Σωκράτης Φάμελλος: «Η λύση της προσφυγής στις κάλπες είναι στο χέρι του προέδρου»

«Να βρεθεί μια υπέρβαση αυτής της ακραίας διαδικασίας. Η λύση της προσφυγής στις κάλπες είναι στο χέρι του προέδρου. Αν δεν το επιλέξει ωθεί σε πρόταση μομφής» σημείωσε ο Σωκράτης Φάμελλος από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής τους ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ.

Όπως σημείωσε, «ο μόνος που μπορεί να το προλάβει είναι ο πρόεδρος. Εξάλλου ο ίδιος ήθελε να πάμε σε εκλογές τον Φεβρουάριο και τον σταμάτησε το Συνέδριο. Τώρα όμως η κατάσταση δεν πάει παραπέρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ οφείλει να έχει καταθέσει στην κοινωνία σοβαρές εναλλακτικές προτάσεις για την επόμενη ημέρα της κοινωνίας, πριν την ολοκλήρωση των εκλογών στο ΠΑΣΟΚ. Διεκδικώ ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο πυλώνας, ο πυρήνας της προοδευτικής παράταξης. Αυτή είναι η μόνη διέξοδος στο σημερινό αδιέξοδο» είπε ο Σωκράτης Φάμελλος και συμπλήρωσε:

«Η βάση του κόμματος είναι η μόνη διέξοδος και είναι αυτή που μπορεί να δώσει την απάντηση στο αδιέξοδο αυτό.

Και το λέω ξεκάθαρα. Είμαι έτοιμος να συμβάλλω, να βάλω πλάτη στο εγχείρημα και με αυτοκριτική και με δουλειά. Όπως πρέπει να κάνουμε όλοι και όλες. Έτσι μόνο προχωράει η Αριστερά και η προοδευτική παράταξη. Το μέλλον εξαρτάται από τις σημερινές αποφάσεις.

Πρόεδρε η απόφαση είναι σε εσένα. Να αποφύγουμε τη μομφή. Τα μέλη του κόμματος να επιλέξουν με εκλογές και πρόεδρο και πρόγραμμα για την επόμενη μέρα. Για να έχει προοπτική και ο τόπος και η Αριστερά».

Αναλυτικά η ομιλία του Σωκράτη Φάμελλου:

«Καταρχάς να ευχηθώ περαστικά στο σύντροφο Φώτη Κουβέλη και τις ευχές μου στο Στέφανο και τον Τάιλερ. Γιατί είμαστε άνθρωποι και σύντροφοι πάνω απ’ όλα.

Συντρόφισσες και σύντροφοι, ζούμε την κορύφωση μίας μεγάλης πολιτικής κρίσης στο κόμμα μας. Τη Δευτέρα το κόμμα μας δεν θα είναι ίδιο. Να μιλήσουμε ειλικρινά για να διασφαλίσουμε την ύπαρξή του. Αλλιώς είναι κοντά οι μέρες που δεν θα υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και το σύστημα εξουσίας θα έχει πετύχει το στόχο του.

Γίνεται μεγάλη κουβέντα για ένα υποθετικό σχέδιο ρευστοποίησης και κινδύνου της αυτόνομης ύπαρξης του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν βλέπουμε τί γίνεται γύρω μας; Η ρευστοποίηση στο ΣΥΡΙΖΑ έχει προηγηθεί. Τώρα ζούμε την αποσάθρωση του ΣΥΡΙΖΑ, οργανωτική, πολιτική αλλά και αξιακή.

Η πολιτική ρευστοποίηση της κοινωνίας εξελίσσεται εδώ και καιρό. Όχι μόνο από την κρίση των κομμάτων και του κομματικού φαινομένου, αλλά και με τις κατακλυσμιαίες αλλαγές της παγκόσμιας κοινωνίας. Η κλιματική κρίση, οι γεωπολιτικές συγκρούσεις αλλά και η επιστήμη και η τεχνολογία θέτουν νέες διαιρετικές τομές στην κοινωνία.

Αμφισβητείται η ανθρώπινη αυταξία. Η κρίση μεταφέρεται στην πολιτική, οι πολίτες στην ακροδεξιά, στην αντιπολιτική, στην αποχή.

Ενώ η Κυβέρνηση ενορχηστρώνει και τα πάρτι συμφερόντων και υπερκέρδη των ολιγοπωλίων με την «κανονικότητα» του ρουσφετιού και την καταρράκωση των θεσμών και την προσβολή της Δημοκρατίας, τη δημογραφική συρρίκνωση και τα θολά κυριαρχικά μας δικαιώματα.

