Πώς μπορεί να πετύχει η αντεπίθεση της Ουκρανίας σε βάρος της Ρωσίας

Μια από τις σημαντικότερες περιόδους για την έκβαση της ρωσικής εισβολής διανύει τις τελευταίες ημέρες η Ουκρανία. Η αντεπίθεση του Κιέβου για την ανακατάληψη των χαμένων εδαφών της βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Οι Ουκρανοί δεν θέλουν το σχέδιό τους να αποκαλείται ως "αντεπίθεση". "Αυτή είναι η δική μας επίθεση, είναι η ευκαιρία μας να διώξουμε επιτέλους τον ρωσικό στρατό από τη γη μας", αναφέρουν αποφασιστικά.

Κι έτσι φαίνεται να είναι, με τις πρώτες ανακαταλήψεις χωριών να είναι γεγονός. Ουκρανοί στρατιώτες μπορούν ξανά να κρατούν τη σημαία της πατρίδας τους στα σκοτεινά και μισοεγκαταλελειμμένα χωριά στις ανακαταληφθείσες περιοχές.

Το βάρος τους ωστόσο, δεν "πέφτει" μόνο σε αυτές τις νικηφόρες εικόνες, αλλά και στις στρατηγικές κινήσεις τους. Η περιοχή της ρωσικής επικράτειας που έχει μεγαλύτερη σημασία σε αυτή την εκστρατεία είναι ο νότος: η περιοχή μεταξύ της πόλης Ζαπορίζια και της Αζοφικής Θάλασσας.

Πρόκειται για τον λεγόμενο "χερσαίο διάδρομο" που συνδέει τη Ρωσία με την παράνομα προσαρτημένη Κριμαία, το κεντρικό τμήμα αυτής της μωβ σκιασμένης λωρίδας στον παρακάτω χάρτη που έχει ελάχιστα αλλάξει από τις πρώτες εβδομάδες της εισβολής πέρυσι.

Εάν η Ουκρανία μπορέσει να το χωρίσει στα δύο και να κρατήσει το έδαφος που ανακατέλαβε, τότε η επίθεσή της θα έχει σε μεγάλο βαθμό επιτύχει. 

Αυτό θα αποκόψει τα ρωσικά στρατεύματα στα δυτικά και θα δυσχεράνει τον ανεφοδιασμό της φρουράς τους στην Κριμαία.
Τα πιθανά "πλήγματα" σε βάρος της Ρωσίας

Το παραπάνω ιδανικό σενάριο δεν θα σήμαινε απαραίτητα το τέλος του πολέμου -που κάποιοι προβλέπουν τώρα ότι θα μπορούσε να τραβήξει για χρόνια- αλλά θα έβαζε την Ουκρανία σε ισχυρή διαπραγματευτική θέση, όταν τελικά γίνουν οι αναπόφευκτες ειρηνευτικές συνομιλίες.

Αλλά οι Ρώσοι έχουν προβλέψει αυτές τις κινήσεις εδώ και αρκετό καιρό κι έχουν καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα.

Έτσι, ενώ η Ουκρανία έστελνε τους στρατιώτες της σε χώρες του ΝΑΤΟ για εκπαίδευση και ετοίμαζε τις 12 τεθωρακισμένες ταξιαρχίες της για αυτή την καλοκαιρινή εκστρατεία, η Μόσχα ξόδεψε αυτόν τον χρόνο κατασκευάζοντας αυτές που τώρα αποκαλούνται "οι πιο τρομερές αμυντικές οχυρώσεις στον κόσμο".

Αποκλείοντας το δρόμο της Ουκρανίας προς την ακτή, τα άρματα μάχης θα "πέσουν" επάνω σε ναρκοπέδια, χαρακώματα και στρατιώτες έτοιμους να ανοίξουν πυρ.

Όλα αυτά καλύπτονται από προκαθορισμένες ζώνες πρόσκρουσης πυροβολικού που έχουν βαθμονομηθεί για να ρίχνουν βροχή εκρηκτικών υψηλής ισχύος στα τεθωρακισμένα οχήματα της Ουκρανίας, καθώς αυτά και τα πληρώματά τους περιμένουν τους μηχανικούς τους να βρουν διέξοδο.

Τα πρώτα σημάδια δείχνουν - και είναι ακόμη πολύ νωρίς σε αυτή την εκστρατεία - ότι οι ρωσικές άμυνες κρατούν μέχρι στιγμής γερά.

Η Ουκρανία δεν έχει ακόμη δεσμεύσει τον κύριο όγκο των δυνάμεών της - επομένως πρόκειται για επιθέσεις διερεύνησης και αναγνώρισης που αποσκοπούν στην αποκάλυψη της θέσης του ρωσικού πυροβολικού και στην αναζήτηση τρωτών σημείων στις γραμμές της.
Τα σημεία που υπερτερεί η Ουκρανία

Παρά την ψυχική κόπωση που έχουν υποστεί -πέρα από τις ανθρώπινες απώλειες- το ηθικό των Ουκρανών στρατιωτών παραμένει υψηλό.

