Τα μικρά δεξιά "βάσανα" της ΝΔ: Κόμματα, κομματίδια κι ο πήχης της αυτοδυναμίας

Η Νέα Δημοκρατία κοιτάζει ξανά δεξιά και βόρεια εν όψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου. Και αυτό καθώς το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής διαμορφώνει τον πήχη της αυτοδυναμίας, επομένως κρίνει και τις έδρες του νικητή. Στο χώρο δε εκ δεξιών της ΝΔ επικρατεί και πάλι αναβρασμός.

Στις εκλογές της 21ης Μαϊου, η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου κατάφερε να μπει ξανά στη Βουλή. Και μάλιστα από 3,70% το 2019 ανέβασε τα ποσοστά της στο 4,45%, παρά την εσωκομματική κρίση με τις αποχωρήσεις των Αντώνη Μυλωνάκη και Κατερίνας Αλεξοπούλου, εν μέσω καταγγελιών για απόπειρα προσέγγισης τους από τη ΝΔ.

Ένα βήμα όμως πριν το Κοινοβούλιο έφτασε και το ακρο- δεξιό κόμμα “Νίκη”, που εμφανίστηκε “από το πουθενά” για να διεκδικήσει τα "ορφανά" της Χρυσής Αυγής, τους "μακεδονομάχους" και τους αντιεμβολιαστές.

Και τα δύο αυτά κόμματα, που τώρα “σφάζονται” μεταξύ τους, σημείωσαν τις καλύτερες επιδόσεις τους στη βόρεια Ελλάδα, με βοήθεια εκκλησιαστική, αλλά από διαφορετικούς κύκλους το καθένα.

Η Ελληνική Λύση κατέγραψε τα υψηλότερα ποσοστά της στον Έβρο με 8,72%, την Α' Θεσσαλονίκης με 8,29%, τη Β' Θεσσαλονίκης με 7,96%, την Ημαθία με 7,94%, την Πιερία με 7,56% και την Πέλλα με 7,10%.

Ενώ η Νίκη κατέγραψε τα υψηλότερα ποσοστά της στην Πιερία με 7,46%, στην Πέλλα με 6,13%, στη Β' Θεσσαλονίκης με 5,62%, στη Χαλκιδική με 5,38%, στη Δράμα με 5,33% και στο Κιλκίς με 5,27%.

Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην πρώτη του μετεκλογική συνέντευξη δεν έκρυψε τον προβληματισμό του για τις απώλειες που είχε η ΝΔ στη βόρεια Ελλάδα, παρότι βέβαια στο σύνολο της επικράτειας κατήγαγε εντυπωσιακή νίκη με 20 μονάδες. Ο κίνδυνος όμως της χαλαρής ψήφου δεν έχει εκλείψει ούτε στις δεύτερες εκλογές, αντιθέτως η ΝΔ ενδέχεται να “την πατήσει” ακριβώς λόγω της αίσθησης πως ήδη το παιχνίδι έχει κριθεί.

Για αυτό το λόγο ο κ. Μητσοτάκης όχι μόνο σχεδιάζει από τη δεύτερη εβδομάδα της προεκλογικής περιόδου περιοδείες στη βόρεια Ελλάδα, αλλά ενδέχεται να επισκεφθεί και το Άγιο Όρος μαζί με το γιο του Κωνσταντίνο, δεδομένου ότι τόσο η Ελληνική Λύση όσο και η Νίκη είχαν σημαντική στήριξη από μοναστήρια και τοπικούς ιεράρχες.

Στη βόρεια Ελλάδα αυτή τη φορά η ΝΔ πιθανόν να έχει όμως και άλλους μικρότερους ανταγωνιστές για την ακραία δεξιά ψήφο: Οι Πρόδρομος Εμφιετζόγλου και Κωνσταντίνος Μπογδάνος προαναγγέλλουν ότι θα κατέβουν αυτή τη φορά ως “Πατριωτική Δύναμη”. Υπενθυμίζεται ότι ως “Πατριωτική Ένωση” είχαν κοπεί από τις εκλογές της 21ης Μαϊου κατόπιν προσφυγής άλλου κομματικού σχηματισμού στον Άρειο Πάγο.

Ενώ και η Αφροδίτη Λατινοπούλου, το κόμμα “Πατρίδα” της οποίας επίσης είχε κοπεί κατόπιν προσφυγής του πρώην εταίρου της κ.Μπογδάνου, θα επιχειρήσει να κατέβει ξανά αυτή τη φορά υπό την ονομασία “Φωνή Λογικής”.