Απέναντι σε όλα αυτά η κοινωνία δυσφορεί και ψάχνει προτάσεις αλλά όχι σε εμάς. Στο κόμμα μας η συρρίκνωση είναι ιδιαίτερα εμφανής μετά τις ευρωεκλογές και δυστυχώς είναι ταχεία.

Κλείνουν γραφεία των οργανώσεων, παραιτούνται μέλη, υπάρχει οργανωτικό έμφραγμα, σοβαρά ζητήματα στα μέσα ενημέρωσης που θίγουν εργασιακά δικαιώματα εργαζομένων. Αλλά και δημοσκοπική συρρίκνωση, έλλειμμα σοβαρότητας και αξιοπιστίας που μας χρεώνουν καθολικά οι πολίτες, πολιτική αδυναμία και τοξικότητα.

Ας είμαστε σήμερα ειλικρινείς με τον εαυτό μας, «για να σώσουμε οτιδήποτε και αν σώζεται και ας έχουμε τις συνέπειες του νόμου»!

Αντί να κάνουμε επανεκκίνηση που άφησε χώρο ο Αλέξης να γίνει, εμείς κάνουμε ταχύτατα βήματα προς τα πίσω, με πολύ μεγάλη ταχύτητα, αυτοκαταστροφικά

Προφανώς και το πρόβλημα δεν ξεκίνησε με την εκλογή του Στέφανου. Το πρόβλημα προϋπήρχε. Εκφράστηκε και με την εκλογή του Στέφανου. Γιατί υπήρξε ανάγκη για ένα νέο πρόσωπο και γιατί ήταν η αγωνία, η ανάγκη των μελών, παλιών και νέων, για μια προοπτική που «θα τα άλλαζε όλα». Ωραίο σύνθημα. Αλλά χωρίς πυξίδα, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα.

Τα ερωτήματα είναι απλά. Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ βυθίζεται στην εσωστρέφεια, απομακρύνεται από τις ανάγκες της κοινωνίας; δεν εμπνέει και δεν ικανοποιεί τους προοδευτικούς και δημιουργικές πολίτες; Γιατί σύντροφοι και συντρόφισσες αντί να υπακούσουμε στις αξίες της Αριστεράς και στις αποφάσεις των τελευταίων συνεδρίων, εμείς απομακρυνόμαστε συνέχεια από αυτές.

Το βασικό πρόβλημα είναι η παραβίαση των αποφάσεων των Συνεδρίων μας, του καταστατικού και του κανονισμού της Κ.Ο.. Δεν υλοποιείται το πολιτικό σχέδιο της πολιτικής αλλαγής, με μια νέα κοινωνική συμφωνία, όπως έλεγαν οι θέσεις μας. Και δεν υλοποιείται η βασική απόφαση του Συνεδρίου για ενότητα και συλλογικότητα και αναβάθμιση της λειτουργίας μας σε ανώτατο επίπεδο.

Και αυτό δεν είναι οργανωτικό πρόβλημα αλλά βαθύτατα πολιτικό. Και αφορά πολλούς και πολλές από εμάς αλλά αφορά κυρίως στις ευθύνες και στις επιλογές του προέδρου.

Την κρίση στο τελευταίο συνέδριο την αποσοβήσαμε την τελευταία στιγμή με μία απόφαση ενίσχυσης της συλλογικότητας και του πολιτικού σχεδίου.

Γιατί το αποφασίσαμε αυτό; Γιατί ήδη είχαν εντοπιστεί οι αδυναμίες των προσωπικών επιλογών, της υπεπροβολής της εικόνας, του αρχηγισμού, νοοτροπιών ξένων για την αριστερά αλλά και για την συνεχώς υποχωρούσα κοινωνία, των αποσπασματικών πολιτικών, της υποτίμησης της εσωκομματικής δημοκρατίας.

Όπως έχω 3 φορές ενημερώσει την ΠΓ (22.3, 4.7 και 16.7) την ΚΕ στις 6.7 με σημείωμα λόγω ασθένειάς μου και την ΚΟ πρόσφατα δεν τηρείται η απόφασή σας στο Συνέδριο ώστε να έχουμε λειτουργία Εκτελεστικού Γραφείου με ενότητα και συλλογικότητα. Και αυτό περιλαμβάνει από τον Μάρτιο και τον αποκλεισμό μου από το Ε.Γ. αλλά και την απουσία του προέδρου από τα προεδρεία της Κ.Ο..

