4ο Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ: Η παρέμβαση Τσίπρα, τα μηνύματα Κασσελάκη και οι τετραπλές εκλογές

Σε νέες εσωκομματικές εκλογές και μάλιστα τετραπλές προχωράει ο ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ όπως ανακοίνωσε ο Στέφανος Κασσελάκης χτες το βράδυ κατά την πρώτη μέρα του 4ο Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ. 

Κάλπη θα στηθεί για οργανώσεις μελών, Νομαρχιακές, Κεντρική Επιτροπή και πρόεδρο του κόμματος, με τον Στέφανο Κασσελάκη να στέλνει το μήνυμα: «Είμαι εδώ, είμαι όρθιος, είμαι έτοιμος να τελειώνουμε με τα μικρά, για να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα. Τη Δεξιά του Μητσοτάκη». 

Είχε προηγηθεί η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα λίγες ώρες πριν το συνέδριο, με τον πρώην πρωθυπουργό να καλεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ να προσφύγει εκ νέου στα μέλη.

«Πρέπει να ξανασυστηθούμε ως κόμμα»

Ο Στέφανος Κασσελάκης στην ομιλία του υπογράμμισε ότι «πρέπει να ξανασυστηθούμε ως κόμμα! Όχι μεταξύ μας. Στην κοινωνία. Και να ανακτήσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου μέσω της αξιοπιστίας μας. Για το κοινό καλό!». Όπως είπε, για να γίνουν όλα τα παραπάνω πρέπει να υπάρχει ένα προαπαιτούμενο: Ομοψυχία. «Θέλετε να συνεχίσουμε να κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας; Δεν υπάρχει, φίλες και φίλοι.

Απέναντι στη δική σας ανιδιοτέλεια, που αφήνετε τις δουλειές σας, τα σπίτια σας, τις οικογένειές σας για να είστε από σήμερα ως και την Κυριακή εδώ, υπάρχουν δυστυχώς ορισμένα τεράστια εγώ που θέτουν τους εαυτούς τους πάνω από το εμείς.

Και βάζουν προθεσμίες ευρωεκλογών σε έναν πρόεδρο εκλεγμένο με 56% πριν από τέσσερις μήνες. Και περιμένουν την αποτυχία μου ξεχνώντας τα απλά μαθήματα πολιτικής Ιστορίας που παρέδωσε ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ πριν από τέσσερις μήνες:

Πού κατέληξαν οι υπονομευτές του Αλέξη Τσίπρα; Στα αζήτητα. Μήπως στις επόμενες εκλογές ανταλλάξουν τις κλεμμένες τους έδρες με πράσινες έδρες. Ας το καταλάβουν όλοι καλά: Στην Αριστερά οι υπονομευτές δεν εκλέγονται αρχηγοί. Δεν το επιτρέπει η ηθική του κόσμου της Αριστεράς».

«Μακάρι να ήταν εδώ ο Τσίπρας»

Ο Στέφανος Κασσελάκης συνέχισε λέγοντας ότι «αν δεν είμαι εγώ απέναντι στους νέους επίδοξους υπονομευτές, θα είναι κάποιος άλλος. Εκείνοι θα τον λένε "ουρανοκατέβατο", όμως θα τον έχει φέρει η κοινωνία, όπως έφερε και εμένα.

Κάποιοι νομίζουν ότι με συνεχείς αντιπαραθέσεις, διαφοροποιήσεις, διαρροές στα κοράκια της μιντιακής προπαγάνδας, θα καταφέρουν τη συντριβή μου στις ευρωεκλογές για να έρθουν ως σωτήρες. Καταλάβατε λάθος. Στην Ελλάδα έχουμε προεδρευομένη κοινοβουλευτική δημοκρατία. Οι πολίτες ψηφίζουν κόμματα υπό την ηγεσία προσώπων, όχι πρόσωπα υπό την τρικλοποδιά του κόμματός τους.

Αν ήταν διαφορετικά, ο Αλέξης Τσίπρας θα ήταν ακόμα στο 32%, όχι στο 18%. Και θα ήταν τώρα εδώ, στη θέση από την οποία σας μιλώ. Και μακάρι να ήταν. Ποιος θα ψηφίσει ηγέτη χωρίς κόμμα;

Ποιος θα ψηφίσει Έναν χωρίς το όλον; Νομίζουν ότι βυθίζουν εμένα. Βυθίζουν το καράβι, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι είναι συνεπιβάτες, την ίδια ώρα που θέλουν να γίνουν καπετάνιοι. Σε ποιο πλοίο, φίλες και φίλοι; Σε αυτό που θα έχουν βυθίσει;».

