Η διπλή στρατηγική Μητσοτάκη στην τελική προεκλογική ευθεία

Μετά το τριήμερο εθνικό πένθος λόγω της τραγωδίας στην Πύλο, που είχε ως αποτέλεσμα να ανασταλούν προσωρινά οι προεκλογικές εκδηλώσεις και να ματαιωθεί το debate, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ξεκινήσει από Δευτέρα ξανά τις περιοδείες, στην τελική ευθεία προς τις εκλογές της 25ης Ιουνίου.

Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας θα παραχωρήσει την Κυριακή διακαναλική συνέντευξη τύπου, όπως είχε κάνει και πριν τις πρώτες εκλογές και τη Δευτέρα θα βρεθεί και στα Ιωάννινα και στην Πάτρα, για να πραγματοποιήσει την ομιλία που είχε ακυρωθεί όταν συνέβη το πολύνεκρο ναυάγιο.



Ο κ. Μητσοτάκης αποδίδει ιδιαίτερη σημασία στην Αχαϊα, πάλαι πότε κάστρο του ΠΑΣΟΚ ως γενέτειρα των Παπανδρέου και μετέπειτα περιφέρεια που κέρδιζε ο ΣΥΡΙΖΑ, την οποία όμως αυτή τη φορά πήρε η ΝΔ. Και αυτό καθώς στο αποτέλεσμα των εκλογών της 21ης Μαϊου έπαιξαν ρόλο και οι ροές κεντρώων ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ. Αλλά και γιατί προκειμένου η ΝΔ να κατακτήσει μία ισχυρή αυτοδυναμία στις 25 Ιουνίου, πρέπει να κρατήσει και την πασοκογενή ψήφο.

Την ίδια στιγμή, η ΝΔ θέλει να αποτρέψει τον κίνδυνο χαλαρής ψήφου προς τα δεξιά στις δεύτερες εκλογές και ει δυνατόν να πάρει πίσω από τον Κυριάκο Βελόπουλο ή και από τη “Νίκη”. Για αυτό άλλωστε ο κ. Μητσοτάκης είχε αποδώσει ιδιαίτερη σημασία στη βόρεια Ελλάδα κατά την προεκλογική εκστρατεία και των πρώτων και των δεύτερων εκλογών. Προηγούμενος σταθμός του ήταν το Κιλκίς, δήμοι της Β Θεσσαλονίκης και η Κατερίνη, ενώ την Τρίτη θα βρεθεί στη Χαλκιδική όπου η ΝΔ έχασε πάνω από 2,5 μονάδες, η Ελληνική Λύση πήρε 6,79% και η “Νίκη” 5,39%. Ο πρόεδρος της ΝΔ πάντως δεν θα μεταβεί στο Αγιο Όρος.

Την Τετάρτη ο κ.Μητσοτάκης θα πραγματοποιήσει την καθιερωμένη ομιλία στη Θεσσαλονίκη, η οποία έχει παραμείνει μεν γαλάζιο “κάστρο” αλλά με σαφή άνοδο της Ελληνικής Λύσης στο 8,35% και με εμφάνιση της “Νίκης” με ποσοστό 4,58%. Η Θεσσαλονίκη αποτελεί σε κάθε περίπτωση μία καλή ευκαιρία για να απευθυνθεί ο εκάστοτε πρόεδρος της ΝΔ στον “κομματικό πατριωτισμό” των γαλάζιων και γενικότερα στη λεγόμενη “πατριωτική δεξιά”.