Πως μπορεί να υλοποιηθεί ένα πολιτικό σχέδιο όταν συμβαίνουν όλα αυτά; Όταν υπάρχει άρνηση συνεργασίας που ζήτησα πάρα πολλές φορές και ενώ η συλλογικότητα είναι αξιακό θέμα της Αριστεράς και βασικό στοιχείο της Δημοκρατίας.

Παράλληλα ζούμε την τοξικότητα των προσωπικών αντιπαραθέσεων, της παραφιλολογίας εκτός οργάνων, τη δημόσια στόχευση στελεχών μας (πρόσφατα βουλευτή από μέλος ΚΕ) και τη δολοφονία χαρακτήρων. Για να μην πω για την πολλαπλή συκοφαντική δυσφήμιση από τους ασφαλίτες του διαδικτύου. Πρόσφατα και εναντίον μου.

Κορυφαίο πρόβλημα ότι δεν υπήρχε όργανο πολιτικού σχεδιασμού. Η μάχη των ευρωεκλογών δόθηκε χωρίς αξιοποίηση των οργάνων με αποτέλεσμα λάθη, που αφαίρεσαν από την κοινωνία τη δυνατότητα της πολιτικής ανατροπής. Όσα από τα στελέχη περιόδευσαν την περίοδο των ευρωεκλογών δεν είχαμε ενιαίο πολιτικό σχεδιασμό. Αντί να καλύψουμε τα έλλειμα απειρίας προσθέσαμε πληθώρα προβλημάτων με προσωπικές αποφάσεις, αιφνιδιασμούς και έλλειμμα ενημέρωσης.

Η ανάγνωση που κυριαρχεί στην ηγεσία μας είναι ότι το κόμμα είναι τρόπαιο και ιδιοκτησία, κατακτηθείσα με την εκλογή προέδρου από τη βάση, μία δικαιολογία που θεωρείται επαρκής για να στερείτε η δημοκρατία και οι συλλογικές αποφάσεις, εις βάρος της βάσης, του κόμματος και της κοινωνίας.

Και ενώ ο Μητσοτάκης αλωνίζει και καταστρέφει.


Δεν θα αναφερθώ σε λάθη των ευρωεκλογών που αναφέρθηκαν και στην προηγούμενη ΚΕ αλλά οφείλω να πω ότι είναι στίγμα για εμάς το αδιέξοδο των κομματικών ΜΜΕ και κυρίως η αμφισβήτηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

Οι επιλογές αυτές του προέδρου οδήγησαν σε σοβαρό έλλειμα δημοκρατίας αλλά και αποτελεσματικότητας στα κομματικά όργανα και στην ΚΟ. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η συνεδρίαση της ΚΟ μετά τις ευρωεκλογές ξεκίνησε 13 Ιουνίου και τελείωσε 26 Ιουλίου.

Τα σημαντικά δεν μπήκαν ποτέ σε όργανα. Ήταν λάθος επιλογή να μη συζητηθούν τα θέματα Πολάκη, Λινού και παραίτησης Ηλιόπουλου στην ΠΓ. Όλα μονομερής και αιφνιδιαστικές επιλογές.

Ακόμα και το μπρος πίσω του προέδρου με τον Παύλο, που μας εξέθεσε και θέτει ερωτήματα επάρκειας και αδυναμίας, οφείλεται στο ότι ποτέ το θέμα δεν συζητήθηκε συντροφικά και δεν λύθηκε στην ΠΓ, το όργανο που είναι μέλος ο Παύλος, κάτι που είχα πει δημόσια ότι εκτιμώ ότι θα γίνει.

Η εσωστρέφεια κορυφώθηκε με την αναίτια κρίση στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, κατά παράβαση του κανονισμού της ΚΟ και χωρίς σύμφωνη γνώμη της ΠΓ, μία προσωπική επιλογή του προέδρου, αδικαιολόγητη, που τροφοδοτεί σενάρια σκοπιμότητας, και τελικά υπονομεύει και αποδυναμώνει τη δράση μας σε μια περίοδο που οφείλουμε να είμαστε πιο δυνατοί από ποτέ.

Τα σοβαρά προβλήματα άλλης αντίληψης του προέδρου για τον χαρακτήρα του κόμματος, δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν με την πρόχειρη και βιαστική συζήτηση του καταστατικού, -που δεν μπορέσαμε να μελετήσουμε χθες βράδυ- και το ασφυκτικό χρονοδιάγραμμα προσυνεδριακού διαλόγου.