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σημείωσε ότι τους δικαιολογεί «ως ένα βαθμό. Κάποιοι νόμιζαν ότι θα έχουν τον «ξένο», τον «μικρό» του χεριού τους.

Ότι θα έχουν έναν πρόεδρο - αχυράνθρωπο. Ότι θα εξουσιάζουν δι’ αντιπροσώπου. Ότι θα ζητάει ο εκλεγμένος Πρόεδρος την άδεια για το πότε θα συνομιλήσει με τα μέλη του κόμματος. Ότι ο πρόεδρος που είπε στα μέλη «θα σας δώσω φωνή» και «δε θα σας προδώσω ποτέ» θα αθετήσει τις υποσχέσεις που τους έδωσε.

Λάθος πρόσωπο ψάχνατε. Δεν θα σας προδώσω ποτέ. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάει σε καταστατικό συνέδριο. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει κόμμα σύγχρονο, ψηφιακό, ευρωπαϊκό, με εσωτερική δημοκρατία. Τα όργανα δεν είναι πάνω από τα μέλη. Ο πρόεδρος δεν είναι πάνω από τα μέλη. Όλοι είμαστε εδώ όσο είμαστε η φωνή δική σας. Είμαστε τα δικά σας ηχεία. Όχι φωνές του εγώ μας.

Καθαρά λοιπόν: Όποιος νομίζει ότι μπορεί να ανορθώσει ένα κόμμα που συνετρίβη και διασπάστηκε δύο φορές μέσα σε λίγους μήνες, ας έρθει να αναλάβει. Ζητούν να λογοδοτήσω για τις κακές δημοσκοπήσεις όσοι δε λογοδότησαν ποτέ για τη συντριβή του ΣΥΡΙΖΑ από το 32 στο 18%».
«Τώρα θα δουν τις δικές μου ρίζες»

Ο Στέφανος Κασσελάκης συμπλήρωσε: «Ντρέτα λοιπόν, όπως πάντα: Χρειάζομαι χρόνο. Χρειαζόμαστε χρόνο. Χρόνο και ομοψυχία. Χρόνο να ξεπεράσουμε τη συλλογική θλίψη της συντριβής του 2023. Χρόνο να αναστήσουμε ένα παρηκμασμένο, δυσλειτουργικό, γραφειοκρατικό, αναποτελεσματικό κόμμα.

Χρόνο να συνθέσουμε προτάσεις κοστολογημένες -όχι τσιτάτα στον αέρα- για να πούμε στους πολίτες: Αυτοί είμαστε, αυτά πιστεύουμε, τόσο κοστίζουν, δώστε μας τη δύναμη να τα πετύχουμε. Εγώ πρόεδρος υπό προθεσμία δε γίνομαι, και το δήλωσα ήδη από την Τρίτη.

Θα κριθώ - και θα κριθώ πολύ σκληρά- στις πρώτες εθνικές εκλογές. Θα συνεχίσω να βλέπω βιογραφικά, να φέρνω δίπλα μου τους καλύτερους της κοινωνίας, να βρίσκομαι από τη μία γωνιά της χώρας στην άλλη. Θα συνεχίσω να δουλεύω 24 ώρες το 24ωρο για τον ΣΥΡΙΖΑ.

Θα συνεχίσω να κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια έχοντας τη γλυκιά κούραση ότι και σήμερα υπερέβαλα εαυτόν, ότι μια μέρα ακόμα βρέθηκα παντού, στην πρώτη γραμμή, ότι και σήμερα αγωνίστηκα για τον ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ. Όμως ένας ίσον κανένας. Χρειάζομαι τα ικανά στελέχη, τα φωτεινά μυαλά δίπλα μου. Και ευτυχώς υπάρχουν πάρα ολλά. Και ευτυχώς προχωράμε μαζί.

Απέναντι σε όσους συνεχίζουν και έχουν αυταπάτες, σήμερα εμείς αντικρίζουμε την πραγματικότητα:

Ο ΣΥΡΙΖΑ χρειάζεται επανίνδρυση. Η επανίνδρυση χρειάζεται ενότητα. Η ενότητα χρειάζεται έναν πρόεδρο που να μην αμφισβητείται.

