Τα 7 βήματα του Τσίπρα προς τα λαϊκά στρώματα

Με σαφή στόχο την προσέγγιση των λαϊκών στρωμάτων που αποτελούν την κοινωνική αναφορά του ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας παρουσίασε ένα οικονομικό πρόγραμμα 7 βημάτων, που, όπως τόνισε, ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνικής πλειοψηφίας και ταυτόχρονα διασφαλίζει ότι η χώρα θα κινηθεί στην κατεύθυνση της σύγκλισης με την Ευρώπη. 

Συνεπικουρούμενος από τους Αλέξη Χαρίτση, Έφη Αχτσιόγλου, Διονύση Τεμπονέρα και Ευκλείδη Τσακαλώτο ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε τις προτάσεις για την οικονομική πολιτική της χώρας που επιδιώκει να βρεθούν στο επίκεντρο της προεκλογικής περιόδου. Αναδεικνύοντας τις θέσεις αυτές ως το εναλλακτικό σχέδιο στην πολιτική της Ν.Δ που οδηγεί στην απόκλιση από τα ευρωπαϊκά δεδομένα.

Ο Αλέξης Τσίπρας παράθεσε συγκεκριμένα στοιχεία λέγοντας πως ενώ έχουν περάσει 5 χρόνια από τα μνημόνια «το κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα βρίσκεται στο 59% του μέσου όρου της Ευρωζώνης. Κατά 18 ποσοστιαίες μονάδες χαμηλότερο από το αντίστοιχο του 2007 πριν την κρίση που ήταν στο 77%». Επίσης είπε ότι «χώρες που το 2007 βρίσκονταν σε πολύ χειρότερη θέση από μας, η Πορτογαλία, η Τσεχία, η Σλοβενία μας έχουν ήδη ξεπεράσει. Ταυτόχρονα, το ποσοστό των πολιτών σε κίνδυνο φτώχειας φτάνει σήμερα στο θηριώδες 28,2%. Η απειλή της φτώχειας, δηλαδή, χτυπά την πόρτα σε έναν στους τρεις Έλληνες. Είναι το χειρότερο ποσοστό μεταξύ όλων των χωρών της ΕΕ, που βρίσκει αντίστοιχο μόνο στη Ρουμανία και της Βουλγαρία».

Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σύνδεσε τα στοιχεία αυτά με την πραγματικότητα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες λέγοντας ότι «αυτή η υποβάθμιση της θέσης της χώρας αποτυπώνεται στις χαμηλές αμοιβές των εργαζομένων, και την πλήρη απορρύθμιση της αγοράς εργασίας. Αποτυπώνεται με τον πιο οδυνηρό τρόπο στην κάκιστη κατάσταση του Εθνικού Συστήματος Υγείας, που αφέθηκε χωρίς καμία στήριξη την περίοδο της πανδημίας. Και είναι ακριβώς για αυτό, που καταλήξαμε στην πανδημία να έχουμε τους περισσότερους θανάτους ανά εκατομμύριο πληθυσμού από όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ. 

Αποτυπώνεται επίσης στον τομέα των επενδύσεων, όπου η ΝΔ πανηγυρίζει γιατί αποκρύπτει ότι το σύνολο σχεδόν των επενδύσεων της τελευταίας τετραετίας αφορούσαν ιδιωτικοποιήσεις, επαναγορά τουριστικών ακινήτων και αγορές κόκκινων δανείων από funds». Με βάση αυτά αναφέρθηκε στα «επτά βήματα του σχεδίου του ΣΥΡΙΖΑ για μια οικονομία συμπεριλιπτική, δυναμική, πράσινη και βιώσιμη. Μια οικονομία αναδιανεμητική, που θα εγγυάται ίση πρόσβαση σε αγαθά και υπηρεσίες σε όλες και σε όλους».

Για ένα μοντέλο «φτηνής ανάπτυξης» που ακολουθείται τα τελευταία χρόνια μίλησε ο Αλέξης Χαρίτσης που παρουσίασε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας. Μίλησε για την υιοθέτηση «ενός αντικοινωνικού και παρασιτικού παραγωγικού μοντέλου που οδηγεί τη χώρα μας από τη μία κρίση στην άλλη» ενώ ταυτόχρονα «εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα και υπονομεύει τις υπαρκτές δυνατότητες της χώρας μας για δίκαιη ανάπτυξη με ευημερία για όλους». 