Συντρόφισσες και σύντροφοι δεν μάθατε ποτέ ότι εγώ έβαλα θέμα διάρκειας προσυνεδριακού διαλόγου στην ΚΟΕΣ αλλά ενημερωθήκατε για διαρροές για μια φασαρία που έγινε στην ΚΟΕΣ με τον Πρόεδρο. Αυτό είναι το πρόβλημα. Ότι δεν δίνω ποτέ διαρροές. Γιατί ήθελα η βάση του κόμματος να έχει χρόνο προσυνεδριακού διαλόγου. Μπορεί να ήταν λάθος η πρότασή μου αλλά δεν ακούστηκε ποτέ αυτό δημόσια. Και ζήτησα η ΚΕ να αποφασίσει για το χρονοδιάγραμμα. Δεν το ακούσατε ποτέ αυτό. Μόνο σπέκουλα και διαρροές.

Πιο κρίσιμο είναι ότι το μεγαλύτερο τμήμα της εισήγησης του προέδρου απορρίφθηκε από την επιτροπή καταστατικού και απέδειξε την αντίθεση των απόψεων του προέδρου με την πλειοψηφία των μελών. Το κόμμα που οραματίζεται ο πρόεδρος δεν βασίζεται στη δημοκρατία, δεν βασίζεται στα μέλη, έχει λογική λέσχης. Αλλά και το ότι στόχος των καταστατικών προτάσεων Κασσελάκη ήταν οι οργανώσεις, δηλαδή τα μέλη, η δημοκρατία από τα κάτω, τα όργανα και οι βουλευτές.

Κάποιοι και από τις δύο πλευρές ρωτούν γιατί δεν μίλησα νωρίτερα. Αν εννοείται εκτός οργάνων μάλλον θα αστειεύεστε. Γιατί τα είπα πολλές φορές εκεί που έπρεπε, στα όργανα. Σε 3 Πολιτικές γραμματείες, στην ΚΟ, στην επιστολή μου στην ΚΕ τον Ιούλιο, όπως και διαφώνησα στο Συνέδριο με την πρόταση του Προέδρου.

Μπορεί να έκανα λάθος που δεν έδωσα διαρροές με τις ομιλίες μου και δεν ενημερωθήκατε από τα παραπολιτικά. Ή γιατί υποτίμησα τις διαρροές της Κουμουνδούρου και άλλων συντρόφων που δίνουν διαρροές. Κάντε μου κριτική. Μπορεί να έχετε δίκιο. Αλλά για μένα η εικόνα του κόμματος προς τα έξω ήταν πάνω από την άποψή μου. Και η θέση μου ως Προέδρου της ΚΟ μου επέβαλε να βάζω πάνω απ’ όλα την ενότητα.

Και πετύχαμε ως ΚΟ επί ένα χρόνο να μη δώσουμε κανένα δικαίωμα γιατί εκφράσαμε τον ενιαίο ΣΥΡΙΖΑ στην πιο δύσκολη στιγμή του. Μπορεί να υπηρετήσαμε μία ουτοπία, ενώ δίπλα μας η απαξίωση κυριαρχούσε.

Όμως υπηρετούσαμε μάλλον μία ουτοπία γιατί η απαξίωση του κόμματος τρέχει με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Η αντίδραση μου δημοσιοποιήθηκε γιατί δεν πάει άλλο ο κατήφορος.

Και οι εξελίξεις αυτής της βδομάδας με την πρόταση του καταστατικού, την επιστροφή του Παύλου και τον τρόπο που έγινε απέδειξε ότι το πρόβλημα δεν ήταν ο Φάμελλος και το προεδρείο της ΚΟ. Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα και δεν είναι προσωπικό. Το πρόβλημα είναι πολιτικό.

Και για αυτό είπα ξεκάθαρα ότι διαφωνώ με την πολιτική του προέδρου, γιατί με τις παραβιάσεις καταστατικών και συνεδριακών αποφάσεων δεν ανταποκρίνεται στο ρόλο του, σε αυτό που έχει ανάγκη η κοινωνία και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ σήμερα χρειάζεται μία επανεκκίνηση με δυναμική ανασύνταξη, για να προφυλάξει και να δυναμώσει το χώρο των ιδεών και αξιών μας. Για να λειτουργήσουμε ως προοδευτική, δυνατή, σοβαρή αξιωματική αντιπολίτευση. Για να προφυλάξουμε και να ενισχύσουμε το κοινωνικό δυναμικό και συσχετισμό δυνάμεων και στο επίπεδο των ιδεών. Για μία νικηφόρα εκλογική έκφραση μίας προοδευτικής συμμαχίας υπερασπίζοντας και ικανοποιώντας τα δίκαια συμφέροντα της κοινωνίας και της χώρας.