Όσοι πίστεψαν ότι φυτεύτηκα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, τώρα θα δουν τις δικές μου ρίζες. Προσφεύγω στις ρίζες μου: Στα μέλη και στον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Με έναν πλήρη οδικό χάρτη για επανεκλογή, επανίδρυση και επάνοδο του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνώσα παράταξη.

Ως τη μόνη απάντηση σε ένα σάπιο, διεφθαρμένο και διαπλεκόμενο πολιτικό σύστημα. Δε με κρατάει κανείς. Μόνο ο κόσμος.

Ο κόσμος που στάθηκε στις ουρές. Και θα ξανασταθεί, για να έχει φωνή και ελπίδα. Είμαι εδώ. Είμαι όρθιος. Είμαι έτοιμος.

Να τελειώνουμε με τα μικρά για να αντιμετωπίσουμε τα μεγάλα, τη Δεξιά του Μητσοτάκη. Βρείτε μου αντίπαλο. Βρείτε μου αντίπαλο και πάμε».

Όπως έγραψε εχθές το Αντικειμενικότητα όλα δείχνουν ότι αντίπαλος του Στέφανου Κασσελάκη θα είναι ο Δημήτρης Τεμπονέρας. Ωστόσο, δεν αποκλείεται να ακούσουμε και άλλα ονόματα όπως αυτό της Όλγας Γεροβασιλή ή του Σωκράτη Φάμμελου.

Η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα και οι αιχμές

Είχε προηγηθεί γραπτή παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα ο οποίος εξαπέλυσε βολές με πολλούς αποδέκτες. «Οι ηττημένοι των εσωκομματικών εκλογών έφυγαν ήδη από το κόμμα, επειδή έχασαν την μάχη για την ηγεσία του. Αδιαφορώντας αν με τον πολυκερματισμό αυτός που κερδίζει είναι ο πολιτικός μας αντίπαλος. Ο νικητής, φέρεται να ζητά λευκή επιταγή τριετίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις ευρωεκλογές. Προεξοφλώντας έτσι την εκλογική αποτυχία και αδιαφορώντας και αυτός για τις συνέπειές της. Ενώ άλλοι διαφωνούν στο παρασκήνιο, αλλά σιωπηλά περιμένουν να έρθει η εκλογική αποτυχία, ώστε να του τη χρεώσουν. Αδιαφορώντας για το τί αυτό θα σημαίνει για την παράταξη και τη χώρα» υπογράμμισε ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ.

Ο Αλέξης Τσίπρας κάλεσε τον Στέφανο Κασσελάκη να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης όχι από την Πολιτική Γραμματεία αλλά από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ.

«Ο πρόεδρος, έθεσε προχθές καθαρά θέμα εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του, στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Και πιστεύω ορθώς το έπραξε.

Εκλέχτηκε χωρίς να προλάβει να διατυπώσει αναλυτικά τις θέσεις και το σχέδιό του. Για να οδηγήσει το κόμμα στην επερχόμενη εκλογική μάχη πρέπει να είναι σαφές ότι διαθέτει, αυτήν την κρίσιμη στιγμή, την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας. Μόνο που την ψήφο εμπιστοσύνης, οφείλει να τη ζητήσει από αυτούς που τον εξέλεξαν Πρόεδρο και όχι από την Πολιτική Γραμματεία. Αντί να σερνόμαστε σε μια παρατεταμένη κρίση που οδηγεί με ακρίβεια σε νέα εκλογική συρρίκνωση, η μόνη διέξοδος είναι να δώσουμε εκ νέου το λόγο σε αυτούς που κρατήσανε και συνεχίζουν να κρατάνε όρθιο το κόμμα και τη παράταξή μας: Στα μέλη μας» τόνισε ο Αλέξης Τσίπρας.

Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ ανέφερε επίσης ότι δεν μπορεί να παραμείνει σιωπηλός, ούτε όμως και να παραβρεθεί «σε ένα συνέδριο που έχει δρομολογηθεί ώστε να αγνοήσει τα κρίσιμα προβλήματα εν ονόματι μιας επίπλαστης αισιοδοξίας. Ένα συνέδριο, όπου θα υποκριθούμε όλοι μαζί πόσο αγαπημένοι είμαστε και το κοινό θα μας χειροκροτήσει. Όχι. Προσωπικά εμένα δεν μου λείπει ούτε το βήμα, ούτε το χειροκρότημα. Δεν είναι ώρα για χειροκροτήματα, αλλά για να ειπωθεί η αλήθεια».