Στον αντίποδα επισήμανε ότι «στόχος μας είναι ένα αναπτυξιακό και επιχειρηματικό κράτος που θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί προς όφελος της ευημερίας των πολιτών, της ανθεκτικότητας της ελληνικής οικονομίας, της επιδίωξης της δίκαιης ανάπτυξης, πάντοτε σε συνεργασία και συντονισμό με τις παραγωγικές δυνάμεις της χώρας». 

Έμφαση έδωσε στην ανάκτηση του δημόσιου χαρακτήρα της ΔΕΗ «ώστε να σταματήσει η ιδιωτικοποιημένη ΔΕΗ να σέρνει τον χορό της κερδοσκοπίας και να λειτουργήσει ως ο βασικός πυλώνας για την άσκηση εθνικής ενεργειακής πολιτικής για την προστασία της κοινωνίας και την στήριξη της οικονομικής και περιβαλλοντικής ανασυγκρότησης» καθώς και την αξιοποίηση των δυνατοτήτων του δημοσίου στο τραπεζικό σύστημα και την διασφάλιση του δημόσιου χαρακτήρα αγαθών όπως το νερό. 

Όσον αφορά το Ταμείο Ανάκαμψης έθεσε το ερώτημα του αν «θα αφήσουμε να σκορπιστούν αυτά τα κονδύλια στους ανέμους της κερδοσκοπίας και της επιδότησης συγκεκριμένων συμφερόντων ή θα γίνει κάθε ευρώ ένα πολύτιμο εργαλείο για τη στρατηγική κοινωνική και οικονομική μεταβολής που απαιτεί η εποχή μας;»

Επικριτική για την κυβερνητική πολιτική ήταν η Έφη Αχτσιόγλου που παρουσίασε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την ενίσχυση του εισοδήματος και την αντιμετώπιση της ακρίβειας. Είπε πως «η συνέχιση αυτής της πορείας, δεν θα σημαίνει τίποτε άλλο παρά την απομάκρυνση από τον στόχο της κοινωνικής συνοχής, από τoν στόχο της κοινωνικής ευημερίας». 

Τονίζοντας πως «αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι μια διαφορετική διαχείριση, αλλά διαφορετική στρατηγική». Μάλιστα τόνισε πως με βάση τα στοιχεία που αφορούν το ΑΕΠ και το διαθέσιμο εισόδημα «τα τελευταία χρόνια η χώρα δεν κινείται σε ένα δρόμο σύγκλισης με το ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο». Αντέταξε μάλιστα στις κατηγορίες της Ν.Δ σχετικά με το ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζει με …μιζέρια την πραγματικότητα πως η αισιοδοξία τότε μόνο αποκτά περιεχόμενο: όταν στηρίζεται σε πραγματικά δεδομένα».

Στην έμφαση που δίνει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ στο κοινωνικό κράτος εστίασε την παρέμβασή του ο Διονύσης Τεμπονέρας. Τονίζοντας πως η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας «στοχοποίησε και απαξίωσε συνειδητά το κοινωνικό κράτος, με αποτέλεσμα αυτό να υποβαθμιστεί και να διαρραγεί ο προστατευτικός του χαρακτήρας». 

Ανέπτυξε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για ένα ισχυρό Εθνικό Σύστημα Υγείας επισημαίνοντας πως ως αποτέλεσμα της διακυβέρνησης του Κυριάκο Μητσοτάκης «παρουσιάζει φαινόμενα κατάρρευσης» ενώ «ακρωτηριάζεται και χάνει το δημόσιο χαρακτήρα του». Τόνισε πως ο ΣΥΡΙΖΑ στοχεύει και καταθέτει προτάσεις για την ανασυγκρότηση και ενδυνάμωση του ΕΣΥ, με στόχο την ισότιμη πρόσβαση στην υγειονομική φροντίδα.

Τέλος ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ανέπτυξε τις προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την στέγαση. Δίνοντας έμφαση στο πάγωμα των πλειστηριασμών ώστε να μην υπάρξουν ξανά εικόνες εξώσεων αδύναμων πολιτών. Επίσης στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους. Παράλληλα μίλησε για την αναγκαιότητα περιορισμού του AirBnB καθώς και προγράμματα δημιουργίας κατοικιών ώστε να αυξηθεί η προσφορά.

Σημειώνοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίσει το θέμα της στέγασης ως ανθρώπινο δικαίωμα. Αναφέρθηκε και στην δυνατότητα του κράτους να παράγει αξίες λέγοντας πως «όταν το κράτος επενδύει στα σχολεία, φτιάχνει τους δρόμους, δίνει στήριξη τους νοσηλευτές, επενδύει στην κατάρτιση των εργαζομένων παράγει αξία, μας κάνει πιο πλούσιους».