Μαρία Καρυστιανού - Τέμπη: Η Δικαιοσύνη ελέγχεται - Αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα

«Οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί στη χώρα μας διορίζονται από την κυβέρνηση και έτσι η Δικαιοσύνη ελέγχεται. Αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα», σημειώνει χαρακτηριστικά η Μαρία Καρυστιανού μιλώντας στο «Βήμα».

Η μητέρα της 19 Μάρθης που χάθηκε ανάμεσα σε 56 άλλους ανθρώπους στο μοιραίοι σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών, και πρόεδρος του Συλλόγου θυμάτων της τραγωδίας, λέει σε κάθε τόνο πως «δικαίωση θα είναι η τιμωρία όλων όσοι θεωρούν ότι έχουν το ακαταδίωκτο εξαιτίας της θέσης τους, ακόμη και όταν πρόκειται για δολοφονία».

«Και φυσικά, δικαίωση είναι να μη συμβεί ποτέ ξανά κάτι τέτοιο, γιατί παρά το τραγικό δυστύχημα τα τρένα λειτούργησαν και πάλι έναν μήνα μετά! Χωρίς τηλεδιοίκηση. Χωρίς κανένα σύστημα ασφαλείας. Βασιζόμενοι και πάλι στον ανθρώπινο παράγοντα και απλά μειώνοντας την ταχύτητα. 

Είναι αδιανόητο και δεν θα έπρεπε να έχει επιτραπεί από κανέναν μας. Γιατί πλέον δεν είναι ένα σενάριο, πλέον ξέρουμε τι μπορεί να συμβεί. Εγώ έχω πάψει να περνάω ακόμα και έξω από τον σταθμό των τρένων. 

Ομως εγώ είπα στο παιδί μου «πάρε το τρένο» γιατί το θεώρησα πιο ασφαλές από το αυτοκίνητο. Σκέφτηκα… μόνο του πάει σε μια γραμμή, τι μπορεί να συμβεί… Ποιος θα μπορούσε να φανταστεί ότι επί 19 λεπτά δύο συρμοί πήγαιναν στην ίδια γραμμή;», προσθέτει.

Η ίδια είχε καταγγείλει πως όταν επισκέφθηκε την εισαγγελία του Αρείου Πάγου έλαβε την κυνική απάντηση «αυτά συμβαίνουν…» και την συμβουλή να στραφεί στην εκκλησία για να την βοηθήσει.

Τότε πήρε την πρωτοβουλία να συγκεντρώσει υπογραφές για να φτάσει η υπόθεση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. «Είναι νόμος του κράτους. Με τη συγκέντρωση 500.000 υπογραφών μπορούμε να πάμε στον εισαγγελέα ως μια πολύ δυνατή φωνή. 

Ο εισαγγελέας πρέπει να παραδώσει τις υπογραφές στη Βουλή και η Βουλή να αποφασίσει. Με 500.000 υπογραφές δεν μπορεί να μας αρνηθεί να πάμε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Και εκεί θα καταδικαστούν» εξήγησε.

Παρατηρεί δε, πως η δίωξη που ασκήθηκε στον Κώστα Αγοραστό για το μπάζωμα του σημείου του δυστυχήματος πριν καλά καλά στεγνώσει το αίμα των θυμάτων, έγινε χρονικά μετά από ευρωπαϊκή παρέμβαση. 

 «Οι ανώτατοι δικαστικοί λειτουργοί στη χώρα μας διορίζονται από την κυβέρνηση και έτσι η Δικαιοσύνη ελέγχεται. Αυτά συμβαίνουν μόνο στην Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή γράφεται Ιστορία, δυστυχώς όμως για να γραφτεί χρειάστηκε να χαθούν 57 ζωές».

«Μαμά, δεν έχω τα κλειδιά, θα είσαι στο σπίτι να μου ανοίξεις;» ήταν τα τελευταία λόγια που άκουσε από το παιδί της πριν αυτό χαθεί στα Τέμπη… «Πόσο κρίμα, σπανίως μιλούσαμε τόσο λίγο», καταθέτει η τραγική μητέρα.

Στο άκουσμα της άρνησης κάθε ευθύνη της Hellenic Train από τα χείλη του διευθύνοντα συμβούλου της εταιρείας ένιωσε μόνο προσβολή. Έχει, όμως, υποσχεθεί στην κόρη της ότι οι ένοχοι θα πληρώσουν. «Και μόνη μου να μείνω, το έγκλημα στα Τέμπη δεν θα συγκαλυφθεί», διαμηνύει.

Οι στιγμές αγωνίας μένουν αξέχαστες… «Ξέρετε τι είναι να παρακαλάς να έχεις το παιδί σου τραυματισμένο από το να το έχεις νεκρό; Φανταστείτε 57 ανθρώπους δίπλα μου, και τις οικογένειές τους. Να περιμένουμε για την ταυτοποίηση, και μετά… το χάος».

Η Μαρία Καρυστιανού αποκαλύπτει πως εδώ και ένα χρόνο, από τις 28 Φεβρουαρίου του 2023, δεν έχει επιστρέψει στο σπίτι. «Νοικιάζω αλλού. Το σπίτι έκλεισε. Επιστρέφω μόνο όταν θέλω να μείνω λίγο στο δωμάτιό της», λέει η ίδια, «δεν μπορώ να γυρίσω στο σπίτι μας και αυτό είναι το μόνο κομμάτι στο οποίο μου επιτρέπω να είμαι αδύναμη».

Ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ. Πόνος γιατί η απουσία γίνεται όλο και πιο έντονη. Μας λείπει. Και ο θυμός μεγαλώνει όσο βλέπουμε την ατιμωρησία, όπως και η οργή απέναντι στη Δικαιοσύνη που δεν κάνει τη δουλειά της. Την ίδια στιγμή, όμως, η ελπίδα γίνεται όλο και πιο έντονη, η ελπίδα για δικαίωση» δηλώνει.