Την ίδια στιγμή ο Αλέξης Τσίπρας εξαπέλυσε σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση Μητσοτάκη, θέτοντας τα διλήμματα των ευρωεκλογών.

«Σε λιγότερο από τέσσερις μήνες, όμως, η χώρα οδεύει σε ευρωπαϊκές εκλογές. Με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να βλέπει τις πρώτες ρωγμές της πολιτικής της ηγεμονίας. Σε συνθήκες καθεστωτικού αυταρχισμού και υπονόμευσης του κράτους δικαίου. Σε συνθήκες συρρίκνωσης του πραγματικού εισοδήματος, αλλά και εκτίναξης των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Σε συνθήκες δραματικής διεύρυνσης των ανισοτήτων, αλλά και κοινωνικών διεργασιών με τους αγρότες και τους φοιτητές στους δρόμους.

Θα υπάρξει, λοιπόν, σε αυτές τις συνθήκες, προοδευτική απάντηση στην κάλπη; Θα διεκδικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τον ρόλο της αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης στη φθίνουσα ηγεμονία μιας αλαζονικής, αυταρχικής και διεφθαρμένης κυβέρνησης; Με επιμονή, ρεαλισμό, σοβαρότητα και αξιοπιστία; Θα τελειώσει την Κυριακή των ευρωεκλογών η αλαζονεία του 41% ;

Θα ξεπροβάλει μια αχτίδα ελπίδας; Ή θα ξεπροβάλει η απειλή ενός μαύρου ορίζοντα -αυτού της ακροδεξιάς; Αυτά είναι τα κρίσιμα ερωτήματα, που θα έπρεπε όλους να μας απασχολούν. Από τον πρόεδρο έως και κάθε μέλος και φίλο του κόμματος».

Αναλυτικά η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα:

«Στις 29 Ιούνη, μετά την εκλογική ήττα, πήρα μια δύσκολη αλλά επιβεβλημένη απόφαση. Αποφάσισα να παραμερίσω για να περάσει ένα νέο κύμα στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Ήθελα με τη στάση μου να προκαλέσω ένα ηλεκτροσόκ ανάταξης στον κλονισμένο οργανισμό του κόμματος, που βρέθηκε μπροστά σε μια απρόσμενη σε εύρος ήττα, ώστε να συνέλθει σύντομα.

Να ανανεωθεί, να αναστηλωθεί, να ανακάμψει και να οδηγηθεί ξανά και γρήγορα σε τροχιά αξιόπιστης και αποτελεσματικής αντιπολίτευσης και κυβερνητικής διεκδίκησης.

Πολλοί προσπάθησαν τότε να με μεταπείσουν, αλλά επέμεινα. Και δεν μετανιώνω ούτε στιγμή για την επιλογή μου.

Έπραξα το ορθό και το ηθικά αλλά και πολιτικά επιβεβλημένο.

Με οδηγό πάντα τις ιδέες και τις αξίες που με παρακίνησαν από τα νεανικά μου χρόνια να ενταχθώ στην Αριστερά. Και με γνώμονα το καλό της παράταξης στην οποία αφιέρωσα ένα μεγάλο μέρος της ζωής μου.

Όλο αυτό το διάστημα, των σχεδόν οκτώ μηνών, τήρησα με ευλάβεια την επιλογή μου να παραμερίσω.

Δεν ήταν στάση σκοπιμότητας, ήταν στάση ευθύνης.

Ανέλαβα στο ακέραιο την ευθύνη της ήττας.

Ανέλαβα και την ευθύνη της αποχώρησης από τις κομματικές διεργασίες.

Την ευθύνη επίσης, να μην υποκύψω στις πιέσεις όλων όσοι μου ζητούσαν κατά καιρούς να παρέμβω, για «να σώσω το κόμμα», πολλοί γιατί το πίστευαν και ορισμένοι γιατί ήθελαν έτσι να εξυπηρετήσουν προσωπικές στρατηγικές.

Σήμερα μπροστά στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, αναλαμβάνω μια ακόμη ευθύνη.

Όχι της ανέξοδης κριτικής.

Ούτε της εμπλοκής μου σε παίγνια εξουσίας.

Αλλά την ευθύνη να προειδοποιήσω για αυτό που βλέπω να έρχεται και πρέπει να αποτραπεί.

Την ευθύνη να πω την αλήθεια, όπως τη βλέπω και την αισθάνομαι.


