Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα

Ο στίχος του Βασίλη Παπακωνσταντίνου «Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα» συμπυκνώνει ίσως με τον καλύτερο τρόπο το άγχος που νιώθουν πολλοί πολίτες απέναντι σε ένα σύστημα που συχνά λαμβάνει αποφάσεις που επηρεάζουν άμεσα τη ζωή τους, χωρίς την ουσιαστική τους συμμετοχή.

Είναι αλήθεια ότι η δημοκρατία προσφέρει στους πολίτες διάφορους τρόπους για να ασκήσουν επιρροή στις αποφάσεις που λαμβάνονται. Η συμμετοχή στις εκλογές μέσω της ψήφου μας, η ενεργή συμμετοχή σε συλλόγους και οργανώσεις, η επικοινωνία με τους εκλεγμένους εκπροσώπους, η άσκηση κριτικής στα ΜΜΕ, αποτελούν όλα τα όργανα που μπορούν να αξιοποιηθούν για να ακουστεί η φωνή του πολίτη.

Παρ' όλα αυτά, πολλές φορές οι πολίτες νιώθουν αποστασιοποιημένοι από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, θεωρώντας ότι η ενεργή συμμετοχή τους δεν έχει ουσιαστικό αντίκτυπο. Η γραφειοκρατία, η έλλειψη διαφάνειας, η κυριαρχία ισχυρών συμφερόντων, αποτελούν εμπόδια που δυσχεραίνουν την ουσιαστική συμμετοχή.

Είναι σημαντικό όμως να μην αφήνουμε τον φόβο ή την απογοήτευση να μας κυριεύσουν. Οφείλουμε να διεκδικήσουμε το δικαίωμα μας στη συμμετοχή, υψώνοντας τη φωνή μας και διεκδικώντας ενεργό ρόλο στη διαμόρφωση του μέλλοντός μας.

Το να είναι κάποιος ενεργός πολίτης δεν πρέπει είναι προνόμιο λίγων, αλλά ευθύνη όλων. Μόνο με την ενεργή συμμετοχή και την συλλογική διεκδίκηση, μπορούμε να διασφαλίσουμε ότι οι αποφάσεις που λαμβάνονται λαμβάνουν υπόψη τις ανάγκες και τις επιθυμίες των πολιτών, χτίζοντας ένα μέλλον που ανταποκρίνεται στις δικές μας προσδοκίες.

Ας μην αφήνουμε άλλους να λαμβάνουν αποφάσεις για εμάς, χωρίς εμάς. Ας διεκδικήσουμε το δικαίωμα μας στη συμμετοχή και ας διαμορφώσουμε μαζί ένα καλύτερο μέλλον.