Το να πάρουν πίσω τα εδάφη τους, ήταν, είναι και θα είναι το βασικότερο κίνητρό τους, όπως και η απελευθέρωση της χώρας τους από τον εισβολέα.

Σε αντίθεση με τους Ρώσους στρατιώτες, που δεν μοιράζονται το ίδιο πάθος με τους Ουκρανούς. Μάλιστα, σε πολλές περιπτώσεις η εκπαίδευση, ο εξοπλισμός και η ηγεσία τους είναι κατώτερα από αυτά της Ουκρανίας.

Το Γενικό Επιτελείο στο Κίεβο εξακολουθεί να ελπίζει ότι αν μπορέσει να επιτύχει μια επαρκή πρόοδο, τότε η κατάρρευση του ρωσικού ηθικού θα είναι μεταδοτική και θα εξαπλωθεί σε όλο το μέτωπο της μάχης, καθώς τα αποθαρρυνμένα ρωσικά στρατεύματα θα χάσουν τη θέληση να πολεμήσουν.

Επίσης, σύμφωνα με το BBC, υπέρ της Ουκρανίας είναι η ποιότητα του υλικού που έχουν παράσχει οι χώρες του ΝΑΤΟ. Σε αντίθεση με τα τεθωρακισμένα οχήματα σοβιετικής σχεδίασης, τα άρματα μάχης και τα οχήματα μάχης πεζικού της Συμμαχίας μπορούν συχνά να αντέξουν ένα άμεσο χτύπημα, ή τουλάχιστον αρκετά για να προστατεύσουν το πλήρωμα στο εσωτερικό τους, το οποίο στη συνέχεια ζει για να συνεχίσει να πολεμά.

Θα είναι όμως αυτό αρκετό για να αντιμετωπίσει τη δύναμη του πυροβολικού και των επιθέσεων των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ρωσίας;
Οι "υπερδυνάμεις" της Ρωσίας

Η Ρωσία -ως κατά πολύ μεγαλύτερη χώρα- μπορεί να αντλήσει περισσότερους πόρους από την Ουκρανία. Ο Πούτιν γνωρίζει ότι αν μπορέσει να οδηγήσει τους Ουκρανούς σε αδιέξοδο που θα τραβήξει μέχρι το επόμενο έτος, τότε υπάρχει πιθανότητα οι ΗΠΑ και άλλοι σύμμαχοι να κουραστούν να υποστηρίζουν αυτή την δαπανηρή πολεμική προσπάθεια και να αρχίσουν να πιέζουν το Κίεβο να καταλήξει σε έναν συμβιβασμό κατάπαυσης του πυρός.

Τέλος, υπάρχει το θέμα της αεροπορικής κάλυψης ή της έλλειψής της. Η επίθεση σε βάρος ενός καλά οχυρωμένου εχθρού, χωρίς επαρκή εγγύς αεροπορική υποστήριξη, είναι εξαιρετικά επικίνδυνη.

Η Ουκρανία το γνωρίζει αυτό, γι' αυτό κι εδώ και καιρό ζητά επανειλημμένα από τη Δύση να την προμηθεύσει με μαχητικά αεροσκάφη F16.

Οι ΗΠΑ δεν έδωσαν το πράσινο φως γι' αυτό μέχρι τα τέλη Μαΐου, οπότε και η πρώτη, προπαρασκευαστική, φάση της επίθεσης της Ουκρανίας είχε ήδη ξεκινήσει.

Κρίσιμο για την Ουκρανία είναι ότι τα F16 που μπορούν να αλλάξουν το παιχνίδι, ενδέχεται να φτάσουν πολύ αργά στο πεδίο της μάχης για να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στις πρώτες φάσεις αυτής της αντεπίθεσης.

Και σε αυτή την περίπτωση, δεν σημαίνει ότι οι Ουκρανοί θα χάσουν.

Ξανά και ξανά έχουν αποδείξει ότι είναι ευέλικτοι, πολυμήχανοι και εφευρετικοί. Απώθησαν με επιτυχία τον ρωσικό στρατό από τη Χερσώνα χτυπώντας τους κόμβους εφοδιασμού της πίσω περιοχής τους σε σημείο που οι Ρώσοι δεν μπορούσαν πλέον να ανεφοδιάσουν τα στρατεύματά τους σε αυτή τη νότια πόλη.

Εξοπλισμένη με όπλα μεγάλου βεληνεκούς, όπως ο βρετανικός πύραυλος κρουζ Storm Shadow, η Ουκρανία θα προσπαθήσει να κάνει το ίδιο τώρα.

Αλλά μέσα σε όλες τις διεκδικήσεις και τις αντεκδικήσεις ενός πολέμου προπαγάνδας, μπορεί να χρειαστούν ακόμη εβδομάδες ή ακόμη και μήνες προτού αποκτήσουμε μια πιο σαφή εικόνα για το ποιος είναι πιθανό να επικρατήσει τελικά σε αυτόν τον πόλεμο.