Και να προτείνω λύση.

Το κόμμα μας βρίσκεται εδώ και καιρό σε παρατεταμένη και βαθιά κρίση.

Σε λιγότερο από τέσσερις μήνες, όμως, η χώρα οδεύει σε ευρωπαϊκές εκλογές.

Με την κυβέρνηση Μητσοτάκη να βλέπει τις πρώτες ρωγμές της πολιτικής της ηγεμονίας.

Σε συνθήκες καθεστωτικού αυταρχισμού και υπονόμευσης του κράτους δικαίου.

Σε συνθήκες συρρίκνωσης του πραγματικού εισοδήματος, αλλά και εκτίναξης των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων.

Σε συνθήκες δραματικής διεύρυνσης των ανισοτήτων, αλλά και κοινωνικών διεργασιών με τους αγρότες και τους φοιτητές στους δρόμους.

Θα υπάρξει, λοιπόν, σε αυτές τις συνθήκες, προοδευτική απάντηση στην κάλπη;

Θα διεκδικήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τον ρόλο της αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης στη φθίνουσα ηγεμονία μιας αλαζονικής, αυταρχικής και διεφθαρμένης κυβέρνησης; Με επιμονή, ρεαλισμό, σοβαρότητα και αξιοπιστία;

Θα τελειώσει την Κυριακή των ευρωεκλογών η αλαζονεία του 41%;

Θα ξεπροβάλει μια αχτίδα ελπίδας ;

Ή θα ξεπροβάλει η απειλή ενός μαύρου ορίζοντα -αυτού της ακροδεξιάς ;

Αυτά είναι τα κρίσιμα ερωτήματα, που θα έπρεπε όλους να μας απασχολούν.

Από τον πρόεδρο έως και κάθε μέλος και φίλο του κόμματος .

Όμως η εικόνα δεν είναι ότι μας απασχολούν αυτά.

Είναι σαν να έχουμε γυρίσει την πλάτη στην κοινωνία, αν και μιλάμε συνεχώς για την ανάγκη της ενίσχυσης των δεσμών μας με αυτή.

Αυτό που φαίνεται είναι μια εσωτερική διαπάλη που αφορά περισσότερο προσωπικές σκοπιμότητες και λιγότερο την κοινωνία.

Φαινόμενα ιδιοτέλειας, ναρκισσισμού, παραβίασης των αρχών της συλλογικότητας και της συντροφικότητας, έχουν παραλύσει τον κομματικό οργανισμό.

Με αποτέλεσμα η εικόνα που εκπέμπεται να είναι πως αδιαφορούμε για την κοινωνία και για το αποτέλεσμα της επικείμενης εκλογικής αναμέτρησης.

Αδιαφορούμε αν η κρίση στο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργεί συνθήκες απουσίας αντιπολίτευσης, ανεξέλεγκτης διακυβέρνησης και άρα εν τέλει και κρίση δημοκρατίας.

Και η αδιαφορία αυτή δεν αφορά έναν, αφορά πολλούς.

Οι ηττημένοι των εσωκομματικών εκλογών έφυγαν ήδη από το κόμμα, επειδή έχασαν την μάχη για την ηγεσία του.

Αδιαφορώντας αν με τον πολυκερματισμό αυτός που κερδίζει είναι ο πολιτικός μας αντίπαλος.

Ο νικητής, φέρεται να ζητά λευκή επιταγή τριετίας, ανεξαρτήτως αποτελέσματος στις ευρωεκλογές.

Προεξοφλώντας έτσι την εκλογική αποτυχία και αδιαφορώντας και αυτός για τις συνέπειές της.

Ενώ άλλοι διαφωνούν στο παρασκήνιο, αλλά σιωπηλά περιμένουν να έρθει η εκλογική αποτυχία, ώστε να του τη χρεώσουν.

Αδιαφορώντας για το τί αυτό θα σημαίνει για την παράταξη και τη χώρα.

Αν τα πράγματα είναι έτσι, δεν μπορώ ούτε να παραμείνω σιωπηλός, ούτε όμως και να παραβρεθώ σε ένα συνέδριο που έχει δρομολογηθεί ώστε να αγνοήσει τα κρίσιμα προβλήματα εν ονόματι μιας επίπλαστης αισιοδοξίας.

Ένα συνέδριο, όπου θα υποκριθούμε όλοι μαζί πόσο αγαπημένοι είμαστε και το κοινό θα μας χειροκροτήσει.

