχής στον εκφασισμό» αναφέρει με νόημα.

«Έχουμε υποχρέωση να δημιουργήσουμε μια χώρα για τη γενιά του Αλέξη. Στο όνομα του Αλέξη» υπογραμμίζει ο Στέφανος Κασσελάκης. «Μια χώρα με ισότητα απέναντι στον νόμο, στον συνάνθρωπο, στις ευκαιρίες, στο μέλλον» σημειώνει.

Τέλος, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ απευθύνει τη σκέψη, τον σεβασμό και τη σιωπή του στην οικογένεια του Αλέξη Γρηγορόπουλου. «Γιατί στους ανθρωπους που χάνουν ένα παιδί δεν υπάρχει τίποτα να πεις» καταλήγει.

Ολόκληρη η ανάρτηση του Στέφανου Κασσελάκη

6 Δεκεμβρίου.

Θα είναι για πάντα η μέρα του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Που η αυθαιρεσία της βίας τού στέρησε το μεγάλωμά του.

Που έμεινε για πάντα 15 ετών.

Κι ένα κομμάτι της χώρας μας έμεινε για πάντα εκεί, καθηλωμένο.


Να μην μπορεί να ξεπεράσει το συλλογικό τραύμα που γέννησε η δολοφονία.

Επουλώνονται οι πληγές;

Όχι.

Όμως οι μεγάλες πληγές συχνά βοηθούν στη συνειδητοποίηση μιας κοινωνίας, στην εξέλιξή της, στην πρόοδό της.

Αν το τραύμα από τη δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου μένει τόσο βαθύ, είναι γιατί ποτέ δεν ήρθε η κάθαρση.

Αντίθετα, εκείνες τις ημέρες άνοιξε η Κερκόπορτα για τον χορό των κανιβάλων που συνεχίζεται μέχρι σήμερα.

Κανίβαλοι που πάνω από το νεκρό σώμα ενός 15χρονου αναρωτιόντουσαν «τι δουλειά είχε στα Εξάρχεια τέτοια ώρα».

Κι ύστερα κανίβαλοι που με ζεστό ακόμα το νεκρό σώμα του Παύλου Φύσσα έλεγαν «τον σκότωσε για το ποδόσφαιρο».

Κι ύστερα κανίβαλοι που ποδοπατούσαν το νεκρό σώμα του Ζακ Κωστόπουλου σπέρνοντας την αθλιότητα: «Ήταν πρεζάκι και κλέφτης».

Κι ύστερα κανίβαλοι που σε κάθε γυναικοκτονία αναρωτιούνται «τι δουλειά είχε εκεί» και «γιατί δεν έφυγε».

Η γενιά του Αλέξη Γρηγορόπουλου, οι 15χρονοι που βαφτίστηκαν ταραξίες, σήμερα είναι 30άρηδες αντιμέτωποι με την εργασία χωρίς δικαιώματα, την ανεργία, την ακρίβεια, τα απλησίαστα ενοίκια, την αβεβαιότητα.

Μια ολόκληρη γενιά αδικαίωτη.

Ίσως το πένθος μας να το είχε κάπως απαλύνει ο χρόνος, αν η κοινωνία και η χώρα είχαν πάρει άλλη τροχιά, αντί για αυτή της συντηρητικοποίησης, της μισαλλοδοξίας, της ανοχής στον εκφασισμό.

Έχουμε υποχρέωση να δημιουργήσουμε μια χώρα για τη γενιά του Αλέξη. Στο όνομα του Αλέξη.

Μια χώρα με ισότητα απέναντι στον νόμο, στον συνάνθρωπο, στις ευκαιρίες, στο μέλλον.

ΥΓ:
Αυτά για εμάς και την κοινωνία μας. Για την οικογένεια του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η σκέψη μου, ο σεβασμός μου και η σιωπή μου. Γιατί στους ανθρωπους που χάνουν ένα παιδί δεν υπάρχει τίποτα να πεις.