Γιατί αυτό που ζούμε, εξυπηρετεί ιδανικά τα σχέδια του συστήματος Μητσοτάκη.

Χρειαζόμαστε επανεκκίνηση αλλά σε άλλη κατεύθυνση για να αποφύγουμε την πλήρη ρευστοποίηση και την αποσάθρωση και αυτή η επανεκκίνηση πρέπει να περιλαμβάνει και μία αντεπίθεση ιδεών. Γιατί οι μάχες των προγραμμάτων κερδίζονται στο πεδίο των ιδεών.

Πρέπει να μιλήσουμε ξανά για τα μεγάλα ιδανικά που κινητοποιούν και ευαισθητοποιούν τη νεολαία, τα θέματα δημοκρατίας, ειρήνη, αλληλεγγύης, περιβάλλοντος.

Αλλά να ξεκαθαρίσω ότι το νέο και το παλιό για την Αριστερά δεν συγκρούονταν στη ηλικιακή βάση, συγκρούονταν στη βάση των ιδεών και οι ιδέες της Αριστεράς είναι οι νέες ιδέες.

Πρέπει να επαναφέρουμε τη λειτουργία των οργάνων μας, να ενισχύσουμε την εσωκομματική δημοκρατία και όχι να την καταργήσουμε. Και να ξαναχτίσουμε τις σχέσεις μας με τους πολίτες.

Γιατί θέλουμε όργανα και οργανώσεις που πρέπει να έχουν πολιτική δράση. Η μόνη λύση είναι να υπάρχει ένας ΣΥΡΙΖΑ των ενεργών πολιτών κόντρα στο σύστημα εξουσίας των καναλιών και των ολιγοπωλίων.

Πρέπει να σταματήσουμε την διαδικτυακή ανθρωποφαγία. Πρέπει όχι μόνο να αποφασίσουμε αλλά και να υλοποιήσουμε τι κόμμα θέλουμε γιατί χωρίς κόμμα κοινωνική πρωτοπορία, χωρίς ενεργούς πολίτες μόνο με κοινωνική μόχλευση και μάχες στο διαδίκτυο δεν γίνεται πολιτική αλλαγή και το είδαμε στις ευρωεκλογές.

Δήλωσα εδώ και μία εβδομάδα ότι ενδεχόμενη κατάθεση πρότασης μομφής θα δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα στο κόμμα. Θα διχάσει, θα στιγματίσει το κόμμα ακόμα μια φορά, γιατί το διχασμό τον ζήσαμε πριν από λίγες μέρες στην ΚΟ.

Θα πρέπει, λοιπόν, να βρεθεί μια υπέρβαση αυτής της ακραίας διαδικασίας. Η λύση της προσφυγής στις κάλπες είναι στο χέρι του προέδρου. Αν δεν το επιλέξει ωθεί σε πρόταση μομφής. Ο μόνος που μπορεί να το προλάβει είναι ο πρόεδρος. Εξάλλου ο ίδιος ήθελε να πάμε σε εκλογές τον Φεβρουάριο και τον σταμάτησε το Συνέδριο.

Τώρα όμως η κατάσταση δεν πάει παραπέρα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ οφείλει να έχει καταθέσει στην κοινωνία σοβαρές εναλλακτικές προτάσεις για την επόμενη ημέρα της κοινωνίας, πριν την ολοκλήρωση των εκλογών στο ΠΑΣΟΚ. Διεκδικώ ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι ο πυλώνας, ο πυρήνας της προοδευτικής παράταξης. Αυτή είναι η μόνη διέξοδος στο σημερινό αδιέξοδο.

Η βάση του κόμματος είναι η μόνη διέξοδος και είναι αυτή που μπορεί να δώσει την απάντηση στο αδιέξοδο αυτό.

Και το λέω ξεκάθαρα. Είμαι έτοιμος να συμβάλλω, να βάλω πλάτη στο εγχείρημα και με αυτοκριτική και με δουλειά. Όπως πρέπει να κάνουμε όλοι και όλες. Έτσι μόνο προχωράει η Αριστερά και η προοδευτική παράταξη. Το μέλλον εξαρτάται από τις σημερινές αποφάσεις.

Πρόεδρε η απόφαση είναι σε εσένα. Να αποφύγουμε τη μομφή. Τα μέλη του κόμματος να επιλέξουν με εκλογές και Πρόεδρο και πρόγραμμα για την επόμενη μέρα. Για να έχει προοπτική και ο τόπος και η Αριστερά».