Όχι. Προσωπικά εμένα δεν μου λείπει ούτε το βήμα, ούτε το χειροκρότημα

Δεν είναι ώρα για χειροκροτήματα, αλλά για να ειπωθεί η αλήθεια.

Αν συνεχίσουμε έτσι, οδηγούμαστε με μαθηματική ακρίβεια στο κενό.

Και πρέπει να σοβαρευτούμε, να αλλάξουμε ρότα και να σκεφτούμε έξω από τα κλειστά όρια της εσωκομματικής διαπάλης, ποιος είναι και πρέπει να είναι ο ρόλος μας στην ελληνική κοινωνία. Και πώς μπορούμε να ανταποκριθούμε σ’ αυτόν.

Τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ θα προσέλθουν σήμερα στο συνέδριο με κύριο συναίσθημα την αγωνία για το κόμμα, την προοπτική της προοδευτικής παράταξης, το σήμερα και το αύριο της χώρας.

Με ιδιαίτερο σεβασμό σε αυτή την αγωνία, αλλά και με στόχο να την κάνουμε προωθητική δύναμη, η μόνη λύση είναι η απόλυτη πολιτική ειλικρίνεια. Από όλους και για όλα.

Ο Πρόεδρος, έθεσε προχθές καθαρά θέμα εμπιστοσύνης στο πρόσωπό του, στη συνεδρίαση της Πολιτικής Γραμματείας. Και πιστεύω ορθώς το έπραξε.

Εκλέχτηκε χωρίς να προλάβει να διατυπώσει αναλυτικά τις θέσεις και το σχέδιό του.

Για να οδηγήσει το κόμμα στην επερχόμενη εκλογική μάχη πρέπει να είναι σαφές ότι διαθέτει, αυτήν την κρίσιμη στιγμή, την εμπιστοσύνη της πλειοψηφίας.

Μόνο που την ψήφο εμπιστοσύνης, οφείλει να τη ζητήσει από αυτούς που τον εξέλεξαν Πρόεδρο και όχι από την Πολιτική Γραμματεία.

Αντί να σερνόμαστε σε μια παρατεταμένη κρίση που οδηγεί με ακρίβεια σε νέα εκλογική συρρίκνωση, η μόνη διέξοδος είναι να δώσουμε εκ νέου το λόγο σε αυτούς που κρατήσανε και συνεχίζουν να κρατάνε όρθιο το κόμμα και τη παράταξή μας: Στα μέλη μας.

Έτσι, ο Στέφανος Κασσελάκης θα έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο, στην ως τώρα θητεία και στο πολιτικό του σχέδιο.

Όχι θέτοντας ερωτήματα, αλλά δίνοντας τις δικές του απαντήσεις.

Και όσοι έχουν άλλο σχέδιο, θα έχουν τη δυνατότητα να καταθέσουν τις απόψεις και τις υποψηφιότητές τους.

Τώρα ανοιχτά και δημοκρατικά.

Πριν μια νέα εκλογική αποτυχία μετατραπεί σε αυτοεκπληρούμενη προφητεία και καταστεί αναπόφευκτη.

Αυτή φρονώ ότι είναι η μόνη καθαρή, έντιμη και δημοκρατική λύση στο γόρδιο δεσμό που έχουμε μπροστά μας.

Γιατί οι πρωτοβουλίες που έχουμε τώρα ανάγκη, είναι αυτές που θα δημιουργήσουν λύτρωση στο εσωτερικό, αλλά και τις προϋποθέσεις για μια ισχυρή πολιτική αντεπίθεση απέναντι στην συντηρητική παράταξη.

Δεν έχουμε το χρόνο με το μέρος μας.

Δεν έχουμε, συνεπώς, την πολυτέλεια να κρυφτούμε, την πολυτέλεια να μην πάρουμε άμεσες αποφάσεις.

Τέλος, σε ό,τι με αφορά, θέλω να καταστήσω για άλλη μια φορά σαφές:

Η ιστορία, ο λαός και η προοδευτική παράταξη με τίμησαν και με το παραπάνω.

Η μόνη μου φιλοδοξία σήμερα είναι να αγωνίζομαι στο πεδίο των ιδεών, για να ξαναγίνει η προοδευτική παράταξη ελπίδα για το λαό και την κοινωνία.

Και να αναλαμβάνω πάντα την ευθύνη να λέω με τόλμη αυτά που πιστεύω».