Στις εκλογές της 25ης Ιουνίου επιχειρεί για άλλη μία φορά να κατέβει και ο καταδικασθείς για συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση ΧΑ, Ηλίας Κασιδιάρης, με νέο νομικό κόλπο, αυτή τη φορά ως μέλος συνασπισμού ανεξάρτητων υποψηφίων. Είναι όμως απίθανο ο Άρειος Πάγος να αυτοεξευτελιστεί επιτρέποντας αυτή τη φορά να περάσουν τα νομικά παιχνίδια του καταδικασθέντα Κασιδιάρη.

Γιατί όμως αυτή η κινητικότητα στον ακραία δεξιό χώρο απασχολεί τη ΝΔ; Πέραν του προφανούς, δηλαδή των ψήφων που θα μπορούσε να χάσει ή να πάρει, στις εκλογές της 25ης Ιουνίου που θα διεξαχθούν και πάλι με ένα σύστημα ενοσχυμένης αναλογικής, το κατώφλι της αυτοδυναμίας συναρτάται από τον αριθμό των κομμάτων που θα εξασφαλίσουν την είσοδο τους στη Βουλή και από το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός.

Όσο περισσότερα κόμματα μπουν στη Βουλή, τόσο αυξάνεται το ποσοστό που πρέπει να συγκεντρώσει το πρώτο κόμμα για να εξασφαλίσει την αυτοδυναμία. Ενώ με λιγότερα κόμματα στη Βουλή, το κατώφλι αυτοδυναμίας μειώνεται.

Επίσης όσο μεγαλύτερο είναι το ποσοστό των κομμάτων που μένουν εκτός Βουλής, τόσο μικρότερο το κατώφλι αυτοδυναμίας και αντίστροφα, όσο μικρότερο το ποσοστό που αθροίζουν τα κόμματα που μένουν εκτός Κοινοβουλίου τόσο μεγαλύτερο το κατώφλι αυτοδυναμίας.

Για παράδειγμα εάν το ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής είναι αθροιστικά 15%, τότε ο πήχης αυτοδυναμίας πέφτει στο 36%. Ενώ με οκτακομματική Βουλή, δηλαδή εάν αυτή τη φορά έμπαιναν στο Κοινοβούλιο, η Νίκη, το ΜεΡΑ25 και η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου (που επίσης πήρε και ψήφους εκ δεξιών της ΝΔ σύμφωνα με τις μετρήσεις), ο πήχης της αυτοδυναμίας εκτοξεύεται στο 40% και με επτακομματική Βουλή το πρώτο κόμμα χρειάζεται 39,3%.

Στις εκλογές του 2019 το ποσοστό των κομμάτων που έμειναν εκτός Βουλής κυμαινόταν περίπου στο 8%, με διαφορετικό εκλογικό σύστημα βέβαια. Εάν με τον εκλογικό νόμο του 2020 τα εκτός Βουλής κόμματα αθροίζουν 8%, το κατώφλι αυτοδυναμίας διαμορφώνεται στο 38%.

Στις εκλογές της 21ης Μαϊου, το ποσοστό των εκτός Βουλής κομμάτων άγγιξε το 16%, ενώ η ΝΔ έφτασε σχεδόν το 41%. Συνεπώς, η αυτοδυναμία θεωρείται πλέον περίπου δεδομένη, ωστόσο πόσο ευρεία θα είναι αυτή η αυτοδυναμία αποτελεί ένα κρίσιμο ζητούμενο για τον κ.Μητσοτάκη.

Σημειωτέον ότι σε αντίθεση με το προηγούμενο σύστημα ενισχυμένης αναλογικής (νόμος Παυλόπουλου) όπου το πρώτο κόμμα έπαιρνε μπόνους 50 εδρών όποιο ποσοστό και εάν είχε λάβει (πχ η ΝΔ επί Σαμαρά στις πρώτες εκλογές του 2012 είχε λάβει μπόνους 50 εδρών με το ιστορικά χαμηλό ποσοστό της στο 18,85%), με το σύστημα που θα ισχύσει στις 25 Ιουνίου (νόμος Θεοδωρικάκου), το μπόνους στο πρώτο κόμμα είναι κλιμακωτό.

Δηλαδή εάν το πρώτο κόμμα επιτύχει ποσοστό ίσο ή μεγαλύτερο του 25%, λαμβάνει μπόνους 20 εδρών και επιπλέον μία έδρα για κάθε επιπλέον μισή μονάδα, με ταβάνι τις 50 έδρες εάν φτάσει το 40%.

Επομένως, στη ΝΔ δεν περισσεύει δεξιά ψήφος. Ιδανικό για τους γαλάζιους θα ήταν πάντως από μία άποψη να κατέβουν πολλά μικρά δεξιά κομματίδια και η ψήφος του χώρου αυτού να διασπαστεί, ώστε να μείνει εκτός Βουλής ένα μεγάλο ποσοστό και αυτή τη φορά.