Τα τρία target group του Μητσοτάκη στις δεύτερες εκλογές

Τη μάχη της συσπείρωσης δίνει μέχρι την ύστατη ώρα των δεύτερων εκλογών η Νέα Δημοκρατία, με στόχο μία αυτοδυναμία “άνετη και λειτουργική”, όπως έχει πει ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Τι σημαίνει αυτό; Πρακτικά ο πήχης για τη ΝΔ είναι στο αποτέλεσμα του 2019, όταν είχε εκλέξει 158 βουλευτές. Και ως γνωστόν, ο πήχης της αυτοδυναμίας σε περιβάλλον ενισχυμένης αναλογικής διαμορφώνεται ανάλογα με τον αριθμό των κομμάτων που θα μπουν στη Βουλή και το ποσοστό των εκτός Βουλής κομμάτων. Ενώ καθώς το μπόνους θα είναι κλιμακωτό, ρόλο στην τελική κατανομή των εδρών παίζει και το ποσοστό του πρώτου κόμματος.

Προκειμένου να επιτύχει μία τέτοια “άνετη και λειτουργική” αυτοδυναμία, ο κ. Μητσοτάκης έχει εστιάσει σε τρία target group:

• Τους ψηφοφόρους της 21ης Μαϊου, που πρέπει να πάνε ξανά στην κάλπη και όχι στην παραλία.
• Τους δεξιούς ψηφοφόρους, που η ΝΔ ιδανικά θέλει να πάρει πίσω από Ελληνική Λύση, Νίκη, Σπαρτιάτες και λοιπές μη δημοκρατικές δυνάμεις.
• Και τους πασοκογενείς ψηφοφόρους, που φλερτάρουν με επιστροφή στα πράσινα λημέρια, μετά το διψήφιο του ΠΑΣΟΚ και την κόντρα με ΣΥΡΙΖΑ για την ηγεμονία στο χώρο της κεντροαριστεράς.

Το γαλάζιο επιτελείο αρχικά φοβόταν νέες διαρροές προς τα δεξιά, στο πλαίσιο “χαλαρής ψήφου” που θα μπορούσε να επιφέρει η ευρεία διαφορά στις εκλογές της 21ης Μαϊου και η απουσία δραματικού κυβερνητικού διακυβεύματος στις δεύτερες κάλπες. Διαπίστωσαν πάντως στη συνέχεια ότι η συντριπτική πλειοψηφία όσων ψήφισαν ΝΔ στις 21 Μαϊου δεν δείχνει διάθεση μετακίνησης σε άλλο κόμμα.

“Είναι θέμα ψυχολογίας: Όποιος ψήφισε το νικητή, δεν έχει λόγο να ψηφίσει μετά κάποιον άλλο”, σχολίαζε χαρακτηριστικά γαλάζιο στέλεχος. Επομένως, ο πρώτος και πιο καθοριστικός παράγοντας είναι οι ψηφοφόροι αυτοί να φτάσουν όντως στις κάλπες για δεύτερη φορά και με τον υδράργυρο να έχει ανέβει τις προηγούμενες ημέρες.

Η στρατηγική της ΝΔ πάντως στη δεύτερη προεκλογική περίοδο εστίασε σε μεγάλο βαθμό στην αποδόμηση των μικρών κομμάτων εκ δεξιών της, καθώς όσο περισσότερα κόμματα στη Βουλή τόσο ανεβαίνει ο πήχης της αυτοδυναμίας. Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης φρόντισε από τη Θεσσαλονίκη να καταγγείλει τους “ντεμέκ πατριώτες και ντεμέκ πιστούς” και το ίδιο μήνυμα έστειλε από Κατερίνη, Χαλκιδική, Κιλκίς, αλλά και κατά την κεντρική ομιλία του στην Αθήνα. Ενώ και μία “δεξιά ομάδα κρούσης” ανέλαβε πραγματοποίησε σειρά περιοδειών σε περιφέρειες στη βόρεια Ελλάδα, όπου η Ελληνική Λύση και η Νίκη είχαν σημειώσει τα υψηλότερα ποσοστα τους στις 21 Μαϊου.

Στην τελική προεκλογική ευθεία, ανησυχητικά ήταν και τα σημάδια ανόδου των ακροδεξιών Σπαρτιατών. Στο γαλάζιο επιτελείο πάντως εκτιμούν ότι ο ακραία δεξιός αυτός χώρος δεν μπορεί να φέρει περισσότερα του ενός κόμματα στη Βουλή και άρα βλέπουν να μπαίνει στο Κοινοβούλιο είτε η Νίκη είτε οι Σπαρτιάτες. “Επιλογή” βέβαια μεταξύ ακροδεξιάς Σκύλλας και Χάρυβδης. Στη ΝΔ βλέπουν επίσης τον Κυριάκο Βελόπουλο να πιέζεται, καθώς άλλωστε η Ελληνική Λύση ήταν που είχε πάρει κυρίως δυσαρεστημένους νεοδημοκράτες.

Ο κ. Μητσοτάκης είχε όμως και στη δεύτερη προεκλογική εκστρατεία κάνει άνοιγμα ιδίως στους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ. Και αυτό καθώς στις πρώτες εκλογές καθοριστικό ρόλο στο αποτέλεσμα έπαιξε το γεγονός ότι υπήρξε ροή ψηφοφόρων από το ΠΑΣΟΚ προς τη ΝΔ (το διψήφιο των πράσινων οφείλεται στις αντίστοιχες διαρροές από το ΣΥΡΙΖΑ προς το ΠΑΣΟΚ).

Ο πρόεδρος της ΝΔ φρόντισε λοιπόν σε κάθε εμφάνιση του να τονίζει ότι “δεν ψηφίζουμε για αντιπολίτευση, ψηφίζουμε για κυβέρνηση”, επιχειρώντας να αξιοποιήσει το γεγονός ότι από τις 22 Μαϊου ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ τσακώνονται για την πρωτοκαθεδρία στο χώρο της κεντροαριστεράς. Ο κ. Μητσοτάκης έθετε επίσης το διακύβευμα της σταθερής κυβέρνησης για να κρατήσει τους πιο συντηρητικούς κεντρώους ψηφοφόρους, σε συνδυασμό με τις υποσχέσεις για αύξηση μισθών και μείωση φορολογίας. Δεν ήταν τυχαίες βέβαια και οι αναφορές του στο “δημουργικό εκσυγχρονισμό”, καθώς οι κεντρογενείς ψηφοφόροι που έχει πάρει και θέλει να κρατήσει η ΝΔ προέρχονται κατά βάση από το πάλαι πότε σημιτικό ΠΑΣΟΚ.